FanFic.nl

Bonnie & Clyde

Hoofdstuk 33

Natalia is druk aan het kleertjes naaien en sokjes breien geslagen. Dat werk kan ze rustig in haar eigen tempo doen en het resultaat is handig voor de babyuitzet. David is naar de winkel voor de wekelijkse boodschappen. Omdat David dit te zwaar voor haar vind doet hij dit elke zaterdag alleen. Ze voelt zich een beetje schuldig hierover maar weet ook dat David geen weerwoord wil horen. Ze kijkt op de klok. Hij is al meer dan een uur weg. Het zal wel druk zijn in de winkel. Ze besluit alvast koffie te zetten, want dat vindt hij altijd lekker als hij terug komt.
Als David een kwartiertje later binnen komt snuift hij genietend de geur van verse koffie op.
“Dat is nog eens een heerlijk welkom thuis”�gniffelt hij vergenoegd.
“Speciaal voor mijn harde werker en manusje van alles”� antwoordt Natalia lachend. Samen ruimen ze de boodschappen in en gaan vervolgens gezellig samen koffie drinken.
“Liefje, kun jij dadelijk nog even mee naar de winkel komen. We moeten nog een huwelijkcadeau voor Sebastien en Sofie kopen.”�
“Ja, dat is goed David. Zal mij goed doen eventjes een frisse neus halen. Trouwens moeten we niet een kleinigheidje voor hun dochtertje kopen? Die heeft tenslotte ook feest”� merkt Natalia op.
David moet lachen om haar opmerking want daar heeft hij het al uit gebreid met Seb over gehad. Zo heb je niks met kinderen en dan ineens zit je er midden in. Seb is een trotse vader en ook David verheugd zich erop om vader te worden. De kleine Elisa steelt ieders hart door haar onbevangen manier van doen. Natalia ziet hem glimlachen.
“Zo één dochter wilde jij ook wel hé David?”� Hij knikt.
“Maar onze wordt nog liever let maar op”� grijnst hij jongensachtig. Natalia geeft hem een por.
“Vertel mij maar eens wat jij in gedachten had David. Volgens mij heb jij het allemaal al geregeld. Ik ken die uitdrukking in jouw gezicht. Jij bent weer iets uit aan het broeden.”�
Hij neemt haar in zijn armen en kust haar teder.
“Jij kent mij veel te goed dametje. Maar inderdaad ik heb het er met Seb over gehad en we hebben samen een geweldig idee. Eigenlijk brengt dat ook nog iets leuks op voor jou. Daarom wilde ik ook graag dat je dadelijk meekwam.
“David, ik dacht dat wij die zilveren bestekdoos zouden kopen voor hun? Heb jij nu weer iets anders in gedachten?”� Ze kijkt David vragend aan.
“Nee, hoor dat zilveren bestek blijft voor Sofie en Sebastien maar ik heb het er met Seb over gehad om het voor Elisa een onvergetelijke dag te maken. Dus we halen dadelijk eerst dat bestek en vervolgens neem ik jou mee naar de verrassing voor Elisa maar ook eentje voor jou.”�
“David, ik weet niet waar je heen wilt. Wat is die verrassing?”� David schatert.
“Geen denken aan meisje dat zie je dadelijk wel. Koffie op? Dan gaan we”� stelt David voor. Hoofdschuddend staat ze op en doet haar jas aan. Die man is vandaag compleet een raadsel voor haar. Ze volgt zijn bewegingen als hij de voordeur afsluit en het portier van de auto voor haar open houd. Na het bestek voor het bruidspaar te hebben opgehaald rijdt Davids auto de stad uit. Natalia kijkt naar David, die strak op de weg tuurt.
“Is het nog ver?”� vraagt ze. Er gaat weer een grijns over Davids gezicht.
“We zijn er bijna. Om precies te we zijn er………………nu”� zegt hij, zijn auto een erf opdraaiend.
“David dit is het huis van mijn vriendin. Waarom zijn we hier? Ik snap er werkelijk niets meer van.”� David helpt haar uitstappen en op dat moment komt Hilda, haar vriendin al naar buiten om hen te verwelkomen.
“Hilda, dat is lang geleden. Fijn je weer eens te zien. Al snap ik niet waarom David mij hierheen heeft gebracht”� begint Natalia uit te leggen. Hilda knuffelt haar en neemt haar mee naar binnen.
“Ik snap het wel Natalia, en ik kan jou verklappen dat jij een geweldige man hebt.”�
“Ja, dat weet ik ook wel maar………”� David gaat nog steeds grijnzend achter de dames aan. Tijdens het koffie en thee drinken kwebbelen de dames uitgelaten en halen ze herinneringen op.
“Weet je Natalia, dat die David van jou een geweldig idee heeft voor het bruidskindje van zijn collega?”� vraagt Hilda op een gegeven moment. Natalia is gelijk alert en schudt haar hoofd.
“Kom maar mee dan laat ik het jou zien. Sterker nog jij mag het voor haar uitzoeken.”� Uitzoeken? Denkt Natalia. Het moet niet gekker worden. Nieuwsgierig loopt ze achter Hilda aan naar de bijkeuken. Wat ze daar ziet vertedert haar helemaal. Daar ligt een herdershond in een hele grote mand met tussen zijn poten en om hem heen vier pups. Voor David iets heeft kunnen uitleggen zit Natalia al op haar knieën voor de mand en aait eerst de moeder en dan de pups.
“Wat zijn ze lief, Hilda.”�
“Ja, heel lief, maar ik kan ze onmogelijk allemaal houden. Een paar honden zijn leuk voor bewaking maar vijf is een beetje veel. Nu dacht David dat het misschien leuk was voor Elisa een hond te geven”� legt Hilda haar uit.
“Maar David, vindt Seb dat wel goed dan? Ik bedoel, je moet maar een hond willen.”�
“Ik heb het er met Seb over gehad en hij vind het goed, al zal hij wel politiehonden opleiding krijgen zodat hij huis en haard goed kan bewaken”� antwoordt hij.
“Dan moet je die daar voor haar nemen. Dat lijkt net een piraatje met die zwarte vlek op zijn oog”� roept ze enthousiast.
“En als je die nu net niet mocht nemen voor haar welke werd het dan? Vraagt David een arm om haar heenslaand.
“Is die al besproken? Oké, dan ga ik voor die wat helemaal bruin is met vier zwarte poten”� gaat ze gelijk weer verder. David kijkt naar Hilda die twee halsbandjes in haar handen heeft en de twee herders die Natalia net noemde, dat nu om doet. Natalia kijkt van Hilda naar David en weer terug.
“David je kunt piraatje niet mee nemen die was al besproken…”�
“Ja, lieverd die was besproken ….. door mij………voor jou”� zegt hij haar de riem van piraatje gevend.
“Wat ben jij toch ook een lieverd. Hoe wist je dat ik graag een hond wilde?”� vraagt ze hem kussend.
“Ik ben al langer aan het denken voor bewaking van jou en dadelijk ook ons kind daarom moesten het herders zijn. Want ook deze ondergaat een politiehond training. Een goede getrainde hond is goud waard.”� Natalia aait de beide honden, die nu nog erg speels zijn maar heel binnenkort hun mannetje zullen staan bij hun nieuwe baasjes.

Urs is al enkele dagen niet meer bij Ginevra geweest. Wat zij hem heeft verteld, heeft een enorme uitwerking op hem gehad. Zijn meisje blijkt lid te zijn van een maffia familie. Ze heeft het niet met zoveel woorden verteld maar de naam Galatsy komt hem meer dan bekend voor. Ook al heet zij Sanders, ze heeft haar moeders naam aangenomen, is ze familie van hen. Hij zit met een enorm dilemma. Hij weet nu dat de twee verdachten een neef en aangetrouwde nicht zijn van haar. Zij vertelde hem dat zij niets met de overvallen te maken hadden, maar hij weet niet of hij dat moet geloven. Hij heeft er nog niet met David of Seb over durven praten. Hij wil Ginevra niet kwijt maar dat betekent wel dat hij haar manier van leven goed moet keuren. Zij zelf heeft geen erge dingen gedaan, maar in haar familie zitten wel enkele mensen waar de politie naar op zoek is. Ook weet hij dat met de onderwereldfiguren niet te spotten is. Als hij nu dingen zou doorsluizen naar Seb en David, kon hij wel eens in grote problemen komen. Aan de andere kant is hij politieman en is het dus zijn plicht om dit te melden. Voor het eerst sinds zijn opleiding als inspecteur gaat hij met tegenzin naar het werk. Kan en mag hij wat hij privé weet, gescheiden houden van zijn werk? Moet hij zijn verkering met Ginevra verbreken? Of gewoon net doen of hij gek is? Hij neigt naar het laatste maar weet dat dit in strijd met zijn geweten is.
