FanFic.nl

niet de juiste dood? <-- afgerond

and i woke up...

Tom:
volgens mij snurkte ik te luid. althans zo werd ik gewekt. door Bill die een kussen naar me gooide met de mededeling dat ik teveel lawaai maakte.
luid gapend was ik dus maar rechtop gaan zitten in bed. nog half slaapdronken stond ik op en brabbelde iets als 'kleding zoeken.' voor me zweefde een keurig stapeltje kleding waarvan ik het shirt pakte toen ik uit bed stapte.

wacht even... wohooo terug! zwevende kleding? no way!
'what the HELL!' riep ik en Bill vloog overeind terwijl ik achteruit stompelde en over iets viel. met grote ogen keek ik naar mijn broek, schoenen, sokken en bandana die zwevend en opgevouwen in de lucht hingen.
'gek wat doe je!' riep Bill. in eerste instantie dacht ik dat hij het tegen mij had maar hij liep naar het stapeltje zwevende kleding en viel daar tegen uit. in knipperde met mijn ogen en krabde aan mijn hoofd. Bill stond ruzie te maken met niets... oké, had ik echt teveel gedronken ofzo?

'Kish je kan niet zomaar even dingen aanreiken! je vroeg het zelf!' (...) 'nee, het is misschien wel de bedoeling maar niet zo!'(...) 'hij hoeft geen hartaanval! dat zei je zelf!' (...) 'haha nee dat weet ik niet grappig doen.' (...) 'jahaa maar... ' (...) 'nee oké maar...' (...)

ik bleef mijn ogen op het vreemde tafreel houden wat meer over kwam als een telefoon gesprek zonder telefoon. met zwevende kleding dan...
plots vlogen de kleren omhoog en liep Bill blerend naar de salontafel. hij bleef zeuren en klagen tegen helemaal niets. plots begonnen er een stift en een papiertje te zweven en liep Bill er mopperend achteraan. de voorwerpen kwamen mijn kant op en mijn hartslag ging als een gek teker. dit hoort niet Tom, waarom raak je niet in totale paniek? waarom ontwaak je nu niet? doe iets! dat zei mijn instinct. waar ik toch bijna altijd naar luisterde. maar toch bleef ik als versteend zitten en keek naar de letters die op het papier geschreven werden.
"goedemorgen Tom. gister was geen droom hoor. ik ben er nog steeds. Bill snapt het niet helemaal. kun je uitleggen van gister op de laptop. hij luisterd weer eens niet naar mij."
mijn ogen bleven een minuut lang op het papiertje gevestigd voordat mijn grijze massa langzaam wakker werd.

gister. wat gedronken. film gekeken. rare spel van Bill. schrift tegen mijn kop. laptop. geest. Kishu...
langzaam aan begon ik toch te beseffen dat dit echt geen gestoorde droom was zoals Gustav gister nog dacht en ikzelf ook. dit kon onmogelijk nog komen door de drank. die was mijn lichaam allang uit! en ik had niet eens zoveel op. ik keek weer naar het papier waar een vraagtekentje gekrabbelt was. ik keek omhoog naar Bill die me vragend met 1 wenkbrauw omhoog aankeek. 'i...ik heb haar gister gesproken.' bracht ik uit en Bill keek me even dom aan. hij draaide zich weer om naar niets. 'verklaring Kishu!' riep hij luidt. hij knikte een paar keer en maakte wat murmelende geluidjes. 'ja oké. ik had moeten luisteren inderdaad.' zei hij schoorvoetend. toen keek hij weer naar mij. 'oh sorry Tom. even vergeten dat je het nu moet weten...' hij beet even op zijn onderlip. 'laten we eerst even opfrissen dan leg ik straks alles uit oké?' ik knikte verdwaasd terwijl mijn broertje poging deed me overeind te helpen. ik stond uiteindelijk weer recht en liep naar de badkamer waar ik snel onder de douche stapte. even laten bezinken wat er zojuist gebeurd was.

Kishu:
Bill was er niet zo blij mee dat ik Tom's kleding had gebracht. maar nadat Tom had bevestigd dat we al contact hadden gelegd gisteravond was hij bedaard. al vond hij mijn ienieministunt wel erg gevaarlijk. 'stel je voor dat Tom daar een hartstilstand of wat van had gekregen! dan had ik geen broertje meer en kon jij fluiten naar het oplossen van je missie.' we waren daar over in discussie geraakt terwijl we ons aan kleedde. ik had weliswaar gewonnen aangezien Tom nog gewoon rondliep. Tom kwam weer de slaapkamer binnen en plofte op het bed neer en keek Bill verwijtend aan. 'ja wat?' vroeg Bill uiteindelijk nadat hij zenuwachtig begon te wiebelen. 'mag ik ook weten wat hier gebeurd? anders word ik echt bang dat we naar een gesticht moeten.' Bill keek hem beledigd aan en ik begon te giechelen. 'kop dicht Kish.' mompelde Bill en Tom keek hem vragend aan. 'sorry! het is nou niet bepaald makkelijk om 2 mensen te zien die elkaar niet kunnen zien maar ik hun beide wel.' ik kreeg alleen maar de slappe lach hierdoor en een kussen van Bill op mijn kop. Tom's vraagtekens boven zijn hoofd vermenigdvuldigden zich met de minuut meer. 'nou zal ik het woord maar doen?' zei Bill en ik deed mijn best om niet weer te lachen. 'moet wel. veel plezier met postduif spelen.' Bill gromde wat en wendde zich tot Tom.

hij legde alles tot in details uit. in het begin had Tom zijn broertje maar raar aangekeken alsof hij gek was. maar aangezien ik erbij zat en zo af en toe wat deed wat dus duidelijk aantoonde dat ik er was maakte Tom ietsje geruster. zijn broertje was dus niet gestoord. hij helaas wel want ook hij zat nu in dit gestoorde complot. toen Bill bij het deel kwam waarop we erachter kwamen wat mijn missie was liet hij nogal wat weg. voornamelijk dat we eigenlijk een soort van gekoppelt móésten worden. Bill hield het nogal vaag en onduidelijk.

'mean. dit is echt te gestoord. dus we hebben nu al een aantal weken een geest bij ons zonder het door te hebben?' ik grinnikte. 'ja, al zou je het kunnen opmerken als je de sypthomen kende ne op Bill's gestuntel had gelet.' Bill vertaalde wat ik zei zodat Tom het kon horen. al vervormde hij het laatste natuurlijk en kreeg ik een poke in mijn zij. 'zoals wat?' vroeg Tom en Bill haalde het schrift tevoorschijn. 'hierin staan bijna alle dingen die we weten. behalve een paar dingetjes die we pas sinds kort weten.' dat was dus de werkelijke missie. Tom pakte het schrift en begon door te lezen. 'de niesbui van David?' vroeg hij en Bill knikte ter bevestiging. 'dat was in het begin. in het restaurant zat David letterlijk in Kishu. of andersom.' Tom grinnikte. hij bladerde verder en hield stil bij de tekeningetjes. 'en dit ben je?' vroeg hij al keek hij natuurlijk niemand aan. Bill vertolkte voor mij. 'ja dat is Kishu. al is ze in het echt beter. en vervelender!' ik trok een verontwaardigde kop en prikte Bill in zijn zij. hij begon te lachen en ik storte me op hem in een kietelgevecht. Tom zag natuurlijk alleen zijn broer die gestoord in de lucht kietelde en zelf spastisch deed. na een tijdje hielden we op. 'ik vind eht toch nog raar hoor.' zei Tom. 'mag ook wel. je bent er in pas anderhalve dag achter gekomen dat je broertje al enige tijd in contact is met geesten!' zei Bill hyper. hierna volgde dus een hele histori aan belevingen met onder andere de kennismaking met Kuker.

na enige tijd raakte we aan de praat. dat hield dus in dat Bill bijna het hele gesprek praatte doordat hij alles wat ik zei tegen Tom moest zeggen. er werd gelachen en rond 11 uur werd er aan onze deur geklopt. 'als jullie ons per se moeten wekken om 11 uur met super irritant luid lachen dan delen wij jullie mee dat we over precies 3 minuten gaan ontbijten ja?' duidelijk Georg. Bill had gezegd dat die een nogal sarcastisch ochtendhumeur had. snel stonden we op en liepen naar de deur.

Reacties: