Hoofdcategorieën
Home » Tokio Hotel » New One Entering. » [TH] New One Entering. -13-
New One Entering.
[TH] New One Entering. -13-
Dit is niet goed, ik voel het vanbinnen.
Het moet niet zo gaan, Tom moet iemand kiezen die niet net nieuw is.
Iemand die hij lang kent, waarop hij kan vertrouwen.
We kennen die Laurien net, ik zei nog; 'Nee, echt niet. Ik wil niet dat ze betrokken word bij onze levens.' Ze toch werd ze een vriendin en ik ben ook dol op haar.
Ik trek Bill mee terug naar mijn kamer en vertel hem wat ik van plan ben.
Hij trekt wit weg en zegt me het niet te doen.
Ik hoor de deur opengaan en zie Tom en Laurien binnenkomen.
'Hee, waar waren jullie?' Vraagt Bill, Tom kijkt hem veelzeggend aan en ik staar grijnzend naar Laurien.
Laten we genieten van deze dag.
Helaas word hij verpest door de lessen, maar toch maak ik het gezellig met Laurien.
Bill heeft de hele tijd een afwezige blik in zijn ogen, dus proberen we hem te vermaken, wat niet lukt.
Hij kent mijn donkere plannen maar al te goed.
De dag gaat snel voorbij, en voordat ik het weet liggen ik en Laurien alweer op bed.
Tom en Bill zijn net weg en we praten nog wat.
'Ik denk dat we maar moeten gaan slapen, het is laat en we moeten morgen weer naar "school"' Zeg ik na een poosje, Laurien knikt en zet haar slaapmaskertje op.
Dit maakt het te makkelijk, ik wacht tot haar ademhaling regelmatig word en zeg dan haar naam hardop.
Geen reactie.
Ik sta zacht op en tover een mes onder mijn matras te voorschijn.
Ik loop langzaam naar haar bed en kijk naar haar ontspannen gezicht.
Waarschijnlijk droomt ze over Tom ofzo.
Het kan me niet schelen.
'Het spijt me liefste. Maar ik doe alles voor hem.' Ik haal diep adem en haal snel uit.
Het mes zakt diep in het zachte vlees van haar buik, ik herhaal het een paar keer, en gooi dan het mes met een enorme kracht naar buiten.Laurien gilt en probeert haar masker eraf te trekken, wat niet lukt.
De handschoentjes laat ik vollopen met vettige creme en dan zak ik huilend naast het bed van Laurien neer.
Reacties:
Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.