Hoofdcategorieėn
Home » Tokio Hotel » Run Away Star » Hoofdstuk 58
Run Away Star
Hoofdstuk 58
Echt vreselijk om de anderen croque monsieurs te zien eten terwijl ik vloeibare prut moet eten. Na een halve kom yoghurt ben ik het al beu en haal een croque monsieur uit de pan. “Ik dacht dat je…”¯ Verder komt Andreas niet want ik neem al een hap. “Kijk, ik eet nog altijd wat ik zelf wil.”¯ Misschien is het niet slim om nu al vast voedsel te eten maar die prut krijg ik niet meer binnen. En dit smaakt veel beter. Nu zitten mijn wangen wel vol sneetjes maar dat gaat wel over. Ik heb tenminste goed gegeten. Ik ga mijn bord bij de afwas zetten en loop dan de trap op. Bill komt achter me aan. “Vandaag gaan we het Vrijheidsbeeld bezoeken.”¯ lacht hij en trekt zijn kast open. Ik trek die van mij open en kies een outfit. Een goud jurkje, met een paarse legging en mijn gouden All-stars. Ik bind mijn haren snel vast en loop dan de gang op. Ik klop op de deur van Toms kamer. Meteen wordt er open gedaan. “Mag ik een pet van jou lenen? Ik wil niet verbranden.”¯ Tom haalt zijn schouders op en schuift een koffer vanonder zijn bed. Die koffer zit helemaal vol petten. