Hoofdcategorieėn
Home » Tokio Hotel » you as tom,, easy life? forget it! » II
you as tom,, easy life? forget it!
II
“TOOOOOOOM!”¯ hoor ik vanuit de badkamer “jaah!”¯ roep ik terug “KOMEN NU!!”¯ wat heeft die nu weer! “als je een spin hebt gezien kan je vergeten dat ik hem kom weghalen, hoor!”¯ “NEE GEWOON KOMEN!!”¯ “Bill ik lig net lekker”¯ “TOM!”¯ jaja dan zal ik maar eens gaan kijken, ik duw me moeilijk recht en loop natuurlijk eerst nogal lomp tegen de deur aan. Als ik halverwege ben roept Bill terug “waar bliiiijf je nuuuu!”¯ “rustig rustig ik ben er al!”¯ zeg ik een beetje geïrriteerd en met een pijnlijk hoofd. “wat is er nu zeg ik kwaad”¯ “Tom! Je hoeft niet zo gemeen te zijn hoor”¯ begint hij maar dan ziet hij dat mijn hoofd pijn doet “wat heb je gedaan”¯ zegt hij nu bezorgt en hij komt op me afgelopen en NATUURLIJK moet hij per se op mijn teen gaan staan “AU!”¯ ik schreeuw het uit, ik weet het, en ook dat ik overdrijf maar hij moet maar niet op mijn teen gaan staan “sorry”¯ zegt hij met een lach terwijl ik over mijn teen wrijf “het is echt niet grappig hoor “nee, maar ik heb je wel van de pijn aan je hoofd afgeholpen hea..”¯ “nee helemaal niet!”¯ “nee ok misschien niet maar je moet maar zo denken: de moment dat ik op je teen stond dacht je niet aan je hoofd en was de pijn daar dus even weg en heb ik je dus even van je hoofdpijn geholpen…”¯ meent hij dit nu? Ik staar hem met open mond aan. Hij wordt een beetje nerveus van mijn gestaar “of zoiets..”¯ zegt hij dan “Bill! Je bent echt een idioot! Maar zeg nu maar wat er scheelde daarnet”¯ “huu??”¯ zegt hij dom “ja! Biill! Waarom moest ik meteen komen…”¯ “oh ja dat! Ik euh… ik… wacht ik weet het wel…”¯ “Bill ben je het vergeten?”¯ “ja”¯ *lachje* “hoe dom kan je zijn? Je hebt ng geen 2 minuten geleden geroepen!”¯ “ja maar ondertussen is er al veel gebeurt”¯ zegt hij in een poging toch nog slim over te komen maar die kans is al volledig verpest! “nja wacht even!... ja ik weet het! Geef mijn oogschaduw terug!”¯ moest hij daarom roepen? Voor wat oogschaduw? En denkt hij nu echt dat ik die heb? Omg iemand moet die jongen eens hersenspoelen want er zit echt niets nuttigs meer in!! “wat denk je dat ik met je oogschaduw ga doen?”¯ “weet ik veel! Maar jij hebt hem en je moet hem nu terug geven!”¯ “waarom zou ik die hebben Bill! Denk na! Ik gebruik dat toch niet!?!”¯ Bill legt zijn wijsvinger tegen zijn kin en denkt na… ik bedoelde natuurlijk niet echt dat hij nu moest gaan beginnen nadenken op een antwoord… maar ja zoals ik Bill ken doet hij dat natuurlijk wel… “dan heb je het gewoon van me gestolen om me te pesten!”¯ “ja natuurlijk! Daar hou ik me zeker mee bezig!”¯ zeg ik ironisch “zie je wel! Je geeft het toe! Geef het onmiddellijk terug!!”¯ “Bill ik heb hem echt niet ik-”¯ “je moet hem terug geven of ander…”¯ “anders wat?”¯ “ga ik heel hard gillen”¯ oh nee krijgen we dat weer! “IIIIIIIIIIIIIII-”¯ ik druk snel mijn hand op zijn mond.”¯Bill ik heb verdomme je kutoogschaduw niet! Heb je al gezocht?”¯ vraag ik boos. “ik… ja natuurlijk!”¯ “waar?”¯ vraag ik vermoeid. “in de badkamer.”¯ Ik kijk even rond en zie op de grond een verdacht doosje liggen. Ik buk me en kijk ernaar. Kwaad kijk ik Bill aan. “je hebt echt goed gezocht hea?!”¯ hij knikt hevig met zijn hoofdje “en heb je op de grond gekeken.”¯ “ja wat denk je. Ik heb alles 10 keer afgezocht.”¯ “en wat is dat dan?”¯ “wat?”