FanFic.nl

I don't wanna be famous if I lose you [Taylor Lautner]

The carnival [5]

Robyn pov.
Taylor en ik lieten ons meevoeren door de menigte -elkaars hand vasthoudend, kwestie van elkaar niet te verliezen- tot ik ineens een enorm schattige flashyroze olifantje zag. 'Taylor, die is schattig!' gilde ik uit terwijl ik naar de knuffel wees. Omdat we daarnet gewoon rustig hadden zitten praten, sprong Taylor wel 2 meter in de lucht van schrik. Best een grappig gezicht, eigenlijk. Gelukkig herstelt hij zich snel, en trekt mij mee naar het kraampje. 'Tay, wat doe je?' vraag ik lachend. 'Ik ga dat olifantgedoeding voor je winnen, wat anders?' Hij probeerde zijn gezicht in de plooi te houden, en na enkele seconden lagen we allebei strijk. 'Tay, je bent echt té grappig', zei ik hem. 'Weet ik', antwoordde hij met een scheinheilig gezicht. 'Niks ego.' Het sarcasme dróóp er gewoon van af. 'Hey, wil je je roze geval nog hebben of niet?' begon hij te dreigen. Het enigste antwoord wat hij kreeg was mijn uitgestoken tong. Met piercing. Hij keek me geschokt aan. 'Wat?' vroeg ik schijnheilig. Taylor schudde verdwaasd zijn hoofd en antwoordde toen met een nietszeggend: 'Niets', om zich vervolgens naar de creep te keren, en samen met mij een poging te doen tot het kapot schieten van die ballonnetjes. Ik denk dat we er maar 2 van de 10 hadden geraakt ofzo, maar we kregen mijn roze olifant toch. En ik zou toch echt zweren dat daarnet, toen Taylor helemaal tegen me aangedrukt stond en zijn lippen langs mijn nek streelden toen we mijn zicht probeerden bij te stellen, er een flits afging. Ik had eigenlijk al de hele avond het gevoel dat we achtervolgd werden. Ik besloot er maar niet te veel aandacht aan te besteden, en me gewoon te concentreren op mijn uitstapje met Taylor.

Taylor pov.
Ik liep net met Robyn terug naar het station, toen mijn agent belde. Ik drukte hem snel weg, maar Robyn had het toch gemerkt. Natí¹í¹rlijk. 'Moet je niet opnemen?' vroeg ze. 'Ik vind het niet erg.' Ze schonk me een oogverblindende glimlach. 'Nee hoor, was gewoon een vriend. Bel hem straks wel terug.' Het voelde niet goed om tegen haar te liegen, maar ik zou het haar later wel allemaal eens uitleggen. Ondertussen waren we al aan het perron aangekomen, en we stonden er helemaal alleen. De trein kwam al binnengereden, en toen hij stilstond namen we afscheid met een dikke knuffel. Flits. Toen de trein weer was weggereden, liep ik blij naar huis.
Vanavond was super geweest.

Reacties: