Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Tokio Hotel » I hope that my real life can be like my fantasy world' » Bos

I hope that my real life can be like my fantasy world'

10 aug 2009 - 20:19

788

2

240



Bos

Deze is weer lang ^

'Ben je bijna klaar?', hoor ik plots Taylor naar me roepen. Ik kijk nog één keer in de spiegel en ga de badkamer uit. 'Ja', zeg ik dan lachend. Ze lacht en we gaan naar de lift. 'Waar is het eigenlijk?' vraag ik aan haar als we de lift zijn ingestapt. 'Een beetje verder, naast het bos' antwoord ze blij. Ze is zo blij dat ze Tom heeft ontmoet. Maar ik moet toegeven, ik denk echt dat Taylor helemaal het type is voor Tom.

'Ha, je bent erg' zegt Tom blij als hij ons zit komen. Hij wandeld naar Taylor en geeft haar een knuffel. 'Wat was jou naam ook alweer?' vroeg Tom voorzichtig. 'Jolien', antwoord ik lachend. 'Oké, Jolien. Kom er maar gezellig bij zitten' Ik zet me op een kussen dat nog vrij was en warm mijn handen aan het vuur. 'Wat moet je drinken?' vroeg Tom plots. 'We hebben; Stella, Maes, Kriek..' begon hij. Ik lachte, 'Doe maar een Kriek' ze ik dan. Hij gooide me een flesje en iets waarmee ik het kon opendoen. 'Bedankt' zeg ik nog en open het flesje.

Ondertussen ken ik de meeste namen van de mensen die hier zitten goed. Bill zit hier ook, maar heeft nog geen enkel woord gezegd. 'Ik ga even naar het bos' hoorde ik Bill plots zeggen tegen Tom. 'Oh, maar anders gaan we wel mee' antwoorde Tom. 'Nee, ik ga alleen'. Ik kijk Tom raar aan. Ik ging even naar Tom en ging naast hem zitten. 'Moet ik gaan kijken wat hij in het bos doet?' vroeg ik stil aan Tom. Hij knikte vriendelijk, ik vind het erg voor Tom dat Bill zo naar doet tegen hem. Hij doet naar tegen iedereen, maar voor Tom vind ik het echt het ergst. Het is immers zijn broer, tweelingbroer.

Ik ben aangekomen aan een kleein beekje met een grote rots. Maar ik heb nog steeds geen Bill gezien. Ik ga op de rots zitten en kijk een beetje rond me. 'Wat doe je hier?' hoorde ik plots iemand bot vragen. Ik keek achter me en zag Bill naar me kijken. 'Ik kwam je zoeken' 'Waarom?' 'Waarom? Die vraag zou ik beter aan jou stellen. Waarom doe je zo bot tegen iedereen? Zelfs tegen Tom?' vroeg ik dan en keek hem doordringend aan. 'Dat zijn je zaken niet' zei hij terug en kwam dichter naar de rots waar ik op zat. 'Ga maar terug naar de rest' zei hij dan wat rustiger. 'Nee, dat ga ik niet doen Bill' antwoorde ik eigenwijs. Bill kijk me even raar aan. 'Bill, wat scheelt er toch met je? Ik weet dat er diep vanbinnen een lieve jongen zit die veel om mensen geeft' zei ik nog. Bill slikte eens en keek naar de grond. 'Ik kan gewoon moeilijk mensen vertrouwen, oké?' antwoorde hij dan moeilijk. 'Maar waarom Tom dan? Hem kan je toch vertrouwen, of niet?' 'Je begrijpt het niet, ik kan Tom vertrouwens. Maar dit kan ik gewoon niet aan hem vertellen' zei hij stil. 'Maar daarom hoef je toch niet naar te doen tegen hem?' zei ik voorzichtig, ik wil hem niet kwetsen en op dit moment is hij heel kwetsbaar. 'Ik heb het er gewoon moeilijk mee, daarom zeg ik niets' Ik knikte maar. Wat zou er toch met hem gebeurd zijn? Ik weet gewoon dat Tom er ook fel mee in zit, hoe hij daar straks keek toen Bill zo naar deed. Hij keek zo gekwets. 'Gaan we maar terug naar de ander?' vroeg ik dan. Bill knikte. 'Bedankt' zei hij stil terwijl we door het bos liepen. Ik keek hem even raar aan. 'Dat je zo aandringde en dat je zo bezorgd was' zei hij na dat hij mijn onbegrijpend gezicht zag. 'Ik ben niet de enige die bezorgd is' zei ik dan nog. 'Tom moet het begrijpen, wat er met me is kan ik echt niet aan hem kwijt'

Toen we terug bij de rest waren, was een heel deel van de bende al weg. 'Waar zijn de andere?' vroeg ik dan aan Tom. 'Die zijn al naar huis' antwoord hij lachend. 'Ow, oké dan' zei ik raar. Die zijn ook niet lang gebleven. Ik ging naast Glenn zitten, hij was echt een lieve jongen én hij was homo. Maar de homo's zijn meestal de liefste mensen die er bestaan. 'Hé poes' zei hij toen ik naast hem ging zitten. 'Jesus Glenn, je bent dronken' zei ik lachend. 'Das niet waar' zei hij eigenwijs. Ik lachte en besloot maar ergens anders te zitten. Ik ging dan maar naast Fay te zitten. Dat is ook een lief meisje en is stiekem verliefd op Ben, maar die is al naar huis. Ja, ik weet al veel van deze mensen.


Reacties:


snoezepoez
snoezepoez zei op 11 aug 2009 - 10:21:
zoals hieronder over dat in de lift is wel waar, maar verder wel een goed verhaal.
Snel verder


Kayley
Kayley zei op 10 aug 2009 - 21:07:
Oké, ik heb het gelezen. Ik vind het een leuk verhaal, leest makkelijk, soms wat foutjes maar dat kan gebeuren. Alleen vind ik dat hoofdstuk met de lift, dat plots Bill en Tom daar zijn en dat je ze meteen herkent, blabla, dat ze ook nog eens in de lift gaan in plaats van de trap te nemen, ze willen niet herkend worden en zullen daarom zich verkleden en contact met mensen vermijden.
Maar al bij al vind ik het een leuk verhaal en ik ben nieuwsgierig naar wat er met Bill is. Ik wil zeker meer lezen!