FanFic.nl

The one who could not love.

My first day in Hell!!!

Mijn eerste dag van mijn straf moest ik om half 7 aanwezig zijn. Frederik droeg me op om eerst de tafeltjes schoon te maken, en daarna te beginnen met broodjes maken. Hij legde me uit, dat hij normaal gezien alleen mensen nodig had om met een prikker propjes te prikken voor de zaak, maar dat hij nu met een persooneels tekort had. En ik daarom, ook gewoon broodjes mocht maken, en mocht bedienen. Fijn, dan moest ik toch met die mensen praten.
Ach ja, het was beter dan hele dagen op straat te staan met zo'n oranje hesje en een vuilniszak. Ik zou van half 7 tot kwart over 8, en dan van half 4 tot 5 uur moeten werken. En in de weekends van half 9 tot 4 uur. Dit zouden lange dagen worden. Hoewel er in het weekend meestal ook wel normale mensen in de broodjeszaak waren. Maar nu zouden die paar uurtjes dat ik met m'n vrienden om kon gaan ook weg zijn. Ja, ik kon natuurlijk zaterdag 's avonds nog uit kunnen gaan. Maar om dan om half 9 weer te moeten werken... Dan zou ik een enorm slaaptekort opbouwen. Om kwart over 7 kreeg ik de eer om de winkel te openen. Dit zou een van m'n vaste taken worden, de deur openen. Pas om 20 over 7 kwam de eerste klant de winkel binnen. Een jongen waarvan ik later zou ontdekken dat dit een vaste klant was. Een klant die mijn leven zou veranderen. Ik liep op zijn tafeltje af. "goedemorgen, heeft u het al besloten." hij keek me aan met zijn blauwgroene ogen. Me van top tot teen opnemend. "Hetzelfde als altijd graag." Ik begreep dat hij me probeerde te testen. "Ok meneer, dat komt er zo aan." zei ik met m'n liefste onderdanigste stemmetje. Ik liep op Frederik af. "sorry, maar ik die klant probeert me te testen. Weet u toevallig wat hij altijd heeft. Dan kan ik dat voor hem halen" Frederik keek me aan. Waarschijnlijk dacht hij dat ik gek was. Waarom zou ik in hemelsnaam niet zelf aan hem kunnen vragen wat hij altijd had. "Nou ja, ik geloof dat hij meestal een broodje gezond heeft." ik keek Frederik dankbaar aan. "Ok, bedankt" Snel pakte ik een broodje gezond uit de bak broodjes die ik vanochtend vroeg al had gesmeerd, en liep naar zijn tafeltje toe. "Alstublieft meneer, anders nog iets?" hij keek gewoon langs me heen, naar een tafereeltje dat zich buiten afspeelde. Een jongen op een paars/blauwe scooter gaf een man een pakketje. "meneer?!" hij keek op, "sorry, zei je iets?" de jongen keek een beetje verward "anders nog iets?" "Nee dankje." O, die etiquette. Ik zou hier nog veel aan moeten wennen. Ik voelde me net een oud dametje, altijd netjes en beleefd. Nee, werk in de horeca was niets voor mij. Ik liep terug naar de keuken waar ik nog een paar broodjes smeerde tot ik het bekende belletje van de deur ineens tot me doordrong. Nog een klant. Een meisje, een soort van barbiepopje, met een roze minirokje, en platinablond haar kwam binnen. "Goedemorgen" Normaal gezien zou ik nooit tegen zulke mensen praten laat staan ze een goede morgen wensen. O, nee! Ik was nu al omgetovert. Het meisje zei niks terug en ging bij de jongen zitten. Ik liep naar de tafel toe, "Goedemorgen ik ben Keira, U bediende voor de dag. Kan ik u ergens mee van dienst zijn?" Als je het dan toch ging doen, kon je het net zo goed goed doen toch. Ik geef toe, als een bediende ergens zo tegen me zou praten zou ik in lachen uitbarsten. Wie deed dat nou?! Maar het meisje keek me onbewogen aan. Alsof het de normaalste zaak van de wereld was dat mensen zo tegen haar praten. Hierna keek ze de jongen aan "Hee Cam, Alles kits?" vroeg ze op een heel bekakt toontje. Waarna de jongen me verontschuldigent maar, met een klein lachje aan. En wende zich daarna weer naar haar. "Tuurlijk Allysa." Hun gesprek klonk een beetje gemaakt. Alsof ze allebij heel hard hun best aan't doen waren om aardig te zijn. "Sorry?" Zei het meisje, dat blijkbaar Allysa heette ineens tegen me. "Kan ik u ergens mee van dienst zijn?" Ze keek me op een heel engelachtig maniertje aan. Zo'n maniertje dat alleen cheerleaders in van die afgezaagde amerikaanse films kunnen. "Ja hoor, een koffie graag, en wil je dan alsjeblieft Frederik vragen of hij me verder kan helpen, dagdag" zei ze op een heel lief toontje.

Reacties: