FanFic.nl

A new life

36) GEKLAP

Het concert was bijna afgelopen. We waren net voor de 2de keer het podium weer opgerend, nog even en dan zouden we het allerlaatste nummer van deze avond spelen. We namen onze plaatsen op het podium weer in, niemand wist wat ik van plan was behalve Tom dus zette Gustav in en volgde Georg mee. Ook Tom speelde even het begin van By your side. “Stop stop!”� riep ik door de micro. Gustav en Georg keken me verbaasd aan, maar Tom lachte even. “Ik wil jullie vandaag aan iemand voorstellen.”� Zei ik tegen het publiek. Een luid gegil verhinderde me om verder te gaan, wanneer het geschreeuw wat minder was hervatte ik wat ik wou zeggen. “Ik moet jullie iets vertellen wat jullie misschien niet graag gaan horen, maar ik hoop dat jullie mij dit gunnen.”� Ik keek opzij naar de coulissen waar Nele nu een beetje bang kijkend, hand in hand stond met Lynn, helemaal overdonderd over wat ik zou gaan zeggen. “Liefste fans mag ik jullie voorstellen aan Nele!!!”� riep ik door de micro. Ik deed teken naar Nele, Lynn gaf haar een duwtje in de rug en ze stapte wat verlegen het podium op. Ik nam haar hand vast om. “Dit is Nele, mijn vaste vriendin. Ik hou zielsveel van haar en ik hoop dat jullie ons het geluk wensen, ik ben nog nooit zo gelukkig geweest.”� Ik hoorde meisjes in tranen uitbarsten, zag meisjes flauwvallen, maar hoorde ook een groot deel ‘oooh’ roepen en klappen. “Ik zou jullie nog willen zeggen dat Tokio Hotel altijd heel belangrijk voor mij zal zijn en muziek maken blijft mijn droom dus ik ga zeker niet stoppen met zingen ofz. Door Nele heb ik gewoon nog meer plezier in wat ik altijd al zo graag deed, muziek maken. Jullie moeten weten dat ik van alle fans hou en dat jullie de beste fans van de wereld zijn, maar Nele sprong er tussen uit.”� alles wat ik wou zeggen was eruit. Ik voelde me opgelucht en voldaan. Nele stond nog altijd wat verlegen naast me en fluisterde in mijn oor “Dankje, ik hou van je.”� Ik keek van haar blauwe ogen naar het publiek. Er waren nog verschillende kwade gillen te horen, maar die werden overstemd door het geklap van de hele zaal. Een lach vormde zich rond mij lippen net zoals bij Nele. Het deed deugd om te zien dat er ook mensen blij waren voor mij en Nele, dat er mensen ons geluk niet in de weg stonden en ons dit gunden. “Danke schön!!!”� Nele verdween terug naar de coulissen. Ik zag haar nog net op en neer springen van vreugde en draaide me weer naar de zaal. “Dan komt hier het allerlaatste nummer van vanavond. Hier is By your side!”� No one knows how you feel. No one there You'd like to see… ik zong het laatste liedje met al mijn gedachten bij Nele. Hoeveel ik van haar hield en dat ik er altijd voor haar zou zijn wat dan ook. We hoefden onze relatie niet meer verborgen te houden voor de buitenwereld, iedereen kon nu zien hoeveel we van elkaar hielden. De laatste noten werden gespeeld, we namen afscheid van het publiek en trokken ons nu definitief terug in de kleedkamers. Ik was nog maar net van het podium of Nele vloog om mijn nek en overlaadde me overal met kusjes. “Ik zie je zo graag! Bedankt! Dit betekent zo veel voor mij!”� zei ze tussen de kusjes door. “Ik zou alles doen voor je, echt alles. Ik ben blij dat jij blij bent.”� Ik drukte een kus op haar zachte lippen, het werd een lange passionele kus vol liefde en ik liet haar pas los nadat Tom was komen zeggen dat we door moesten. We zouden vandaag al weer verder rijden met de tourbus naar België. De rit zou maar een paar uur duren dus we konden vanavond nog in een bed en ons hotel liggen.
Neles pov: Ik was helemaal ondersteboven van Bills bekendmaking. Alles wat hij had gezegd was zo lief geweest dat ik bijna had moeten huilen. Bill had nog maar eens laten zien hoeveel hij van me hield en ik hield gewoon nog meer van hem. Ik vroeg me af hoe het mogelijk was om zo verliefd te zijn op iemand als ik op Bill was. Ik was al helemaal vergeten dat ik daarstraks nog geërgerd was geweest omdat we weer eens herkend waren en niet gewoon rustig konden eten. De fans hadden ook redelijk goed gereageerd, de meeste waren blij voor ons, wat een heel pak van mijn hart was geweest. De pers was er natuurlijk ook snel bij geweest. Wanneer we naar buiten gingen langs de achteringang flitsen overal camera’s rond onze hoofden en drukten interviewers de micro’s bijna in onze gezichten. Bill had op een paar vragen snel geantwoord in de hoop dat dat genoeg zou zijn en we verder konden. We waren allemaal moe en verlangden naar ons bed. De bus stopte en haalde me uit mijn gedachten. Ik volgde iedereen naar ons hotel. We waren weer in België, we zouden hier 2 dagen blijven en ik zou zeker tijd maken om eens op bezoek te gaan bij vriendinnen. We hadden allemaal een kamer naast elkaar op dezelfde gang met tussendeuren. Ik sliep bij Bill en Lynn kreeg een aparte kamer. Vermoeid smeet ik mijn tas neer op de grond en liet me op mijn buik op het bed vallen. Ik voelde Bill op me kruipen. “Heeft er hier iemand een massage nodig?”� “Mag altijd, maar nu even niet. Ik ben moe en wil gaan douchen.”� Bill gaf me een tedere kus in mijn nek en liet me naar de badkamer gaan. Ik kleedde me uit en stapte in de douche. Het warme water ontspande me helemaal. De deur kraakte “Heb je misschien wat gezelschap nodig?”� hoorde ik Bill vragen. “Dat zou fijn zijn.”� Ik hoorde Bills kleren op de grond vallen en voelde zijn lichaam tegen het mijne als hij in de douche stapte.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.