Invisible

Hoofdcategorieën

[complete lijst]

Nu on-line: (0)

[complete lijst]

Home » Harry Potter » Invisible » 4. Gesorteerd

Invisible

Geschreven door:

Suki

Onderdeel van:

Invisible

Laatst bijgewerkt:

6 aug 2009 - 2:21

Aantal woorden:

681

Aantal reacties:

Aantal keer gelezen:

315

4. Gesorteerd

"Veel plezier." roept mam nog. Ik zit in de trein en steek mijn hoofd door het raam. "Daag." roep ik terug, wetend dat ze het toch niet horen. Zuchtend laat ik me op de stoel vallen. Pluis ligt slapend op mijn schoot en ik heb een boek van Verweer tegen de Zwarte Kunsten voor me. Ik blader naar de inleiding en begin te lezen. "Euhm...Heb jij toevallig een pad gezien?" Ik kijk opzij. Een meisje van mijn leeftijd, lichtbruine krullen, bruine ogen, al in haar schooluniform, kijkt me vragend aan. "Nee, sorry." zeg ik snel. "Lees jij je boeken ook al op voorhand?" vraagt ze geïnteresseerd en gaat tegenover me zitten. "Nou, meestal niet, maar ik verveelde me. Ik ben Zukaira Drente." zeg ik snel. "Ik ben Hermelien Griffel." Ik knik. "Goed, Zukaira, ik ga verder met het zoeken van die pad. Misschien zie ik je nog wel?" Ik knik en verdiep me weer in het boek.

De spreuk Accio trekt voorwerpen naar je toe. Afstand speelt geen rol. Je zegt gewoon Accio en dan het voorwerp.

Ik glimlach en trek mijn stok. "Hmm... Accio sjaal." zeg ik dan. Maar mijn koffer gaat niet open. Ik kijk opzij en zie dat een jongen bijna gewurgd wordt door zijn sjaal. Hij krijgt hem uiteindelijk onder controle en komt dan in de deuropening staan, met zijn vrienden om zich. "Waarom deed je dat? Vuile dreuzel." Ik kijk geschrokken naar de jongen met het witblonde haar en venijnige blik op zijn gezicht. "Heb je nu ook al je tong verloren? Ik wacht nog steeds op excuses." Ik kruip verder in het hoekje. "Sorry. He...He...Het was niet mijn bedoeling." Hij spuugt op de grond en draait zich om. "Weer zo'n saaie dreuzel. Die pesten we wel weg."

Ik prop mijn boek weer in mijn koffer en haal mijn uniform eruit. "Nou, snel aantrekken." Ik loop naar de deur, doe die op slot en trek de gordijnen naar beneden. Stuntelend trek ik het aan. Na zeker 6 keer gevallen te zijn, heb ik het aan en doe ik de gordijnen weer omhoog en de deur weer van het slot. De trein komt tot stilstand en ik zie dat het al donker is. Het kasteel is groter dan ik dacht. Gele lichten schijnen door het raam op het meer en geeft het iets magisch. Magisch. Dat is wel het minste wat je kan zeggen. Ik zie Hermelien en loop snel achter haar aan, mijn hutkoffer meezeulend. Pluis maakt het zich makkelijk in mijn binnenzak. "Ben jij ook zo zenuwachtig voor het sorteren?" vraagt ze aan mij. "Sorteren? Is het meisjes en jongens apart?" Hermelien begint te lachen. "Haha, gek. Nee, er zijn 4 afdelingen..." Hermelien begint te vertellen. Eigenlijk weet ik er wel heel weinig over.

We worden door een reus het meer over gezet en dan door een oude, strenge vrouw de trap op geleid. "Wacht hier." zegt ze en niet veel later is ze weer terug en laat ons binnengaan. Het is een grote zaal, het plafond lijkt meters weg en toont de buitenlucht. Er staan 5 grote tafels. 4 staan verticaal en 1 horizontaal. De horizontale is voor de leerkrachten. Dan moeten die anderen voor de afdelingen zijn. De hoed begint te zingen. Verbaasd kijk ik mijn ogen uit. "Nu worden we gesorteerd." zegt Hermelien opgewonden als de hoed zwijgt. Ik steek mijn handen in mijn zakken. "Margriet Bullemans." zegt de strenge vrouw. Ik herken één van dat jochs vrienden. "Zwadderich." zegt de hoed en Margriet loopt blij naar de tafel van Zwadderich. "Zukaira Drente." Ik slik. Nu al? Ik schuifel de trap op, en natuurlijk val ik eraf. Zuchtend sta ik weer recht en ga zitten. "Hmm, moeilijk. Je vader zat bij Griffoendor. Je moeder bij Ravenklauw. En toch zou ik je ook bij Zwadderich kunnen plaatsen. Ik maak mijn keuze. Het word...GRIFFOENDOR." De tafel van Griffoendor begint te klappen terwijl ik naar die tafel slenter. Hermelien wordt ook bij Griffoendor gezet. Dan zie ik het joch van in de trein. "Draco Malfidus." zegt de vrouw en ik zie het joch naar de hoed lopen. Het malfiduskind.