Hoofdcategorieėn
Home » Tokio Hotel » Run Away Star » Hoofdstuk 22
Run Away Star
Hoofdstuk 22
Tegen de middag zijn de zenuwen zo erg dat ik niets meer kan zeggen. En Milla en Fenna die dan ook nog eens met ons willen wachten en me nog meer zenuwen bezorgen. Wat als Bill me niet meer kent? Of als hij me niet meer leuk vindt nu we niet meer elke dag samen kunnen zijn? Of misschien heeft hij al een ander? Ik slaak een pijnlijke zucht. “Wat is er?”¯ vraagt Sanne bezorgd. Fenna loopt om mijn schoudermedicamenten en Milla vraagt of het met mijn schouder te maken heeft. Ik knik maar snel. Ik slik mijn pillen en sta dan recht. “Kom, we gaan elkaars haar doen.”¯
En dan eindig je voor de spiegel in je slaapkamer terwijl Fenna aan je haar trekt en Milla er krullen er probeert in te leggen. Gelukkig helpt Sanne me en stijlt het. Ik mag Fenna’s haren opsteken, Fenna doet schattige vlechtjes in Milla’s haren en ik doe roze extensions in Sanne’s haar. Het ziet er allemaal wel goed uit en de afleiding werkte even, maar nu niet meer. Mijn gedachten schieten steeds naar Bill. “Mag ik nu je make-up doen?”¯ vraagt Milla. Ik zucht en knik en ga weer zitten. “Wel zwart hé! Want ik ga volledig in het zwart.”¯ Mijn nagels, hand- en teennagels, worden zwart gelakt, Milla doet mascara op mijn wimpers en ik weet niet hoe ze het doet, maar ze zorgt dat ze veel groter lijken dan ze zijn. Fenna doet oogschaduw op en maakt van mijn doodgewone ogen sexy smokey eyes. Ik grinnik als ik mezelf bekijk. Ik zie er best wel goed uit.
Sanne wordt uiteindelijk het slachtoffer. Ze krijgt lippenstift overal in haar gezicht. Had ze maar niet moeten zeggen dat Tom zo voor haar zou vallen. Zelfs in haar lichtbruine haren prijkt knalrode en flashi roze lippenstift. Ze gaat zich dus weeral douchen. Wij drieën gaan op bed zitten. “Het is nu 5 uur. Rijden jullie met ons mee?”¯ De zenuwen hebben nu mijn hoofd bereikt en ik begin te brabbelen. Maar Milla en Fenna zijn te ver in dromenland om het te merken. We hebben dus nog 3 en half uur om ons om te kleden en de tekst uit ons hoofd te leren en al die andere dingen die we eigenlijk nog moeten doen. Sanne slentert naar ons toe. Plots vlieg ik recht. “Ik moet nog een cadeau.”¯
“Cadeau? Voor wie?”¯ Ik rol met mijn ogen en zucht. “Voor Bill natuurlijk.”¯ Sanne denkt diep na, net als Fenn en Mill. Ik probeer ook te denken maar mijn hoofd zit nog steeds vol vlinders, kriebels en zenuwen. “Heb je die foto’s nog? Van jou en Bill?”¯ Ik grijns. “Ja, die heb ik nog.”¯ Ik sta recht en loop naar mijn bureau. Daar ligt mijn sidekick en camera. Ik kijk even en zie dat ik al veel berichten heb. Van Fenn en Mill onder andere. “Wow, ik wist niet dat jullie zoveel scheldwoorden kenden.”¯ Ze blozen maar ik lach het snel weg. “Kom mee naar de fotoprinter van pap.”¯ We lopen naar de kamer van pap en mam, die tevens de bureau van pap is. Ik haal het geheugenkaartje uit mijn toestel en prop die in de printer. Niet veel later rollen alle foto’s uit de printer op kwaliteitsvol fotopapier. “Nu nog een fotoboek zoeken, vinden of kopen.”¯ We zoeken heel het huis rond maar vinden er geen. Sanne stapt dan maar op haar scooter, die ze al veel te lang niet gebruikt heeft, en rijdt naar de winkel. Ik zoek mijn glitterpennen en trek nog een paar foto’s van mij met mijn 2 allerbeste vriendinnen en print die ook uit. Nu nog één van Sanne en mij, en een groepsfoto. Dat kan toch niet ontbreken.
Als we alle foto’s bij elkaar hebben, zoeken we de mooiste eruit. Het boek dat Sanne kocht is prachtig. Donkerbruin met gouden versiersels op. “Oh, de verkoper gaf me een zakje stickers mee in het goud, letters. Je kan misschien onze namen erop zetten.”¯ Ik knik en zoek de letters bij elkaar. Ik plak ze erop, twijfel even maar heb dan toch geen zin om ze er weer af te halen. “Oké, plak de foto’s er snel in.”¯ Ik knik en doe eerst een paar foto’s van Bill en mij samen. Dan een foto van Sanne, een foto van Fenna, een foto van Milla en een foto van mij. We zetten er allemaal een klein tekstje bij. Dan komen er foto’s van Bill alleen waar ik steeds een persoonlijk gedichtje onder zet. En dan onze gekke groepsfoto’s. En onder elk van die foto’s zet ik hetzelfde tekstje: “Waarom zouden we nu zo zenuwachtig zijn? 26 september 2009.”¯ Ik grinnik en klap het boek toe. Maar dan valt me een foto in de stapel op die we blijkbaar vergeten waren. De kusfoto van mij en Bill. Ik plak die op de laatste bladzijde en begin te schrijven.
Bill, ik zie je oneindig en zo ontzettend veel meer graag. Vergeet dat nooit. Elle.
Ik doe het boek toe, bindt er een reuzengrote strik rond en stop die dan in mijn tasje met reservekledij. Mijn blik valt tersluiks op de klok. Al half 8. Ik spring recht, begin te gillen en loop mijn inloopkast in. Blijkbaar hebben de anderen het nu ook door want ze spurten ook ineens weg. Ik hijs me in mijn skinny, stap in mijn ballerina’s en sta dan te wankelen op mijn benen. “Rustig. Het is maar een jongen. Nee, het is de allerperfectste jongen ter wereld.”¯ Ik trek een zwarte beha aan en doe dan mijn fantastische topje aan. Ik doe nog snel een zwart armbandje en oorbellen in en loop dan naar de woonkamer. Daar zitten Sanne en Fenna al aangekleed en wel. Pap komt fluitend binnen. “Aha, meiden. Wel, even over vanavond. Oh, waar is Milla?”¯ Dan komt er een hijgende Milla uit de badkamer, in haar flashi roze jurkje met zwarte riem om haar heupen en haar zwarte sneakers. “Oké, dus. Ik zet jullie af aan het sportpaleis, dan rijd ik naar Jan, dat is een vriend van me, en als jullie bellen, ben ik er in 5 minuten. Oh ja, maak het niet te laat. Ik wil op tijd mijn bed in.”¯ We knikken en houden elk ons ticket goed vast. “Goed. Het is nu 8 uur. Zullen we eerst even wat eten en dan vertrekken?”¯ We merken nu pas dat we eigenlijk heel veel honger hebben. Dus stemmen we toe.
Reacties:
Omg, moet ik nog één hoofdstuk, moet ik eten x'D
Ik kom terug! Voor hoofdstuk 23
<3
ik voel heel die spanning al door me heen gaan,
snel verder sgat,
xx
Ik was hier gebleven XD
Ik heb mijn hele dinsdag ochtend aan het lezen tot hier besteed.
Alleen is het moeilijk reageren met de iPhone op ieder stuk.
Dus ik doe het maar nu x3