FanFic.nl

crazy little thing called love CB (gestopt)

11 they survived

kiro pov.
ik zie ze nog vallen en voel me zo machteloos. het is zo'n hoog gebouw de vorige keer duurde het 3 min. voor dat de persoon beneden was die naar beneden sprong en die stond pas op de helft van het gebouw.
''we hebben nog 5 min.'' mompel ik dan.
''wat?'' vraagt Yu dan.
''we hebben een laken nodig! iets stevigs!'' roep ik dan.
iedereen kijkt me aan en ik open onze garage ik kom met een zeil naar buiten.
''iedereen strak vast houden! we vangen ze op!''
iedereen helpt mee en we vangen strify en shin net optijd op in het zeil. we leggen allemaal rustig het zeil neer en ik yu en romeo rennen naar de twee toe.
''strify? hoor je me? strify!'' roept shin de hele tijd.
''strify word wakker!'' roept shin dan helemaal in tranen. hij schud strify heftig door elkaar.
''laat mij maar even.'' zegt een man uit de meenigte. hij slaat hard op de borst van strify en strify schiet over eind. er komt een ambulance aan voor strify en shin gaat met hem mee.

strify pov.
ik lig in de ambulance en kijk naar shin. hij heeft een grote glimlach op zijn gezicht en tranen in zijn ogen.
''ik ben zo blij dat je het over leeft hebt!'' zegt hij dan. ik glimlach en druk een kus op zijn lippen.
''ik hou van je shin!''
''en ik hou van jou strify.''
we zijn aangekomen in het ziekenhuis en ze doen allemaal onderzoeken. na zo'n 2 uur ben ik klaar en mag ik naar huis. shin zit in de wachtkamer met zijn Ipod op. ik ga achter hem staan en leg mijn handen voor zijn ogen.
''guess who?'' lach ik.
''hmm, mijn allerliefste schatje strify!'' lacht hij en hij haalt mijn handen weg. ik geef hem een kus en dan lopen we naar buiten. we gaan gewoon met de bus terug naar het apparement. we lopen ons appartement in.
''geweldig, alleen die slome lift doet het.'' toch is de lift er al snel en ik trek shin met een grijns mee naar binnen.
''wij moeten nog wat goed maken!'' zeg ik met een grijns en ik duw hem tegen de spiegel aan. ik begin hem te zoenen en hij zoent gezellig terug. we komen langs wel drie etages. steeds willen mensen in stappen maar dan maakt shin gewoon een harde kreun en laten ze het uit hun hoofd. 4de keer dat iemand er bij wil.
''oh strify!'' kreunt shin vlug. de man kijkt heel vies en als de deuren weer dicht gaan barsten we in lachen uit.
''lieve, lieve, lieve shin! bewaar dat AUB voor in de slaapkamer!'' ik ga achter hem staan en knuffel hem.
''hangen er trouwens camera's in deze lift?'' vraagt hij dan.
''nee alleen in die nieuwe. hoezo?'' shin maakt zich los en zet de hand rem om.
''wat doe je?!'' roep ik verbaast
''lekker spannend toch?'' zegt hij geil en komt tegen me aan staan. hij begint aan mijn broek te prutsen en zoent me. ik kan het niet laten en doe dus ook gewoon mee. shin trekt dan mijn broek naar beneden en ook mijn bokser volgt.
''dit ga je niet menen!'' roep ik naar hem.
''jawel strify! ik ga je pijpen, hier en nu!''
''maar misschien wil....oh jah!'' hij is dus al begonnen voor ik kon tegen spreken maar danm dit is lekker! het is niet dat ik het nog nooit eerder heb gehad maar hij is gewoon fantastisch! ik voel mijn hoogtepunt en shin lijkt het ook te merken want hij gaat steeds sneller. ik kom luid kreunend klaar.
''mijn god! ik ben net klaargekomen in de lift!''
''yup, dankzij mij! dus niet zeggen dat ik niet van je hou!''
''mag ik nou mijn broek weer aan trekken allerliefste shin?''
''haha tuurlijk!'' hij stapt achter uit en ik trek mijn broek op.
shin zet de lift weer aan en we vervolgen onze weg naar boven. we komen lachend van toenet het appartement binnen en we zien kiro yu en romeo op de bank zitten met nog een paar vaag vreemde mensen. ergen denk ik ze te kennen maar verder weet ik het ook niet meer.
de drie jongens springen op en vliegen on om de hals.
''ja ik hou ook van jullie! mag ik nu los!'' roep ik buiten adem. shin ploft op de bank en ik laat me naast hem vallen. hij trekt me meteen tegen zich aan wat ik natuurlijk helemaal niet erg vind. ik kijk naar de mensen op de anderen bank. die man heb ik volgens mij eerder gezien maar waar en wanneer? de rest heb ik ook wel eens gezien, die vrouw hielp altijd als ik de deur weer eens niet open kreeg, die jongen had eerst per ongeluk de spiegen in de lift gesloopt toen ik er bij stond en dat meisje rende ooit de lift gillend uit toen ik en luminor er in gingen staan. ik glimlach naar ze en leg mijn hoofd op shin zijn borst neer. hij slaat zijn bijde armen om me heen en ik voel mezelf moe worden.
''strif ff wakker blijven! deze man heeft je leven gered!'' roept Kiro in mijn oor.
''eikel blehr niet zo in me oor! ik hoe niet doof!'' roep ik shagrijnig.
''deze meneer heeft je leven gered strify!'' fluistert shin in mijn oor.
''en zo kan ik het dus WEL verstaan''wijs ik kiro er op. hij rolt met zijn ogen en ploft terug. ''dank u wel voor de hulp meneer.''
''het is oke, ik zou het voor iedereen doen.''
''toch bedankt.''
hij lacht en het meisje kijkt me de heletijd aan. ineens vliegt de deur open en staat luminor daar.
''jongen ben jij gek! ik schrik me kapot! ik dacht dat jullie dood waren!''
ik en shin kijken schuldig naar de grond.
''wil jij ook wat drinken luminor?''
''iets sterks graag.''
ik ga weer tegen shin aan zitten en hij kijkt me verliefd aan.
''kiro is er chocolade?''
''volgens mij wel ik zal ff kijken.''
even later komt hij terug met zo'n 6 repen.
''is dit genoeg of moet je nog meer hebben?''
''voor vanavond is het wel genoeg maar morgen ochtend heb ik ook nog nodig he!''
''jij krijgt echt nog eens een hartinfarkt van al die chocola!''
'''neu!!! maar wel als jij dat geintje van toenet in de lift nog eens herhaalt!''
''haha! nu niet gaan zeggen dat je het niet wilde!''
''heb ik ooit gezegt dat ik het wel wilde?''
''nou aan die kr....'' ik sla mijn hand voor zijn mond.
''hier praten we een andere keer verder over!''
''ik hou ook van jou hoor!'' lacht hij. ik druk een kus op zijn neus en pak dan een stuk chocolade. shin houd zijn hand zo dat ik er iets in moet leggen.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.