Hoofdcategorieėn
Home » Tokio Hotel » Run Away Star » Hoofdstuk 31
Run Away Star
Hoofdstuk 31
Die groene prut bleek spinazie te zijn. Het was lekker en ik ging dan ook mijn bord helemaal volscheppen met spinazie. “Wat zei je nou net? Prut?”¯ grijnst hij en gooit me een broodje toe. “Dank je, Chef.”¯ grijns ik en loop terug. “Heb je nu nog eten gehaald?”¯ vraagt Tom verbaasd en staat recht. “Zegt degene die al 4 keer terug is gegaan.”¯ Hij kijkt me boos aan. “Correctie: 6 keer.”¯ Ik grijns en slurp mijn spinazie op. “Tom, wij gaan naar de hotelkamer. Kom maar als je gedaan hebt met eten.”¯ zegt Bill en stapelt onze borden op elkaar. “Goed.”¯ moppert hij en doet zijn bord op het rek. “Ik wil niet alleen eten.”¯ Ik grijns en loop naar de lift. “Elle, lastpost, kom terug.”¯ roept Tom en rent achter me aan. Ik hoor nog net Bill zuchten: “Daar gaan ze weer.”¯ Ik spring de lift in en druk zeker 20 keer op deuren sluiten. Maar Tom glipt er nog snel tussendoor. “Damn.”¯ zucht ik. Tom komt gevaarlijk dicht. “Tom, flikker op.”¯ mopper ik en druk op 1. Meteen klappen de deuren open en stap ik uit de lift.
Ik begin de trap op te lopen. Tom rent achter me aan, dat hoor ik. Plots staat hij voor me. “Wat?”¯ zeg ik en ga op de trap zitten. “Waarom doe je zo?”¯ Hij komt naast me zitten en kijkt me doordringend aan. “Gewoon. Je bent een klier. En je lijkt zoveel op Bill.”¯ Hij grijnst. “Nou, als dat het maar is. Kom op, Bill wordt vast ongerust.”¯ Hij trekt me recht, aan mijn middel en niet aan mijn schouder, en rent de trap op. Ik ren achter hem aan en haal hem zelfs in. “Met zo’n broek kan ik niet rennen.”¯ moppert hij op zijn wijde jeansbroek. Ik wacht op hem. Hij loopt me voorbij. Ik krul mijn vingers om de rand van zijn broek en trek hem naar beneden. “Nu kan je wel lopen.”¯ grinnik ik en loop zo snel ik kan de laatste trappen op. “Waar is Tom?”¯ vraagt Fenna als ik de hotelkamer binnenloop. Emma zit er ook. Naast Fenna. “Hij trekt zijn broek nog op.”¯ lach ik en laat me naast Fenna vallen. “Huh? Broek? Optrekken?”¯ vraagt Bill verbaasd en komt naast me zitten. “Wel, hij mopperde dat hij niet kon lopen met zo’n wijde broek aan. En dus trok ik die af om hem even te helpen.”¯ Bill begint te lachen. “Welke boxer had hij aan?”¯ “Niet opgelet.”¯ lieg ik. Natuurlijk heb ik dat wel gezien. Maar ik ga hem niet nog erger vernederen.
“Goed. Ik moet even bellen. En Gustav, David verwacht je.”¯ zegt Bill en staat recht. Gustav staat ook recht en loopt met hem mee. “Ik ga me douchen.”¯ meld Fenna en verdwijnt de badkamer in. “Ik moet naar Miley en Charlotte. Ze vragen zich vast af waar ik ben. Tot morgen.”¯ grijnst Emma en knuffelt me. “Oké, dat was raar.”¯ zeg ik als ze weg is. Tom lacht en staat recht om de afstandsbediening te pakken en dan weer te gaan zitten. “Sanne, wil je even mee wandelen?”¯ vraagt Georg blozend. Sanne knikt en loopt met hem mee. “Jezus, we zijn alleen.”¯ zeg ik en kijk om me heen. “Fenna is er nog.”¯ zegt Tom en knikt naar de badkamer. “Tom, je hebt iets op je wang.”¯ grijns ik. Hij slaat zijn hand tegen zijn wang en wrijft. Ik val van de bank van het lachen. “Het is je andere wang.”¯ Hij wrijft over zijn andere wang. “Is het er af?”¯ Ik hik even na en hijs me dan op de bank. “Nee.”¯ zeg ik en krab over zijn wang om de prut eraf te halen. “Nu wel.”¯ grijns ik en zak onderuit. Tom doet hetzelfde. “TV is saai!”¯
Ik pak de afstandsbediening af. Tom wordt nepkwaad en port in mijn maag. “Doe dat nog eens en het zal je berouwen.”¯ grijns ik kwaadaardig. Hij waagt mij nog eens te porren. Ik kijk hem doods aan. “Ik wacht.”¯ grijnst hij. Ik duw hem achterover, ga op zijn *niet noembare streek* zitten en begin hem te kietelen. “Hou op,”¯hikt hij tussen het lachen door,”¯ik kan daar niet tegen.”¯ Tranen van het lachen lopen over zijn wangen terwijl hij spastische bewegingen maakt. “Ik zei toch dat het je zou berouwen.”¯ grijns ik en por in zijn maag. “Wil je nu alsjeblieft van mijn kruis gaan?”¯ grijnst Tom. “Wat? Zat ik op je kruis?”¯ zeg ik. “Uwh.”¯ Ik spring recht, gil en ren rondjes met mijn armen in de lucht. Dan bots ik tegen Tom op, die met zijn armen en voeten gespreid een blokkade wou zijn. Daar lig ik dan, met mijn hoofd op Toms borstkas en mijn benen wild spartelend tegen zijn voeten. “Damn, jij weegt veel.”¯ moppert hij en duwt me van hem af. “Wat zitten jullie nou te doen?”¯ Geschrokken kijk ik naar Bill.
“Het is niet wat je denkt.”¯ zegt Tom. “Jawel, het is wel wat je denkt. Ik ben tegen Tom gebotst.”¯ mopper ik en wrijf over mijn hoofd. “Aah, nou, Tom. Mam belde. Ze wil ons nog eens zien. En ik moest die hele klik meiden ook meenemen.”¯ Ik hoor Tom zuchten. “Wil mam dat echt?”¯ grijnst hij en sloft naar de ijskast. “Wil je voor mij ook iets meenemen?”¯ vraag ik en loop dan naar Bill. “Ik wil jouw mam zien. Of toch ontmoeten, ik heb haar al op TV gezien.”¯ Ik krijg een flesje bier in mijn hand geduwd. “Ik lust geen alcohol.”¯ Ik wil Tom het flesje teruggeven maar hij weigert het aan te nemen. “Niet zeveren en drinken.”¯ zegt hij en duwt het flesje tegen mijn mond. Ik laat het bier in mijn mond stromen. “Gadver…”¯ mopper ik en zet het flesje op tafel, nog steeds halfvol. “Kijk en leer.”¯ zegt Tom en zet zijn volle flesje aan zijn mond. In geen tijd is het leeg. “Wil je mij dat ook leren? Met limonade.”¯ Hij sloft weer naar de ijskast en pakt een paar flesjes bier en een paar flesjes met iets roze in. “Tom!”¯ zeurt Bill. Maar Tom legt zijn vinger op zijn mond en doet de flesjes open met zijn aansteker. Ik zet het roze flesje aan mijn mond. “Gewoon je keel openzetten.”¯ zegt Tom. Dus doe ik dat. Of toch probeer. “En niet slikken.”¯ Ik schrik en al het drinken loopt uit mijn mond, op mijn bikini. “Geweldig.”¯ mopper ik en zet het flesje weer weg. “Kom op, probeer nog een keer.”¯
Ik zet een ander flesje aan mijn mond en laat de inhoud door mijn mond, door mijn keel naar mijn maag stromen. “Goed zo.”¯ zegt Tom en klopt op mijn rug. “Wat is het eigenlijk?”¯ vraag ik en zet het etiketloze flesje op tafel. “Kriek.”¯ “Wat! Ik zei nog geen alcohol.”¯ Tom gaat aan tafel zitten en opent nog een flesje kriek. “Vond je het lekker of niet?”¯ Ik knik blozend en pak het flesje. “Wedden dat het mijne eerder op is.”¯ Ik schud Toms hand. “Waar wedden we voor?”¯ Tom krijgt een schijnheilige blik in zijn ogen en kijkt dan naar Bill. “Het gewoonlijke?”¯ grijnst Tom dan. “Nee. Dat doe je niet.”¯ “Goed.”¯ zeg ik en schud Toms hand weer. “Wat is het gewoonlijke?”¯ vraag ik dan aan Bill. “Een hele dag in onderbroek rondlopen.”¯ Hij kijkt met een pijnlijke blik naar de grond. “Dan zal ik dus moeten winnen.”¯ Bill zucht en telt tot 3. Ik zet het flesje op mijn onderlip zodat ik nog kan adem. De kriek gutst door mijn mond. Ik slik door en zet mijn flesje met een knal op tafel. Tom is zo’n 3 seconden later. Maar ik heb gewonnen. “Morgen in boxer, schat.”¯ grijns ik en draai me dan om naar Bill. “Gelukkig heb ik niet verloren.”¯ zucht ik dan. “Klopt. Alleen ik mag je zien in onderbroek.”¯ grijnst hij en kust me zacht. De vlinders razen weer door mijn lichaam.
Reacties:
Aaaaah, waar haal je die cute-heid toch vandaan... Elle en Tom lijken net broer en zus, ze kunnen elkaar niet af, maar stoppen gwn niet met spelen x)
Ik blijf het geweldig vinden