Hoofdcategorieën
Home » Twilight » The kiss of a vampire » 52. Crying
The kiss of a vampire
52. Crying
Ik kijk naar Robert.
‘Ik moet weg. Laat de taxi stoppen’
Robert kijkt me raar aan, maar laat de taxi wel stoppen.
‘Wat is er?’
‘Kan ik niet zeggen’
‘Kom je wel terug?’
‘Weet ik niet’
Dan stap ik uit de taxi. Ik kijk om me heen. Ik zie allemaal mensen. Ik moet heel snel gaan rennen zodat het niemand opvalt. Ik ren zo hard als ik kan ik dwing mijn benen tot het uiterste. Ik weet niet hoe lang ik ren maar er komt maar geen einde aan. Eindelijk kom ik aan bij het huis van de cullens.
‘Wat moet zei hier?’ Ik hoor aan de stem dat het Bella is.
‘We moeten onze krachten bundelen’
‘Wat is er gebeuren jongens?’
‘Rosalie is al een week weg, zonder iets te zeggen’
‘Een week, hadden jullie me dat niet even kunnen melden?’
‘Je had het te druk’
Ze kijken me allemaal met boze blikken aan. Ik heb ze heel erg gekwetst.
‘Het spijt me, ik heb jullie gekwetst en dat weet ik’
Ik kan mijn tranen niet bedwingen. Die gezichten van hun. Die boze gezichten snijden als in een mes in mijn hart. Mijn hart dat sinds is gestopt met kloppen. Maar het meeste pijn doet me het dat Edward boos op mij is.
‘wat krijgen we nou?’
Ik kijk ze met mijn rode ogen aan.
‘Wat is er’ krijg ik nog net over mijn lippen.
‘Vampieren kunnen niet huilen’
Ik kijk hun met grote ogen aan.
‘Dat kan wel maar dat is heel zeldzaam’ hoor ik Edward zeggen.
‘Om dat te kunnen moet je hart uit elkaar zijn gescheurd van verdriet als je een vampier werd en bij Esmee is dat het geval.’
Ik heb alles gelezen en ik vind je verhaal echt vet
Snel verdeR<33