FanFic.nl

Een nieuw meisje, een nieuw Avontuur {escaflowne}

Blauw Gevleugelde Engel

“Hitomi!”� Hitomi keek even om, een meisje met blauwe ogen en zwart krullend haar op een staart kwam naar haar toe rennen. Hitomi wachten op het meisje, al had ze geen idee wie het was, het kon geen kwaad om te weten wat ze wilde. Toen het meisje voor haar uit stond te hijgen van de ren opserveerde Hitomi haar nog eens goed, ze had gewone school kleding aan, gympen, een lichtblauwe pet op, en iets wat meer opviel, een lichtblauwe pendel steen om haar nek. Ze had een klein schattig neusje, en precies te zelfde gezichtsvorm als… als Amano!(Amano is de jongen waar Hitomi verliefd op was toen ze naar gaea ging, toen ze terug kwam had ze een ander) “wie ben jij?”� “Kaida, jij bent toch wel Hitomi hè?”� Hitomi knikte, en keek Kaida aan. “Waarom riep je me”� “ik wilde je wat vragen, maar nu ik hier zo sta weet ik niet of het niet heel dom klinkt.”� Hitomi glimlachte naar haar, “ik wilde vragen hoe je in Gaea komt”� van deze vraag schrok Hitomi, hoe kon dit meisje genaamd Kaida weten hoe dat Hitomi in Gaea was geweest? Toen Kaida de geschrokken uitdrukking op het gezicht van Hitomi zag, zei ze “het zit namelijk zo, ik ben de tweeling zus van Amano, hij vertelde dat jij een tijd weg was geweest, en terug kwam met het verhaal over Gaea, waar mensen met vleugels woonden en half mens half dieren… ik moet daar heen!”� Hitomi dacht na, het was slechts 13 dagen geleden dat ze terug was van Gaea, dit meisje was iets ouder als Hitomi, dat zag ze, maar dat wist ze ook… want Amano was ook ouder. Vandaag, op het station had Hitomi Van( Van is de jongen met wie ze kreeg in Gaea, maar ze besloot terug te gaan naar haar eigen wereld. Van is een Koning, de koning van Fanelia. Van heeft witte vleugels, die hij op kan roepen) nog gezien, aan de ene kant was ze blij dat ze hem nog kon zien, aan de andere kant was ze verdrietig, dat ze hem moest laten gaan. “Waarom zou je naar Gaea willen, of me eigenlijk geloven?”� Hitomi was van naturen een vriendelijk persoon, maar dit beviel haar niet. “ik geloofde het al toen ik het van Amano hoorde, maar ik wist het helemaal zeker toen ik je vanmiddag op het station zag praten tegen een gevleugelde jongen”� Hitomi’s ogen werden groot, de gevleugelde jongen was Van geweest, en ze had niet geweten dat iemand anders hem kon zien. “waarom moet je daar heen?”� het kwam er meer uit als stotteren, maar het meisje tegen over haar was een stuk vastberadener, “dat zal ik je laten zien, maar niet hier”� Kaida pakte Hitomi’s hand, haar hand voelt net als die van Amano, schoot het even door Hitomi’s hoofd. Kaida liep snel met grote passen, met zachte dwang nam ze Hitomi mee. Naar een steegje, heel achteraf. Hitomi begon dit allemaal steeds minder leuk te vinden, maar er was geen andere uitweg, nu wilde ze ook weten waarom Kaida zo nodig naar Gaea moest.

Na een tijdje lopen kwamen ze bij een kleine schuur, Kaida deed een deur open, en liep naar binnen ze had ondertussen Hitomi’s hand los gelaten, maar keek haar nu zo fel aan dat Hitomi wist dat ze moest volgen. Hitomi trok de deur achter zich dicht, en keek naar Kaida. Kaida haalde diep adem, en deed toen de pet af. Met grote ogen staarde Hitomi naar Kaida’s hoofd, Kaida had namelijk 2 extra oren, geen mensen oren, maar ronde oren gestreepte oren, zoals een tijger! “ik weet dat je zoiets eerder gezien moet hebben, Amano vertelde me over een of andere Merle, een meisje met katten oren, Amano weet niets van mijn oren, ik verberg ze altijd, zelfs als ik slaap heb ik een haarband op die ze plat drukt”� Hitomi knikte, ze begon te begrijpen wat Kaida op Gaea te zoeken had, toch beviel het haar niet. Hitomi sloot haar ogen, ze hoopte op een visioen om te weten wat ze nu moest doen, het gehoopte visioen kwam, ze zag Allen Shezar ( Allen Shezar is een man op Gaea, vroeger was Hitomi verliefd op hem, maar later toen hij haar ten huwelijk vroeg niet meer), met Serena(Serena is Allen's lang verloren zusje, later dook ze op in het lichaam van een knettergekke jongen, maar uit eindelijk veranderde ze terug in de lieve Serena), en naast Serena stond Kaida, ze glimlachte en gooide een bal naar Serena. Die Serena ving, en vervolgens terug gooide, Allen keek naar zijn zusje, vervolgens naar Kaida, ze waren gelukkig.

“ik zal je nog wat laten zien, waardoor ik zeker weet dat ik naar Gaea moet.”� Kaida deed haar rugzak af, het shirt had een open rug, wat vandaag goed uitkwam. Kaida sloot haar ogen, kneep ze stijf dicht. Ze stond met haar gezicht naar Hitomi toe, waardoor Hitomi niet zag wat er op haar rug gebeurde. Kaida opende haar ogen weer, en zuchtte, een soort opluchting leek het wel. “ik zie niets”� het was op een vriendelijke toon gezegd, Hitomi had geen zin in ruzie, al vond ze het niet leuk dat iemand nu haar avontuur af ging pakken. Kaida draaide zich om, en op dat moment was Hitomi niet meer boos om iemand die haar Avontuur afpakte. Op de rug van Kaida, waren twee kleine vleugels te zien, in de kleur lichtblauw, ze waren precies zoals die van Van, maar dan kleiner, en lichtblauw. Hitomi liep op Kaida af, en gaf haar een knuffel, het was het enige dat ze zich kon bedenken om te doen. “ik zie dat je niet thuis hoort op deze aarde, maar dat je echte huis Gaea is. Het enige dat ik kan zeggen is dat je heel hard moet wensen, hoop en geloof in je zelf, en je vliegt zo naar Gaea… Je hebt een pendel steen zie ik, neem hem in je handen en wens, geloof en wens, dat is het enige dat ik kan zeggen. Doe de groeten aan Van Fanel, Allen Shezar, Prinses Millerna, Prins Sheed, Dryden, Merle, en iedereen daar die mij kent. Met die woorden verliet Hitomi de schuur, ze ging naar huis, om te dromen over haar Van, en Gaea.

Reacties: