Hoofdcategorieėn
Home » Tokio Hotel » Run Away Star » Hoofdstuk 32
Run Away Star
Hoofdstuk 32
Zo’n 10 biertjes voor Tom en 3 cocktails voor mij later is het donker en waggelen we de straat over. “En toen zei die hond. Nee, jou zus is een kat.”¯ Ik laat Tom los en begin te schaterlachen. Tom rolt over de grond en trekt me naar beneden. Tranen van het lachen lopen over mijn wangen en ik hik. “Kom, we moeten naar de anderen. Anders wordt papa Gustav boos.”¯ zeg ik terwijl ik mijn lach niet kan inhouden. Ook Tom lacht zich weer een breuk. Ik pak zijn arm en leg die over mijn schouder om hem mee te trekken. Het is moeilijk als je waggelt, trillend op je benen staat en niet meer recht kan lopen. Maar we geraken heelhuids de lift in. “Je bent dronken.”¯ giechel ik en klamp me vast aan de leuning om niet te vallen. “Nietes.”¯ roept Tom en zwaait met zijn arm door de lucht, waardoor hij uit evenwicht gaat en valt. Ik begin weer te lachen en val daarom ook, met mijn hoofd op Toms rug. “Ik kan niet meer rechtstaan.”¯ giechelt Tom. Ik zucht en lach. “Ik ook niet.”¯ giechel ik en kijk naar de liftdeuren die opengaan. “Kom, we moeten kruipen.”¯ zucht ik lachend en hijs me op mijn knieën. Uiteindelijk geraakt Tom ook op zijn knieën en kruipen we tot aan de hoteldeur. “Klop eens.”¯ zegt Tom. Ik draai me naar hem om en klop op zijn hoofd. “Niet daarop.”¯ giechelt Tom en zakt door zijn armen. Niet veel later snurkt hij. Ik laat me ook maar naast hem vallen.
“Elle. Tom.”¯ Ik voel een voet op mijn rug. Ik open mijn ogen maar sluit ze meteen daarna weer om het uit te kermen van de hoofdpijn. Ik voel 2 sterke armen die me recht trekken. “Bill?”¯ vraag ik zonder mijn ogen open te doen. “Nee, die slaapt nog.”¯ Ik hoor de stem van Gustav, dicht bij mijn oor. “Koffie?”¯ vraagt hij en gooit me zowaar in de zetel. “Nee, toilet.”¯ zucht ik en ren naar de badkamer. Meteen komt heel mijn maaginhoud in de toilet terecht. Ik hoor gefluit en draai me om. Tom huppelt vrolijk de badkamer in. “Moeten we vaker doen.”¯ grijnst hij en stapt de douche in. Plots schiet me iets te binnen. “Vergeet geen mooie boxer aan te doen hé! We moeten er een hele dag op kijken.”¯ Ik hoor hem overdreven zuchten. Ik strompel terug naar de andere kamer en laat me naast Bill op bed vallen. “Goedemorgen schoonheid.”¯ lacht hij en veegt het haar uit mijn gezicht. “Jezus, jij ziet er goed uit.”¯ grijnst hij en drukt een kus op mijn voorhoofd. “Bedankt hoor.”¯ zucht ik en trek het deken over me heen.
Na 3 pijnstillers en een halve fles water kan ik terug normaal kijken. “Tom, ben je klaar voor het concert?”¯ roept Bill. Tom komt zuchtend, enkel gekleed in een boxer, uit de badkamer. Ik begin weer te schaterlachen, waar ik zo’n spijt van heb. De kloppende pijn in mijn hoofd is weer terug. “Ik wil niet.”¯ zucht hij en valt op zijn knieën, met een smekend hoofd in mijn richting kijkend. “Aanhouden. De hele dag.”¯ fluister ik, geen fut om harder te praten. “Zo ga ik echt niet optreden.”¯ moppert hij en kruist zijn armen. “Heb jij even geluk dat we vandaag geen concert hebben.”¯ Tom laat zich naast mij op bed vallen en neemt niet eens de moeite zijn mond toe te doen. Hij staart me maar een beetje aan. “Jij ziet er echt slecht uit als je een kater hebt.”¯ zucht hij. “Nou bedankt.”¯ mopper ik en ga uit het bed. “Ik ga douchen. En Sanne, niet te veel lebberen met Georg.”¯ Geschrokken kijkt ze op en laat Georgs gezicht los. Bill grinnikt en ploft neer in de zetel. Ik trek snel de kast open en pak er een wit shirt met halflange mouwen, een donkergrijs T-shirt en een donkergrijze skinny uit. “Waag het de badkamer in te komen.”¯ zeg ik en wijs naar Tom, Georg en Gustav. “En ik?”¯ zegt Bill hoopvol. “Jij ook niet, ik heb geen zin.”¯ Ik hoor Tom schaterlachen. Bill springt recht en loopt naar Tom toe. “Ik wil het niet weten.”¯ mopper ik en duik de badkamer in.
Als ik gedoucht, aangekleed, gevoed en gedronken heb, trek ik mijn schoenen aan. “Gaan we naar buiten?”¯ vraag ik terwijl ik hyperactief door de kamer huppel. “Tom, jij ook.”¯ zeg ik en trek hem aan zijn dreads recht. “Zo?”¯ zegt hij, gebarend naar zijn boxer. “Ja.”¯ gniffel ik en trek Bill recht. “Durf je niet?”¯ zeg ik en draai me om. “Jawel.”¯ zegt hij en komt naast mij lopen. “Mag ik wel teenslippers aandoen?”¯ Ik knik en draai me om naar Bill. “Kom je?”¯ Hij knikt en staat recht. Ik pak de kraag van zijn jack vast en trek hem naar me toe. “Hoe gaat het?”¯ vraagt hij onschuldig. “Geweldig.”¯ zeg ik en plant mijn lippen op de zijne. Ik glimlach en laat hem weer los. “Nou, met mij ook?”¯ grinnikt hij en haakt zijn arm in de mijne. We trekken het andere verliefde koppeltje ook mee en gaan naar buiten. “Tom.”¯ zeg ik poeslief. “Ja?”¯ bromt hij en staat stil. “Oké, ik ga terug naar binnen.”¯ moppert hij. “Ik ook.”¯ zegt Gustav en loopt achter hem aan. “Goed, kindjes. Ik ga maar op die twee letten.”¯ Georg, Fenna en Sanne vertrekken al. Bill en Milla wachten nog. “Ik blijf bij jou.”¯ zegt Bill en loopt naar me toe. “Ga maar. Als je wilt gaan, ga dan. Ik red me wel.”¯ Ze lacht dankbaar en loopt naar Sanne en Fenna toe. “Kom op, lieverd.”¯ zegt Bill en trekt me weer mee naar binnen. In de hotelkamer is het stil. Gustav stopt iets weg en Tom hangt uit het raam met zijn kont naar achter. “Tom, doe normaal.”¯ zucht ik en ga aan tafel zitten. “Wat zei je?”¯ zegt hij en kijkt me kwaad aan. “Ik zei: doe normaal.”¯ grinnik ik. Hij balt zijn vuist en geeft me een klopje tegen mijn rechterschouder. “Ik doe normaal.”¯ “Ja, vast. Dan ben ik vast raar bezig.”¯ “Klopt.”¯ grinnikt hij en laat zich op een stoel vallen.
" “En ik?”¯ zegt Bill hoopvol. “Jij ook niet, ik heb geen zin.”¯ Ik hoor Tom schaterlachen. " (':
& het was weer eens een geweldig deel ;D
xx