FanFic.nl

Drawn <-- afgerond

20

de jongens namen ook afscheid van de anderen. Ze zouden nog meegaan naar het huis van Debio maar het was beter om hier alvast afscheid te nemen. Bij Gustav haalde Flesh iets uit zijn broekzak. ‘Yala en ik wilde dit al eerder vragen aan je Gustav maar we kregen er niet echt de kans voor. We hoopten dat je dit zou willen aangezien jij degene bent die toch echt het gekst bent op Kersie.’ Hij gaf Gustav het papier en hij las het vlug door. Daarna verscheen er een enorme glimlach rond zijn mond. ‘willen jullie echt dat ik de peetvader van Kersie wordt?!’ hij was heel erg blij en verrast zo te zien. ’ja Gustav dat willen we. Van jou kunnen we zeker op aan dat jij er voor ons popje zal zijn tegen de tijd.’ Flesh stak Gustav een pen toe en Gustav zette een krabbel onder het document. ‘ik zal dit papier goed bij me houden.’ Zei hij plechtig. Kersie kirde van plezier.

we liepen naar het huis van Debio waar we onze spullen zouden pakken. Over een uurtje zouden we gaan en Debio en Henna moesten goed kunnen uitzoeken wat ze nu echt mee wilden.

Debio:
ik had gevraagd of Georg aan Flesh en Yala wilde laten zien waar de belangrijke papieren lagen en andere dingen van belang. Gustav zou alvast onze chauffeur helpen met de koffers van de jongens en Tom zou Henna helpen met inpakken. Bill zou mij helpen.

Henna:
Het idee dat ik weg zou gaan vond ik niet raar. Ik was inmiddels al zo vaak weggelopen van thuis en dus vond ik dit eerder leuk. Ik zou het hier wel gaan missen en dat zou dan wel voor het eerst zijn. Maar met Tom in de buurt zou ik alles kunnen. Ik had een grote tas gepakt en een koffer. Twee tassen zou genoeg moeten zijn. In de koffer stopte ik wat kleding, toilet spulletjes en slaapspullen. In de tas zou ik dingen doen die ik gewoon mee wilde. Mijn gitaar lag al in de bus. Ik pakte mijn skateboard in en een paar foto’s. ik had nooit veel nodig. Een skateboard en gitaar was al genoeg. Tom hielp me nog wat andere dingen inpakken en we liepen samen naar beneden naar de rest die daar al op de bank zat. Debio en Bill waren nog boven.

Debio:
twee tassen. Meer zou ik niet meenemen. In een tas ging het belangrijke. Papieren, kleding, toiletspullen, slaapgoed. Meer niet. In de andere tas zou ik dingen stoppen waar ik geen afscheid van kon nemen. Wel lastig want ik wilde wel alles meenemen.
Er ging een foto album in met foto’s van toen ik klein was. Een paar kwasten en penselen, wat verf en tekenspullen. Mijn herbarium die ik meestal bijhield om nieuwe planten te leren kennen, mijn mp4 en nog wat belangrijke spullen. Als laatste legde ik er mijn boekje in. Die moest hoe dan ook mee. Bill legde zijn hand op mijn schouder. Het voelde raar om dit huis, waar ik vanaf kleins af aan was opgegroeid, te verlaten. Mijn klimparadijsje, de kas, mijn huis, mijn stad, de koepel, mijn voormalige thuis… alles zou ik achter me laten.
Ik knikte naar Bill en we liepen naar de woonkamer. Daar gaven we elkaar een laatste knuffel. Ik beloofde met Milou te mailen. Een laatste huilbui van verdriet en geluk. Iedereen had tranen.

de claxon van de tourbus klonk. Ik stapte als laatste in. Nog een laatste blik werpend op Yala, Flesh, Milou en Kersie. Voor mijn oude huis. Een traan viel op de grond en ik stapte in. De bus startte en reed weg. Ik zag Milou nog een stukje meerennen. Maar na de bocht wist ik dat mijn weg naar een nieuw thuis was begonnen. Geen weg terug meer. Ik klemde me aan Bill vast en huilde. Ik zag de koepel nog voorbijgaan. Daarna sloot ik mijn ogen en weende. Ik wilde niet zien hoe ik mijn thuis verder verliet….

EINDE DEEL 2

Reacties: