Hoofdcategorieėn
Home » Twilight » Make sure you're holding on 'cause it could be the one » Hoofdstuk 10
Make sure you're holding on 'cause it could be the one
Hoofdstuk 10
Zei ik stotterend, zijn ogen keken me aan, zijn ogen waarvan ik op dit moment scrik had.
“niet nodig, dus wil je nu ALSJEBLIEFT weg gaan”¯
Zijn toon, het leek net alsof ik een vreemde was, iemand die hij niet kon uitstaan, een mens.
Ik knikte en diep vanbinnen brak iets.
“emily, wacht”¯
Opgelucht keek ik terug op, en dit was het moment dat hij ging zeggen dat het hem speet.
“kun je de deur achter je sluiten.”¯
Kwaad keek ik hem aan en knalde de deur dicht waardoor ik dacht dat heel de muur mee zou vallen.
Kwaad stormde ik de trap af, ik zou geen aanval krijgen! Niet voor hem! Dat was hij niet waard!
“emily? Wat...”¯
“IK BEN HIER WEG EN wEL NU!”¯
Brak ik Rosalie’s zin af en meteen keek ze vragend naar Alice en Emmet.
Die laatste kwam dan oook voor me staan en sloeg zijn armen rond me, armen die meer op boomstronken leken, zo dik, zo gespierd, ik kon geen kant meer op, maar dat weerhield me er niet van te proberen ontsnappen.
“wees nou eens stil emily, het lijkt alsof we je gaan vermoorden ofzo met dat gewroet”¯
Meteen moest hij lachen met zijn eigen mop en keek me dan terug aan.
Zuchtend gaf ik het op en liet me dan maar meeslepen door Emmet naar de zetel.
Vragend keek ik rond.
“waar zijn Dario en Derick?”¯
Een vleugje angst was te onderscheppen in mijn stem en meteen legde Rosalie een hand op mijn schouder om me te kalmeren.
“die zijn met Jasper en Esmé gaan jagen.”¯
Zei Alice met een lieve glimlach.
“wat is er nou Em, waarom wil je zo ineens weg?”¯
Niet begrijpend keek Emmet me aan en hield nog steeds zijn armen rond me alsof hij bang was dat ik opnieuw zou willen weglopen.
“vraag dat aan die broer van je”¯
Niet begrijpend keken ze me aan en ik zag een lichte shock in alice’s ogen.
“ene moment doet hij alsof hij me beschermd, alsof hij om me geeft, en de andere moment blaft hij me af. Hij moet maar eens weten wat hij wil!”¯
Zei ik kwaad en slikte de woede weg.
Teleurgesteld schudde Emmet zijn hoofd terwijl Rosalie al denkend naar buiten staarde en alice bezorgd naar de deur staarde.
“ik waat niet of je het door hebt, maar hhet is al terug bijna tijd om naar school tegaan”¯
Zei Rosalie met een kleine lach, en het was wel duidelijk dat ze van onderwerp wou veranderen.
Ik knikte en liep anar buiten.
“mogen mijn broers met jullie meerijden? Dan kan ik thuis andere kleren gaan aantrekken, en zie ik jullie op school wel.”¯
Emmet knikte terwijl de rest zich al was gaan klaarmaken en ik liep snel naar buiten.
Reacties:
Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.