Hoofdcategorieën
Home » Pokémon » My First Journey. » Ash en zijn koppigheid deel 2
My First Journey.
Ash en zijn koppigheid deel 2
wat denk je ervan? vroeg Sora aan Ash.
wat? vroeg Ash.
ga je nou naar het ziekenhuis of niet, zei Sora.
nou nee, zei Ash koppig
dat zou je wel moeten doen, zei Dawn, anders raak je voor het leven getekent met die arm.
ik zeg voor nu wie niet luisteren wil moet maar voelen, zei Sora.
Sora kom hier, zei Dawn, je wond moet schoon gemaakt worden.
hoeft niet, zei Sora.
jawel,kom hier,zei Dawn.
hey! zei Sora.
hou je arm omhoog dan kan ik er beter bij, zei Dawn.
au! riep Sora, dat doet wel zeer.
ik moet het ontsmetten, zei Dawn.
en dat doe je zo, zei Sora.
kijk eens, zei Dawn.
waarom in hemelsnaam verband, zei Sora.
gewoon omdat ik dat zeg, zei Dawn.
Ash was in slaapgevallen.
ik hoop dat ie blijf slapen vannacht, zei Sora.
Sora ging op de rand van de cliff zitten.
Sparky kwam erbij zitten.
ben je moe, jongen, vroeg Sora.
pika, zei Sparky slaperig en kroop in de armen van Sora en viel in slaap.
Sora aaide Sparky over zijn kop en Sparky draaide zich om.
hey, kom je eten, fluisterde Dawn.
ja, ik kom eraan, zei Sora en liep naar het kampvuur.
Sparky lag nog steeds te slapen in Sora's armen.
Sora probeerde wat te eten maar hij had geen trek en in plaats daarvan gloeide hij van géne.
Sora lag met Sparky in zijn slaapzak en vroeg zich af of hij Dawn echt leuk vindt.
Toen hoorde Sora Ash kreunen en liep naar hem toe.
wat is er, vroeg Sora
het is mijn arm, stotterde Ash.
wat is daar mee, zei Sora nietbegrijpend
het wordt steeds erger, kreunde Ash.
wacht ff, zei Sora.
hij pakte de mitella en deed hem een stuk hoger.
ik weet wat er aan de hand is, zei Sora, DAWN!
ja, zei Dawn.
we moeten zijn arm in de kom trekken, zei Sora.
wat gaan jullie doen? vroeg Ash
dit gaat even heel erg pijn doen, zei Sora,ik tel tot drie...1...2...3 en trek!
AAAAAUUUUU!!! Brulde Ash.
ik voelde wat, zei Dawn.
ja, dan zit hij terug in de kom, zei Sora.
au au auwww, kreunde Ash.
ik kan niet meer doen dan dit, zei Sora.
Ash was helemaal wit weggetrokken.
ga maar slapen, zei Sora, morgen leg ik het uit.
hoe weet jij dat allemaal? vroeg Dawn nieuwsgierig.
van me moeder, zei Sora,je weet toch nog die ene keer met Barry en Lucas.
ja dat weet ik nog, zei Dawn, toen lag jij ook kreunend op straat.
toen legde mijn moeder me uit hoe ik mijn enkel had gebroken en liet ze ook zien hoe je dat kon voelen en zij hoefde er alleen al naar te kijken, zei
Sora
ik weet nog dat jij in plaats van kreunen het uitschreeuwde, zei Dawn plagerig.
dat deed ik niet, zei Sora opgelaten
ja dat deed je wel, zei Dawn plagend.
ik was nog maar 7, bracht Sora ertegenin.
grapje, joh, zei Dawn lachend.
en ze konden er allebei om lachen
leuk