Hoofdcategorieėn
Home » Overige » OneShots - wedstrijd » Walking To the breaking dawn
OneShots - wedstrijd
Walking To the breaking dawn
Drie uur ’s nachts. Ik hoorde hoe de klok elke secondes aanwees, en ik telde mee. Om de zestig seconden draaide ik me om naar de klok om te kijken of mijn uitkomst met het tellen gelijk was, en daarna plofte ik weer terug in de kussens, teleurgesteld omdat de tijd zo langzaam voorbij ging. Ik lag al ruim vier uur op deze manier te wroeten in mijn bed, zogenaamd omdat ik moe was ,maar met de eigenlijke reden dat ik de sfeer die rond mijn familie hing niet langer kon verdragen. Die sfeer was deprimerend, en omdat ik al gedeprimeerd was leek het me geen goed idee de twee de combineren.
Vier uur. Ik stond op en staarde uit het raam. Mist. Vroeger hield ik ervan. Mysterieus, griezelig op een veilige manier. De makkelijkste manier om te verdrinken in je eigen gedachtes was om er op uit te gaan in dit weer. Maar alleen zijn met mijn gedachtes kon op dit ogenblik vernietigend zijn. Ik zou inderdaad verdrinken. Verdrinken, in ademnood komen en hysterisch worden. Panisch. Compleet over mijn toeren raken.
Vijf uur. In mijn short die ik gebruikte als pyjamabroek en in mijn hemdje, ging ik toch naar buiten. Ik weet niet waarom, ik wist alleen waarheen. Die wetenschap alleen al veroorzaakte al een neurotische blik in mijn roodgehuilde ogen. Ik snapte mezelf absoluut niet.
Voetje voor voetje liep ik verder.
Mijn hand trilde toen het slot ervan af viel en de deur open zwaaide. Toen ik mijn hand naar het voorhoofd bracht. Het dier voelde mijn angst, neem ik aan, want het stapte zenuwachtig naar achteren, hinnikte luid en beet iets. Het was onduidelijk of dat “iets”¯ mijn hand of de lucht was. Verschrikt deinsde ik naar achteren.
Ik haatte het dier. Ik haatte het meer dan anders. Normaal gesproken zou ik hem al eng vinden, maar er zat een groot verschil tussen haten en beven van angst. Ik haatte hem, omdat hij overleefd had. Het ongeluk, de operaties, de pijn. Hij had alles succesvol doorstaan, en niet iedereen kon van die geluk spreken. Want dat was het; geluk en onrechtvaardigheid. Waarom hij wel, maar zijn berijder niet?
De knokkels van mijn hand waren wit. Ik verzamelde moed en lef. Ik dreunde het riedeltje wat mijn opa me had voor gehouden hardop op. ‘Angst leidt tot beschuldigingen. Beschuldigingen leiden tot schuld. Schuld leidt tot razernij. Daarna komt vergeving, anders zal er altijd een leegte overblijven.’
In een vlaag stapte ik naar voren. Ik streelde de neus. Of dat nou kwam van angst, verbazing of vastberadenheid; ik wist het niet, maar ik deed het. En ik sloeg mijn been over de rug. Ruim een kwartier bleef ik op de rug zitten, half hijgend, half mijn adem inhoudend.
Daarna gaf ik been, en galoppeerde ik de stal uit.
Op dat moment liet ik samen met het dier wat ik bereed mijn angsten achter in het rood van de ochtend.
Reacties:
Op dat moment liet ik samen met het dier wat ik bereed mijn angsten achter in het rood van de ochtend.
BAM.
Wat een afsluiter!
o.o <3
Ik vind deze leuker dan de eerste, omdat ik wel hou van 'éénwoordzinnen' hier en daar. Met 1 woord kan je zoveel dingen zeggen en in deze one shot heb je dat op een geweldige manier ingevuld.
Opmerking:
x "elke secondes" - ik neem aan dat dat enkelvoud moet zijn.
x ergens staat een spatie voor de komma ipv erachter (ja oké, nutteloze opmerking :'D)
x "Hij had alles succesvol doorstaan, en niet iedereen kon van die geluk spreken." - het is 'het geluk', dus ook 'dat geluk' en niet 'die', maar ik denk dat ik hier sowieso 'zulk geluk' beter vind staan. Maar dat is dan weer mijn persoonlijke opinie die doorlekt in mijn reactie. ^^
Hè bah, eerst begreep ik het stuk van het paard niet zo - maar nu ben ik vreselijk nieuwsgierig want ik snap het nu wél grotendeels. o.o Je schrijft het zo dat ik bijna denk: méér!, maar toch niet helemaal omdat er niets meer bij hoort/het is zo al af en mooi en je hebt net genoeg verteld om het af-ig te maken, maar niet te veel om het mysterie en het gevoel te verdringen.
Je mag met recht trots zijn op deze. <3
Had ik niet al een reactie gegeven bij deze? Vreemd. Nja, ik vond deze erg goed, en dat moet je weten. Anders had 'ie natuurlijk niet gewonnen he :'D