Hoofdcategorieėn
Home » Jonas Brothers » You and me » Deel 36
You and me
Deel 36
Oudejaarsavond: Ik stond in de badkamer en keek naar mijn spiegelbeeld. Het was vandaag Nieuwjaarsavond en we hadden met de hele bende beslist om ons eens goed te gaan amuseren op één of andere fuif waar Lies ons voor op de gastenlijst had gezet (anders mocht je niet binnen, omdat het zo druk is op oudejaarsavond). Ik had mijn haar gekruld en had een zwart, tot aan mijn knieën, kleedje aan met daaronder zwarte nylonkousen en mijn grijze laarsjes. Mijn make-up was ook in orde, ik was dus helemaal klaar om te gaan feesten. Ik ging terug naar mijn kamer en zag dat Joe ook al klaar was. Hij had een jeans aan, met een wit t-shirt en daarover een zwarte vest. “Je ziet er goed uit.”¯ zei ik speels terwijl ik naar hem ging en een kusje gaf. “Dito voor jou.”¯ Lachte hij terug. “Kom we moeten vertrekken het is al 20 over 10 uur en we hebben om half afgesproken.”¯ Zei hij voordat hij me mee de deur uitrok.
“Daar zijn jullie eindelijk!”¯ riep Lies lachend als ze ons zag aankomen. “Wij staan hier al wel 10 minuten hé!”¯ “Ja sorry, we zijn een beetje te laat vertrokken.”¯ “Ze heeft gewoon te lang in de badkamer gestaan.”¯ Hoorde ik Joe in Kevins oor fluisteren. “En dan! Zie ik er niet goed uit dan?”¯ “Je ziet er super uit, net zoals wij allemaal, maar nu moeten we wel vertrekken anders hebben we helemaal niets meer van onze avond.”¯ Zei Anke terwijl ze haar arm over mijn schouders sloeg. Na een 5 minuutjes stappen kwamen we bij de fuifzaal aan. We gaven onze namen op en mochten meteen naar binnen. We moesten eerst een trapje af en kwamen zo dan op de dansvloer. Het was hier groot en vooral druk. De lichten flitsen door de ruimte en er hing een uitgelaten sfeer. “Wij zullen drankjes halen, voor iedereen een pintje?”¯ vroeg Tristan. “Hej! Zwanger meisje hier, voor mij dus niet.”¯ Lachte Anke. “Doe maar een cola.”¯ “Komt in orde.”¯ De jongens verdwenen richting toog. “En allemaal blij dat de jongens hier zijn?”¯ vroeg ik aan mijn vriendinnen. “JAAH!”¯ gilde ze allemaal om boven de muziek uit te komen. “En met jou en de baby ook alles oké?”¯ vroeg ik aan Anke. Ze knikte en ging even met haar hand over haar buik. De jongens kwamen terug met de drankjes die we allemaal dansend aannamen. We lieten ons gaan op de muziek, gaven alles. Het was lang geleden dat ik nog was uitgeweest en had dus echt plezier. Ik danste met mijn rug naar Joe die zijn handen op mijn heupen had. Ik keek naar mijn vriendinnen en hun liefjes, ook allemaal wild dansend en lachend. Ik voelde het, dit zou een Nieuwjaar worden om niet snel te vergeten.
De tijd vloog voorbij en voor we het wisten waren we al aan het aftellen naar het nieuwe jaar. “5, 4, 3, 2, 1!! GELUKKIG NIEUWJAAR!!”¯ riepen de ongeveer 100 mensen die hier waren. Rond me werd er geknuffeld, gekust, champagne gedronken en vooral gefeest. Het nieuwe jaar was goed ingezet dus hadden we iets om op de toosten. “Op ons!”¯ klonken we met 10. Ik liet Joe even en ging bij mijn vriendinnen staan dansen. We waren hier wel met ‘onze’ jongens, maar wouden elkaar ook niet verwaarlozen. We bewogen op het ritme van de muziek en shakten met onze borsten waarna we allemaal een giechelbui uitbarstten. Plots viel me op dat er al een hele tijd een onaangename geur in de zaal hing. Ik ging naar Joe. “Wat is die geur toch?”¯ Joe haalde zijn schouders op. “Ik riek het ook, maar probeer je er niets van aan te trekken het zal wel weer wegtrekken.”¯ Stelde hij me gerust waardoor ik weer verder danste. Naast ons danste een jongen en een meisje sensueel tegen elkaar aan. Automatisch dacht ik dat ze samen waren, maar ik dacht dus fout. Een 2de meisje kwam nu aangelopen en trok het andere meisje van haar -waarschijnlijke- lief weg. Door de muziek kon ik niet horen wat ze allemaal riep, maar boos was ze duidelijk wel. Nog een mep in het gezicht van de jongen en ze liep naar de toiletten met een sigaret in tussen haar vingers. Ik richtte mijn aandacht weer op de muziek en op Joe die het tafereel ook gevolgd had. “Die beleeft een iets minder leuk Nieuwjaar als wij..”¯ zei hij. Ik knikte. “Die geur word steeds sterker, vind je ook niet?”¯ vroeg ik. “Ik zal het even gaan vragen aan de toog.”¯ Stelde hij lief voor, maar voordat Joe naar de toog kon stappen klonk er een luide knal vanuit de toiletten. Samen met die knal verspreidde een grote bol van oranje licht zich door de ruimte. Alles gebeurde plots in slow motion. Het werd warm, mensen begonnen te schreeuwen van angst, van pijn. Het was 1 grote chaos, ik kon geen gezichten meer onderscheiden en zag alleen maar gedaantes voor me voorbij lopen. Alles werd wazig. In paniek zocht ik mijn vriendinnen, maar vond hen niet. De enige houvast was Joe’s hand die ik nog steeds in de mijne voelde. Een enorme kracht blies me naar achter. Ik voelde Joe mijn hand stevig vastpakken maar ik had de kracht niet om hem ook vast te houden en mijn vingers glipten tussen de zijne door. Ik vloog tegen iets hard aan en viel op de grond. Versuft probeerde ik mijn hoofd weer op te tillen, maar viel even later weer tegen de grond. Ik hoorde nog even wat geruis en daarna overviel een zwarte duisternis me.
Reacties:
Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.