Hoofdcategorieën
Home » Tokio Hotel » Niets dan waarheid [Twincest] » Hoofdstuk 1
Niets dan waarheid [Twincest]
Hoofdstuk 1
"Andreas, kom je?", vraag ik. "Ja, Bill, wat is er?" Hij loopt de kamer binnen. Aan zijn gezicht te zien nog half slapend. "Ik heb iets voor je, schat." "Ja, echt?", vraagt Andreas. Ik haal iets van achter mijn rug. "Pak maar", zeg ik. En net als hij het wil nemen trek ik mijn hand weg. Elke keer opnieuw. "Wat wil je, Bill?", vraag Andreas. "Een zoentje", lach ik. "Kom hier, mal vriendje van me", lacht hij ook. Hij geeft me een zoen en dan geef ik hem het pakje.
"Wat mooi, Bill." Hij kijkt naar de ring. Aan de binnenkant van de ring staat 'Andreas, vergeet me niet, Bill.'
"En hoe zou ik je kunnen vergeten?" "Weet ik niet, Andy, maar zo vergeet je me dan toch zeker niet." Andreas geeft me nog een kusje en gaat dan op de bank zitten. Hij bekijkt de ring om zijn vinger.
Ik ga naast hem zitten en leg mijn hoofd op zijn schouder. Op de televisie speelt een herhaling van Spongebob. Ik zucht eens. "Andy, mag ik het verzetten?" "Nee, Bill ik wil kijken." "Ah, toe nou..." "Nee, Bill." Ik wil het bakje pakken maar hij trekt het weg. Zo probeer ik nog een hele tijd te pakken en na een paar minuten lig ik helemaal op hem. Hij draait ons om zodat ik onder hem lig en geeft me een zoen. "Ik kijk naar Spongebob en jij kijkt ook." Ik kijk naar de televisie en zie dat de aflevering net gedaan is. "Dan heb je pech, liefje", zeg ik. "Het is gedaan."
Hij kijkt verbaasd op. "Dat komt allemaal door jou! Jij bent niet lief, Bill", pruilt hij. "Weet ik", grijns ik.
"Oh, jij..." "Mooie, onweerstaanbare schat van me", maak ik zijn zin af. "Bill, je ego is groot genoeg, straks haal je Tom nog eens in."
"Andreas! Zeg dat nooit, nooit, nooit meer! Begrepen, jongetje? Ik ben niet zo erg als Tom. Hij leeft in zijn eigen wereld waarin hij de god is en iedereen zijn ego streelt! Zo erg ben ik nog niet, Andreas." Andreas lacht eens. "Andy, dat is niet grappig." "Och, kom hier, arm schaap", lacht hij. Ik kruip op zijn schoot en blijf zo even zitten. "Dorst, moet jij wat?", vraag ik aan Andreas. "Nee", zegt hij terwijl hij verder kijkt naar de TV.
Reacties:
ik heb de eer de eerste reactie op dit mooie verhaal te geven,
I dont mind
ik vind het Super!!!
xxx
Haha, bill met zijn ego Hihi
xx