FanFic.nl

crazy little thing called love CB (gestopt)

10 drop dead!

strify pov.
we hadden net echt lol met het tijdschrift vol foto's tot dat de ouders van shin belde. hij is daarna zonder iets te zeggen naar boven gerent en heeft zich op gesloten.
''shin, kom nou naar buiten! toe!'' roep ik nog een keer.
''flikker op strify! ik kom niet! niet via de deur in ieder geval!'' roept hij woest terug. ik ga tegen de deur aan zitten. het heeft geen zin om hem tegen te spreken.
''shin ik blijf hier net zo lang zitten tot dat jij naar buiten komt!'' ik moet hem toch naar buiten weten te krijgen.
''nee! ga weg! ik wil niet praten! en al helemaal niet met jou!'' roept hij dan.
''waarom? wat heb ik verkeert gedaan dan?''
''alles!''
''hoe bedoel je alles? waarom doe je zo? en wat hebben je ouders gezegt?''
''val gewoon kapot strify!'' oke dat kwam echt hard aan.
''best! jij wilt dat ik kapot val! dan doe ik dat toch!'' roep ik met tranen in mijn ogen terug. ik ren het apartement uit maar ik ga niet naar beneden, juist niet ik ren naar boven en ga via de noodtrap het dak op.

shin pov
''best! jij wilt dat ik kapot val! dan doe ik dat toch!'' hoor ik hem roepen. kut! ik ben zo dom. ik hoor hem naar buiten rennen. ik vlieg er achteraan en loop bijna romeo onderste boven. ik zie strify nog net de trap op rennen.
''man, wat is er?'' vraagt romeo geschrokken en kiro en yu zijn er ook al bij komen staan.
''strify gaat springen!'' en ik ren verder achter strify aan. ik zie hem staan bij de rand.
''strify niet doen!'' roep ik vlug. hij draait zich om en kijkt me aan, zijn blik staat vol woede verdriet maar ook zo emotieloos. alsof hij gebroken is. ik loop langzaam naar hem toe, bang dat hij ineens toch springt. het liefste zou ik naar hem toe willen rennen, hem in mijn armen nemen, over spoelen met kusjes, hem nooit meer los laten maar dat kan gewoon weg niet. het is echt moeilijk maar het is beter zo. ik weet niet hoe ik dit aan hem uit ga leggen maar dat komt nog wel. ik wil voor nu gewoon dat hij niet springt.
''strify, kom hier! we moeten praten!''
''jij wou toch niet praten! jij wou toch dat ik kapot val! toch? ik doe er alles voor om jou gelukkig te zien, shin! sinds de afgelopen dagen ben je alles voor me en dat weet je! jij wilt mij niet meer, best maar ga me dan niet vertellen wat ik wel en niet moet doen!'' hij roept het allemaal zo boos hij draait zich in een ruk om en kijkt naar beneden. hij haalt iets uit zijn zak en gooit het naar beneden. zover ik kon zien was het zijn ID-kaart. ik ga naast hem staan en neem zijn hand vast. beneden staat een grote groep mensen. ik zie iemand met een megafoon staan.
''is dat yu met die megafoon?'' fluister ik tegen strify. hij knikt alleen maar.
''strify niet springen!'' roept yu hardt door de megafoon. strify pakt zijn gsm en belt hem op.
''strify niet springen!'' horen we nog een keer van beneden.
''zeg tegen shin dat ik dit voor hem doe.'' zegt hij en zet af. in een reflex spring ik met hem mee.
''ik hou van je strify!'' roep ik nog en druk een kus op zijn lippen. en dan is de klap.

yu pov.
ik kiro en romeo staan onder aan het gebouw. ik zie strify en shin staan. ik neem mijn megafoon en roep dat hij echt niet moet springen. dan gaat mijn mobiel af. ik kijk op het schermpje en zie dat het strify is. kiro roept nog een keer dat hij niet moet springen.
''zeg tegen shin dat ik dit voor hem doe!'' hoor ik hem zeggen en dan zie ik hem springen. ik zie shin er achter aan gaan. als verstijfd staan we te kijken en kunnen niks meer doen dan hopen dat ze het toch over leven.

Reacties: