Hoofdcategorieėn
Home » Darren Shan » The Vampire and his assistant » Chapter XVI
The Vampire and his assistant
Geschreven door:
Onderdeel van:
Laatst bijgewerkt:
15 aug 2009 - 19:29
Aantal woorden:
416
Aantal reacties:
1
Aantal keer gelezen:
304
Chapter XVI
Chapter XVI:
“Je bent een halfvampier, hé?”¯ Vroeg Dorien die probeerde recht te komen. Ik hielp haar en al snel zat ze rechtop.
“Ja..”¯ Zei ik stil.
“Moet ik naar mijn ouders bellen en zeggen dat ik hier blijf slapen?”¯
Ik knikte. Dorien zocht naar haar gsm en belde haar ouders. Ze zei dat ze de tijd was vergeten en hier bleef slapen, omdat het al zo laat was. Haar ouders vonden het goed en ze legde af.
“We zetten het veldbed op.”¯ Zei ik terwijl ik naar de berging liep en er een zak uithaalde. Ik haalde alle delen uit de zak en zette het bed in elkaar met de hulp van Dorien die ondertussen al bijna niets meer voelde.
Toen we haar bed opgemaakt hadden met lakens vroeg ik Dorien om me te slaan en dat deed ze met alle plezier.
“Waarom moest ik jou slaan?”¯ Vroeg ze verwonderd.
“Om ze weten of ik niet droom, maar dat doe ik dus niet!”¯ Zei ik droog terwijl ik naar mijn vingers keek. De littekens bleven en ik geloof niet dat ze van plan waren om weg te gaan.
“We gaan beter slapen voor mijn ouders licht zien branden.”¯ Zei ik.
“Slapen? Alsof ik dat na vannacht nog kan.”¯ Zei ze droog.
“Proberen dan..”¯ Zei ik.
We kropen onder de wol en vielen uiteindelijk na lang woelen in slaap..
“Opstaan!”¯ Weergalmde door het hele huis.
Ik stond op, liep naar de badkamer, kleedde me om, kamde mijn haar en ging weer terug naar mijn kamer. Dorien maakte zich ook klaar in de badkamer en samen gingen we naar beneden.
“O, Dorien is hier ook?”¯ Zei mijn moeder toen we de eetkamer binnenkwamen.
“Sorry dat ik geen briefje had geschreven.”¯ Zei ik terwijl ik naar de keuken liep om een extra mes en glas voor Dorien te halen.
“Je weet toch dat je vandaag naar school moet, hé?”¯ Vroeg ze.
“Serieus?!”¯ Vroeg ik met een schok.
“Waar zit je toch met je hoofd?”¯ Vroeg ze lachend.
“In ieder geval niet hier!”¯ Zei ik lachend en ik nam een slok van mijn fruitsap.
“Ach, het is maar een halve dag, het is al woensdag!”¯ Zei ze.
Ik lachte even naar haar en dacht toen plots aan gisteren, keek naar mijn vingers en merkte de littekens op. Ik wou maar niet geloven dat ik een halfvampier was!
“Wat is er toch met jullie?”¯ Vroeg ze plots. “Jullie zijn véél te stil!”¯
“We zijn moe.”¯ Zei Dorien.
“Te laat gaan slapen, zeker?”¯ Vroeg ze en we knikten.
We aten onze boterham op en we vertrokken wat vroeger om Doriens boekentas bij haar thuis op te halen.
“Je bent een halfvampier, hé?”¯ Vroeg Dorien die probeerde recht te komen. Ik hielp haar en al snel zat ze rechtop.
“Ja..”¯ Zei ik stil.
“Moet ik naar mijn ouders bellen en zeggen dat ik hier blijf slapen?”¯
Ik knikte. Dorien zocht naar haar gsm en belde haar ouders. Ze zei dat ze de tijd was vergeten en hier bleef slapen, omdat het al zo laat was. Haar ouders vonden het goed en ze legde af.
“We zetten het veldbed op.”¯ Zei ik terwijl ik naar de berging liep en er een zak uithaalde. Ik haalde alle delen uit de zak en zette het bed in elkaar met de hulp van Dorien die ondertussen al bijna niets meer voelde.
Toen we haar bed opgemaakt hadden met lakens vroeg ik Dorien om me te slaan en dat deed ze met alle plezier.
“Waarom moest ik jou slaan?”¯ Vroeg ze verwonderd.
“Om ze weten of ik niet droom, maar dat doe ik dus niet!”¯ Zei ik droog terwijl ik naar mijn vingers keek. De littekens bleven en ik geloof niet dat ze van plan waren om weg te gaan.
“We gaan beter slapen voor mijn ouders licht zien branden.”¯ Zei ik.
“Slapen? Alsof ik dat na vannacht nog kan.”¯ Zei ze droog.
“Proberen dan..”¯ Zei ik.
We kropen onder de wol en vielen uiteindelijk na lang woelen in slaap..
“Opstaan!”¯ Weergalmde door het hele huis.
Ik stond op, liep naar de badkamer, kleedde me om, kamde mijn haar en ging weer terug naar mijn kamer. Dorien maakte zich ook klaar in de badkamer en samen gingen we naar beneden.
“O, Dorien is hier ook?”¯ Zei mijn moeder toen we de eetkamer binnenkwamen.
“Sorry dat ik geen briefje had geschreven.”¯ Zei ik terwijl ik naar de keuken liep om een extra mes en glas voor Dorien te halen.
“Je weet toch dat je vandaag naar school moet, hé?”¯ Vroeg ze.
“Serieus?!”¯ Vroeg ik met een schok.
“Waar zit je toch met je hoofd?”¯ Vroeg ze lachend.
“In ieder geval niet hier!”¯ Zei ik lachend en ik nam een slok van mijn fruitsap.
“Ach, het is maar een halve dag, het is al woensdag!”¯ Zei ze.
Ik lachte even naar haar en dacht toen plots aan gisteren, keek naar mijn vingers en merkte de littekens op. Ik wou maar niet geloven dat ik een halfvampier was!
“Wat is er toch met jullie?”¯ Vroeg ze plots. “Jullie zijn véél te stil!”¯
“We zijn moe.”¯ Zei Dorien.
“Te laat gaan slapen, zeker?”¯ Vroeg ze en we knikten.
We aten onze boterham op en we vertrokken wat vroeger om Doriens boekentas bij haar thuis op te halen.
Het is school ;O