Zuchtend stapt hij zijn auto uit en gaat het politiebureau binnen.
“Goedemorgen, Urs”� groet David hem.
“Goedemorgen, David”� groet hij terug. “Iemand zin in koffie dan ga ik gelijk door naar de kantine.”�
“Ja, ik”� klinken Seb en David in koor.
“Wat is er met hem, dat hij vrijwillig koffie haalt”� vraagt Seb aan David.
“Geen idee Seb. Misschien heeft hij wel te veel aan zijn hoofd. Ik bedoel hij is toch wel erg goed bezig met die bankovervallen en die gijzeling. Hij baalde behoorlijk toen hij er achter kwam dat hij waarschijnlijk op het goed spoor was en dat toen bleek dat de verdachten met noorderzon vertrokken waren”� zegt David nadenkend. Als Urs even later binnen komt kijken twee mensen hem onderzoekend aan.
“Ja mannen, is er wat? Vraagt hij de koffie neerzettend.
“Jij lijkt ergens mee te zitten”� begint Seb.
“Ik?”� vraagt Urs zekerheidshalve. “Staat dat op mijn voorhoofd soms?”�
“Nee, natuurlijk niet Urs. En als je er niet over wilt praten is het ook goed maar het leek zo”� sust David. Urs ploft neer in een stoel en kijkt de twee aan. Hij zucht eens diep en neemt een slok van zijn koffie.
“Stel dat er iets zou zijn dat ik eigenlijk niet met jullie kon bespreken omdat jullie van de politie zijn, hoe zou ik dat moeten aanpakken?”� stelt Urs als tegenvraag. Sebastien krabt op zijn hoofd en kijkt dan Urs doordringend aan.
“Zit je in de problemen Urs?”� vraagt hij.
“Nog niet”� klinkt het.
“Maar jij weet iets dat het daglicht niet kan verdragen maar als je naar buiten brengt komen er mensen in de problemen?”� raadt David verder.
“Jeetje, jullie zijn me ook een stel inspecteurs”� moppert Urs. “Ik hoor het al ik kan beter niks zeggen.”� Snel staat Seb op en loopt naar Urs toe. Natuurlijk kun je het ons vertellen Urs, misschien kunnen we jou helpen met een schappelijke oplossing”� begint Seb hem te overtuigen. Urs denkt even na en besluit het op save te spelen.
“Een kennis van mij is er achter gekomen dat zijn toekomstige vrouw lid is van een maffia familie. En nu weet hij niet of hij wel verder moet met haar. Hij weet nu van verschillende praktijken zoals afpersing en heling en meer van dat soort dingen.”�
“Dan kan degene dat beter voor zich houden Urs want als er in een maffiafamilie een lek wordt geconstateerd wordt die meestal geëlimineerd. Daar zijn ze er kort door de bocht mee. Eenmaal in een maffia familie kom je er niet meer uit. Of ze moeten je verstoten dan willen ze niks meer met je te maken hebben maar houden je wel in de gaten of je niks over hun naar buiten brengt”� onderbreekt Seb hem. Urs knikt en besluit het hierbij te laten. Hij moet nog eerst even grondig hierover nadenken. Dit is niet één, twee, drie opgelost.
“Oké mannen, dat is duidelijk ik zal er over nadenken voor ik degene van advies voorzie”�antwoordt hij. Demonstratief pakt hij een dossier en verdiept zich erin. David en Seb kijken elkaar verwonderd aan. Ze snappen er niets meer van.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.