¯ ik wijs boos naar de grond. Naar het doosje “ik weet niet.”¯ Hij bukt zich en raapt het op. Hij wordt rood. “hoe komt dat daar?”¯ vraagt hij dom. “weet ik veel. Ik had het dus niet! En in het vervolg zoek je eerst en haal je me daarna pas uit mijn bed!”¯ “sorry maar ik dacht echt…”¯ hij valt stil en kijkt me schuldig aan. Ach ik kan toch niet boos blijven op hem. “laat maar. Mag ik gaan liggen?”¯ vraag ik een pak vriendelijker. “ja natuurlijk. Sorry”¯ zegt hij stil en hij draait zich naar de spiegel met zijn oogschaduw in zijn hand. Ik ga achter hem staan. Ik leg mijn hand op zijn schouder. “wat ben je toch een dramaqueen!”¯ “sorry Tom!”¯ moppert hij schuldig. “heej! Ik ben niet meer boos, je bent gewoon echt een dramaqueen… maar je bent ook mijn kleine broer…”¯ “echt?”¯ “ja echt.”¯ “hehe wil je iets doen voor me? Grote broer?”¯ “hmm ligt eraan wat…”¯ “wil je heeeeel ajb mijn gsm gaan halen in mijn kamer?”¯ “waarom?”¯ “omdat ik hem nodig heb maar ik moet me nog opmaken…”¯ antwoord hij simpel. *zucht* zo’n grote moeite is het niet maar hij kan toch wel even wachten met zijn gsm?? “okee goed.”¯ “dank je dank je dank je!”¯ zegt hij blij en hij geeft me een knuffel. Ik vind het wel fijn maar… ach ja ik ben Tom hea.. daarom zeg ik snel “ja laat me nu maar los of ik doe het niet!”¯ “okee”¯ zegt hij snel en met een blij gezichtje laat hij me los en draait zich weer naar de spiegel. Ach die Bill toch.. ik ga naar zijn kamer en haal zijn gsm. Als ik halverwege ben trilt het ding. ‘sms ontvangen van…’ en dan een nummer. Van wie zou dat zijn? Ach ja ik zal het wel horen van Bill… of ik kan het ook nu lezen… maar als hij erachter komt! Tom! Niet doen! Zeg ik streng tegen mezelf en ik loop met de gsm voor mij uit naar de badkamer. “je hebt een berichtje ontvangen”¯ zeg ik tegen hem. “van wie?”¯ “weet ik veel… gewoon van iemand.”¯ “hmmm”¯ zegt hij en hij leest het berichtje. Ik zie hem bleek worden. “Bill? Wat is er?”¯ “niets.”¯ “ja zal wel! Je wordt helemaal bleek! Zeg het!”¯ “nee niets laat maar.”¯ Aandringen heeft geen zin dat weet ik wel maar… hij ziet er echt niet goed uit. Plots laat hij de gsm op de grond vallen. Ik merk dat hij nog een sms’je heeft gekregen. Hij zakt door zijn knieën op de grond. “BILL!”¯ roep ik en ik hurk naast hem neer. Ik neem zijn gsm maar hij duwt hem uit mijn hand. Hij valt naar voor en ik kan hem nog net opvangen. “Bill! Vertel me wat er is. Zeg iets. Alsjeblieft Bill! Zeg iets.”¯ Het blijft stil. “Bill verdomme! Als je nu niets zegt bel ik en ziekenwagen.”¯ “h-het gaat… wel.”¯ “wat is er?”¯ “niets… laat me.”¯ “ja natuurlijk! Als je denkt dat ik je nu laat ben je nog gekker dan ik al dacht!”¯ “Tom”¯ “Bill! Je gaat me nu zeggen wat er scheelt!”¯ “lees maar dan.”¯ Zegt hij alsof hij het opgeeft. “maar ben asjeblieft niet boos op me.”¯ “wa-”¯ verwart neem ik zijn gsm en begin te lezen. -VANAVOND TEN LAATSTE- staat er. “wat moet dat voorstellen?”¯ “lees het vorige maar.”¯ Zegt hij verslagen. De tranen staan ik zijn ogen. Als ik de sms lees weet ik echt niet wat ik moet denken. Moet ik boos zijn omdat mijn broer de domste persoon op aarde is? Moet ik bang zijn om wat er met hem had kunnen gebeuren? Moet ik hem zeggen dat ik niets meer met hem te maken wil hebben? Moet ik hem gewoon zeggen dat hij fout was en het daarbij laten? Wat doe je als je merkt dat je tweelingbroer aan de pillen zit?
Reacties:
Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.