FanFic.nl

Goochelaars en Geesten [TH]

Ik doe de rest

De ruime Nederlandse huurauto schoot met een veel te hoge snelheid over de snelwegen. We gingen toch dom doen, we gingen zoeken als kippen zonder kop in Zwitserland. Zo moeilijk kon dat niet zijn. Ze hadden mij ook gevonden en Nederland was groter dan het landje waar we nu heen gingen. We hadden besloten om eerst af te zakken naar Zuid - Duitsland en daar dan te splitsen. Degenen die heel graag terug wilden naar Berlijn konden dan nog terug… Al verwachtte ik niet dat ze me nu nog in de steek zouden laten. Daarvoor waren we al te ver. We hadden nu toch al problemen bij Universal, waren zouden we ze niet vergroten. Ik zag de koppen nu al voor me. Ex-bassist Tokio Hotel doodt Nederlander. Ik zou jaren in de cel moeten, maar Jeroen moest dood. Hij moest simpelweg dood.
Ik trommelde met mijn vingers op het stuur. We stonden in de file. We hadden ook niet gelijk de grens over moeten gaan. Achteraf wist je alles beter. Isa hing uit het raam om te kijken of het voor ons wel reed. ‘Politie,’ zei ze. Ik zuchtte, alweer politiecontrole. Hadden die niet wat beters te doen, zoals boeven oppakken?
Isa klom de auto weer in en ik gaf een beetje gas. Het reed weer. ‘Waar wilde je vanavond eigenlijk stoppen?’ vroeg Gustav. Ik haalde mijn schouders op en mompelde: ‘Ergens bij Basel.’ In mijn achteruitkijkspiegel zag ik dat hij knikte. Iedereen in de auto was doodstil, op Tom na, die licht snurkte. De ‘arme’ jongen was veel te lang in de stad gebleven. Donkere kringen stonden onder zijn ogen en hij kon amper staan. De nacht was veel te vermoeiend geweest. Bill keek naar buiten, terwijl hij af en toe een paar woorden neerkrabbelde. Hij was alweer bezig om nieuwe liedjes te maken. De fans wilden altijd meer. Het nieuwe album was bijna klaar en er was voldoende uitgelekt om hen tevreden te stellen. Toch wilde ze meer. Ze legden de lat hoog voor ons en gunden ons amper een moment rust. ‘Lukt het?’ vroeg ik hem. Bill knikte en begon zacht te zingen. ‘Please Girl, come back home. I need you by my side. We can dance every night. If you like. Come home and stay for ever.’ ‘Gaat dat over Amber?’ vroeg ik. Bill gaf geen antwoord en staarde weer uit het raam.
Het was weer stil, niemand sprak. Ik wierp even een blik naar achter en zag dat Gustav geheel in zijn eigen wereld zat. Hij had zijn iPod aanstaan en drumde rustig mee met de muziek. Tom sliep nog steeds en Bill staarde afwezig naar buiten. Naast mij deed Isa ook een poging om in slaap te komen. Ik besloot dat het ook voor mij tijd werd om te rusten. Ik stuurde de auto een verlaten parkeerplaats op en parkeerde precies voor de wc’s. Tom werd langzaam wakker en geeuwde. ‘Waar zijn we?’ vroeg hij gapend. ‘Geen idee,’ zei ik. Tom wierp een blik naar buiten en zijn ogen bleven hangen op het armzalige gebouwtje. ‘Wc,’ bromde hij en hij sprong de auto uit. Ik maakte Isa langzaam wakker en wees op het gebouwtje. Ze schudde haar hoofd en draaide zich om. Ze sliep weer. Ik sprong echter de auto uit, wat cola meenemend. Een beetje lichaamsbeweging zou me goed doen. Tom stond tegen een boom aangeleund te roken. Die jongen vermoordde zijn longen. Gelukkig had Bill zijn voorbeeld niet geheel overgenomen, anders had Tokio Hotel nu geen zanger meer.
Ik kwam naast hem staan en draaide mijn flesje cola open. ‘Ik rij het laatste stuk,’ zei Tom en hij nam nog een trekje van zijn sigaret. Ik knikte en nam een slok. De vloeistof verkoelde me en direct voelde ik me beter. Ik had wat te verwerken nodig. ‘Zullen we Isa dan achterin leggen? Dan kunnen we beter overleggen.’ Ik knikte en liep terug naar de auto. Het was tijd om weer te gaan rijden, bovendien voelde ik de eerste druppels regen al. Rot klimaat. Tom klom achter het stuur en ik legde Isa nog even achterin. Ze bewoog even, maar bleef slapen. Ook Gustav leek te slapen. Ik deed zijn iPod uit en liep daarna terug naar voren. Het was tijd om verder te trekken.

Reacties: