FanFic.nl

niet de juiste dood? <-- afgerond

plan a la Tom.

Kishu:
we zijn net door David het hotel ingestuurd. de jongens hadden net een enorme meelbui gekregen waar David niet zo van gedient was. ' als jullie zo erg zijn bij het concert morgenavond dan doe ik jullie wat aan oké?' tja, dit werd natuurlijk opnieuw niet serieus genomen en weer een lachschavolvo steeg op.

Tom en Bill wenste Georg en Gustav een goede nachtrust en gingen toen al lachend naar hun kamer. 'Kish, ik ben bang dat het de bank word.' zei Bill toen hij de kamer instapte. Tom hoorde je naast hem kreunen. 'oké, dat betekend geen groupie mee morgenavond.' zei hij en Bill prikte hem in zijn zij. 'ik dacht dat je daar nu wel eens een beetje overheen was.' zei hij plagend en Tom haalde zijn schouders op. 'wat moet dat moet Bill.' zei hij en liep naar de badkamer. 'ben douchen!' riep hij en Bill liet zich op het bed vallen.

'we moeten nu verder zien te komen.' zei Bill en ik ging in kleermakerszit naast hem zitten. 'o en sorry van net. ik meen het hoor. Tom is nu lang niet meer zo erg.' ik begon te lachen. al deed het ergens inderdaad een beetje zeer om dat te moeten horen uit Tom's mond. 'maargoed. je moet er dus voor zorgen dat jij en Tom een stel worden. niet lastig.' ik tikte op zijn neus. 'niet lastig voor 2 mensen ja. ik ben geen mens zowat.' zei ik en Bill grinnikte. 'oké jij je punt.' ik knikte. 'eerst maar eens bedenken hoe we dit aan gaan pakken.' zei hij en haalde het schrift uit zijn handtas. 'ik denk eerst dat we maar eens moeten verzinnen hoe ik mezelf kan laten zien aan hem.' zei ik. Bill grinnikte. 'het idee om iemand voor zijn ogen te vermoorden, diegene zijn geest aan Tom te tonen en vervolgens jou te laten zien is zeker niet heel tactvol.' ik sloeg op zijn schouder. 'jij bent ook aardig voor je broer!' zei ik en Bill hief zijn handen op. 'hé, ik ben ook maar een mens.' ik rolde met mijn ogen en tikte op het schrift. ' en nu de logischere manieren?' zei ik en Bill fronstte. ' ooit gehoord van geesten oproepen?' zei hij met een geheimzinnige blik.

die avond 10:00

waar was ik ook alweer aan begonnen? o juist ja. een gestoord plan van Bill. plan a la Tom had hij het genoemd. je kon het eerder plan a la gestoordheid noemen volgens mij. maar dit was de enige manier die we konden bedenken.

Alle 4 de jongens zaten nu in de kamer van Bill en Tom. ze hadden wat gedronken en waren lol aan het trappen. ze hadden een thriller gekeken en waren nu elkaar aan het klieren.
' spel spelen?!' riep Bill en de andere 3 stemde toe. Bill glimlachte geheimzinnig. 'hebben jullie zin om te griezelen?' zei hij met een fake griezelgezicht en de andere jongens begonnen te lachen. Bill haalde papiertjes tevoorschijn. overal stond een letter van het alfabeth op. hij legde alle letters in een volgorde neer en bovenaan 3 kaartjes met de woorden ja, nee en misschien erop. ook haalde hij een touwtje met een soort gewichtje eraan tevoorschijn. die hadden we vanmiddag gehaald bij een of ander zaakje.

de jongens begonnen te lachen toen Bill alles klaarzette. 'oké, we kunnen beginnen.' zei Bill. hij ging in kleermakerszit zitten en liet het touwtje met het gewichtje ronddraaien. 'ik vraag u om de aanwezigheid.' zei hij plechtig al was dit natuurlijk allemaal uit zijn duim gezogen. toch had ik Bill vanmiddag nog gesmeekt om geen echt bord te halen bij het zaakje. 'please Bill, die spullen hier maken me bang en woest! we kunnen beter zelf fabriceren zonder risico gevaar.' Bill had er mee toegestemd toen hij mijn gezicht had gezien.

Bill draaide de andere kant met het gewichtje op. 'ben je aanwezig?' vroeg hij. dit was mijn beurt. ik ging naast Bill zitten zodat ik overal bij kon. Georg begon te lachen. 'sorry Bill, maar je namaak shit werkt niet echt hé?' Tom begon ook te grijnzen. Bill vroeg zijn versje opnieuw en keek me even doordringend aan. 'ja ja, even de spanning erin zetten.' mompelde ik. ik zette mijn vingertoppen op het papiertje met "ja" en schoof het even heen en weer. Georg hield plots op met lachen en keek naar Bill die begon te grijnzen. 'bang Georg?' zei Bill maar Georg deed zich groot voor. 'bang? ik? natuurlijk niet! kom vraag nog wat. dit kan nog wel eens lollig worden!' Bill haalde zijn schouders op. ' hoe oud ben je?' ik zuchtte en tikte de letters aan die het woord moesten vormen. 'zeventien?' mompelde Tom. nu wilde ik het lieft een hele zin vol woorden uitbrengen maar door dat verdomde bord met lettertjes kon dat niet. dat zou te lang duren! ik gromde in mezelf. Bill ging weer verder. 'welk geslacht?' vroeg hij en ik tikte braaf alles aan. 'oeh een meid! leuk!' zei Georg lachend. en zo gingen ze verder met vragen stellen. 'wie ben je?' vroeg Tom na een tijdje. diepe diepe zucht... 'Bill, wat antwoord ik hier op?' Bill wees zachtjes met zijn ogen naar het bord. oké dan. 'i-k b-e-n m-a-r-i-e-l-l-e. -m-a-a-r w-o-r-d -k-i-s-h-u g-e-n-o-e-m-d.' Gustav ratelde alle letters die ik aantikte op. hierna begon de meligheid. de jongens begonnen nu met de meest gestoorde vragen te stellen. 'ben je een beetje lekker?' vroeg Tom en ik kreeg een kriegel gevoel. en niet omdat ik hem lekker vond. ik gristte het eerste voorwerp binnen handbereik en gooide het naar zijn hoofd. 'auw! waar kwam dat vandaan.' zei Tom die het voorwerp bekeek. ik had het schrift van Bill gegooid wat nu open gevallen was op een van de bladzijdes met de tekeningen van Bill. ik giechelde en tikte weer wat letters aan. Tom werd eventjes bleekjes. 's-o-r-r-y t-o-m.' had ik aangetikt. Bill begon alleen maar te lachen en Tom keek hem raar aan. 'Bill?' vroeg hij met een vragend gezicht en Bill goide zijn gezicht weer een beetje in plooi. 'je had je gezicht meoten zien. dit is vet man!'

na een tijdje gingen Georg en Gustav naar hun kamer. 'volgens mij heb ik teveel gedronken of is dit een droom.' mompelde Gustav en Georg begon hard te lachen.'boeit het wat? ik vind dit wel lollig. leuke truc Bill! later hé geestje!' ik kon me net inhouden om niet een of ander projectiel naar zijn hoofd te gooien. dit was geen truc! althans, geen truc zonder geest! want die was er wel! ik helaas...

Tom stond ook op. 'ik ga nog even op mijn laptop. was leuk gedaan Bill.' zei hij. Bill zuchtte. 'hij heeft zo te zien niet erg geluisted.' mompelde hij. ik knikte bedroefd. 'maar opgeven doen we niet toch?' Bill knikte. 'voor vandaag maar even wel. misschien heb ik morgen wel een beter plan.' ik knikte en Bill stapte in bed. na een kwartiertje lag die al te slapen.

ik baalde ervan dat dit plannetje niet helemaal zo gelopen was als we dachten. er moest een andere mogelijkheid zijn om in contact met hem te komen toch?
ik keek zuchtend om me heen. Tom zat op de bank dus kon ik niet gaan slapen. tenzij ik een niesbui wilde veroorzaken wat niet zo slim leek met een slapende Bill. plots kreeg ik een idee.
ik liep naar de bank en ging naast Tom zitten die met gesloten ogen muziek zat te lusiteren met zijn oortjes in. ik pakte zijn aangesloten muis over en startte een word document. vervolgens zette ik zijn muziek uit en opende Tom verbaasd 1 oog. 'ik had word toch niet geopend?' zei hij tegen zichzelf en wilde de muis al pakken om het programma af te sluiten. ik haalde de muis eruit en begon snel met wat te tikken op het toetsenbord. Tom verstijfde toen hij weer naar het beeldscherm keek.

'hey' had ik neergetikt. Tom bleef vol ongeloof naar het beeldscherm kijken. 'ik word gek.' mompelde hij.
'nee hoor.' tikte ik en de ogen van Tom werden groter. 'is dit een grap ofzo? Bill, kap er dat please mee.' zei hij en ik tikte verder op de laptop.
'tis Bill niet. die slaapt. word alsjeblieft niet bang. ik doe je niets.' ik voelde dat Tom naast me nu iets rustiger probeerde te ademen. hij keek angstig om naar zijn broertje in bed die diep lag te slapen.
ik tikte weer en Tom's blik ging weer naar mijn getypte woorden.
'wees gerust. Bill kent me al langer. en hij leeft nog steeds niet?' Tom knikte langzaam en ik giechelde even.
'misschien had je zijn woorden iets beter moeten opnemen. geloof iets meer niet?' Tom slikte. zijn handen gingen langzaam en trillend naar het toetsenbord en ik haalde mijn vingers even weg.

word gesprek tussen Tom en Kishu:

Tom: 'hoe weet je dit?'

'Bill vertelde me het.'

Tom: 'hoe bedoel je? wie ben je?'

'je weet wel wie ik ben. ik heb het met dat spel net nog gezegd. al was het natuurlijk geen echte geest oproepen.'

Tom: 'wat? hoe bedoel je. ik dacht dat dat een truc van Bill was.'

'klopt. Bill en ik bedachten het om mij in contact met jou te brengen. helaas namen jullie het niet erg serieus. het was een nagemaakt spel. een echt spel was te gevaarlijk. misschien zou dat andere geesten oproepen in plaats van mij.'

Tom: 'ik snap het niet...'

'logisch. maargoed. ik stel me wel even voor met de naam die Bill me gegeven heeft dan. Kishu.'

Tom slikte en was even stil. daarna gleden zijn vingers weer over het toetsenbord.

Tom: 'wat heeft Bill hiermee te maken? en wat ben je? wat doe je hier? en waarom moest je in contact komen met mij?'

oeps. dat waren wel heel veel vragen. ik tikte er maar op los.

Kishu: 'ik kan het nu niet allemaal verklaren. misschien moet je morgen toch maar eens aan Bill gaan vragen. ik kan niet zo snel typen om alles uit te leggen.'

Tom: 'euh... oké dan. maar doe je ons echt niets?'

ik grinnikte

Kishu:'euhm, op dat schrift wat ik naar je hoofd toe gooide na niets. maar beloof me even dat je dit aan niemand anders verteld oké? we willen geen gedoe. vraag morgen Bill maar alles. en ga nu slapen. ik wil namelijk ook wel eens slapen onderhand en je houd de bank bezet.'

Tom: 'oh sorry. maar hoe bedoel je dat? slaap je hier?'

Kishu: 'ja. ik moet toch ook ergens slapen?'

Tom grinnikte.

Kishu: 'fijn dat je in ieder geval weer een gevoel voor humor hebt. maar sluit nu af en ga slapen. je ziet er moe uit.'

Tom knikte. hij ademde even diep in. 'dit is te gek voor woorden maar oké. rustig blijven. ik ga nu slapen en morgen Bill maar eens uithoren. ik tikte mijn latste zinnetje.

Kishu: 'slim plan Tom. maar euh. ik kan je horen en zien dus wil je morgenochtend als je naar de badkamer loopt even kloppen als de deur dicht zit? dat je 1 x al door me heen moest graaien terwijl ik aan het douchen was, was al erg genoeg oké? wel, welterusten.'

Tom werd rood en mompelde ook iets als welterusten. ik haalde opgelucht adem. ik was al wat blij dat Tom niet gek werd. Kaulitzen konden zo te merken goed tegen merkwaardigheden.
Tom stond op en legde de laptop op de tafel. zelf liep hij naar het bed waar Bill lag en kroop ook onder de dekens. ikzelf pakte ook een dekentje van de leuning van de bank en sloeg die over mezelf heen. ik hoefde nu in ieder geval niet bang te zijn dat ik opgemerkt zou worden doordat er een deken lag met een bolling waar niets onder lag.

Reacties: