Hoofdcategorieėn
Home » Darren Shan » The Vampire and his assistant » Chapter X
The Vampire and his assistant
Geschreven door:
Onderdeel van:
Laatst bijgewerkt:
6 aug 2009 - 1:03
Aantal woorden:
418
Aantal reacties:
1
Aantal keer gelezen:
356
Chapter X
Chapter X:
Toen ik thuis was klom ik mijn kamer weer in met Feleth onder mijn arm, maar ik sukkelde er hard mee om boven te komen, maar na een tijdje lukte het me en zette ik Feleth uitgeput op mijn bed.
Ik plofte naast haar op mijn bed en bestudeerde haar. Ze was rustig en écht prachtig en dat laatste zal je nog vaak van mij horen.
Ik haalde de knopen uit de lakens en deed ze weer in de was. Ik deed mijn leger kleren ook uit en trok mijn slaapkleed aan, stak Feleth in de kast voor het geval dat iemand morgen mijn kamer plots binnen zou komen als ik nog sliep.
“Ellen, wakker worden!”¯ Riep mijn moeder vanaf beneden. Langzaam werd ik wakker en strompelde de trap af, liep naar de eetkamer en schoof aan tafel bij de rest.
“Zo moe?”¯ Vroeg mijn moeder en ik knikte.
“Ik kon niet slapen.”¯ Loog ik en ik begon te eten.
Toen ik eindelijk klaar was strompelde ik - nog steeds - slaapdronken de trap op tot ik besefte dat Feleth nog steeds in de kast zat. Ik schoot wakker en rende de trap verder op, rende zo snel als ik kon over de laatste trede en - BAF! - ik viel recht op mijn kin.
“Ellen, wat was dat?”¯ Riep mijn moeder bezorgt, maar ik kon door de schok niet antwoorden..
Na vijf minuten kwam ze naar boven en trof me aan, maar net op dat moment viel ik bewusteloos..
Toen ik wakker werd en mijn ogen open deed was alles licht om me heen en even dacht ik dat ik in de hemel was, want voor mij stond de bloedmooie engel - of Vampier! - genaamd Skandar..
“Eindelijk, je bent wakker!”¯ Zei hij opgelucht.
“Wa.. Wat..”¯ Mompelde ik, maar ik kwam niet verder.
“Vind je het erg als ik Feleth uit je kast haal?”¯ Vroeg hij.
“D..Doe.. Ma.. maar.”¯ Zei ik mompelend en hij verdween weer. Ik wou me rechtop tillen, maar dat lukte niet en ik viel weer in slaap.
De volgende ochtend werd ik wakker door een paar stemmen. Even dacht ik dat Skandar er weer was en deed mijn ogen zo snel als ik kon open, maar ik zag enkel het gezicht van een lelijke, oude verpleegster die boven me hing. Ik schrok en wou meteen rechtop zitten, maar de verpleegster duwde me terug zodat ik moest blijven liggen.
“Het is goed.”¯ Zei ze vriendelijk. Ik voelde iemand in mijn rechterhand nijpen en keek op. Ik zag mijn moeder die mijn hand vasthield en ze lachte, ze was blij dat ik wakker was..
<3
Toen ik thuis was klom ik mijn kamer weer in met Feleth onder mijn arm, maar ik sukkelde er hard mee om boven te komen, maar na een tijdje lukte het me en zette ik Feleth uitgeput op mijn bed.
Ik plofte naast haar op mijn bed en bestudeerde haar. Ze was rustig en écht prachtig en dat laatste zal je nog vaak van mij horen.
Ik haalde de knopen uit de lakens en deed ze weer in de was. Ik deed mijn leger kleren ook uit en trok mijn slaapkleed aan, stak Feleth in de kast voor het geval dat iemand morgen mijn kamer plots binnen zou komen als ik nog sliep.
“Ellen, wakker worden!”¯ Riep mijn moeder vanaf beneden. Langzaam werd ik wakker en strompelde de trap af, liep naar de eetkamer en schoof aan tafel bij de rest.
“Zo moe?”¯ Vroeg mijn moeder en ik knikte.
“Ik kon niet slapen.”¯ Loog ik en ik begon te eten.
Toen ik eindelijk klaar was strompelde ik - nog steeds - slaapdronken de trap op tot ik besefte dat Feleth nog steeds in de kast zat. Ik schoot wakker en rende de trap verder op, rende zo snel als ik kon over de laatste trede en - BAF! - ik viel recht op mijn kin.
“Ellen, wat was dat?”¯ Riep mijn moeder bezorgt, maar ik kon door de schok niet antwoorden..
Na vijf minuten kwam ze naar boven en trof me aan, maar net op dat moment viel ik bewusteloos..
Toen ik wakker werd en mijn ogen open deed was alles licht om me heen en even dacht ik dat ik in de hemel was, want voor mij stond de bloedmooie engel - of Vampier! - genaamd Skandar..
“Eindelijk, je bent wakker!”¯ Zei hij opgelucht.
“Wa.. Wat..”¯ Mompelde ik, maar ik kwam niet verder.
“Vind je het erg als ik Feleth uit je kast haal?”¯ Vroeg hij.
“D..Doe.. Ma.. maar.”¯ Zei ik mompelend en hij verdween weer. Ik wou me rechtop tillen, maar dat lukte niet en ik viel weer in slaap.
De volgende ochtend werd ik wakker door een paar stemmen. Even dacht ik dat Skandar er weer was en deed mijn ogen zo snel als ik kon open, maar ik zag enkel het gezicht van een lelijke, oude verpleegster die boven me hing. Ik schrok en wou meteen rechtop zitten, maar de verpleegster duwde me terug zodat ik moest blijven liggen.
“Het is goed.”¯ Zei ze vriendelijk. Ik voelde iemand in mijn rechterhand nijpen en keek op. Ik zag mijn moeder die mijn hand vasthield en ze lachte, ze was blij dat ik wakker was..
<3
Reacties:
Ellen is a hospital kid :3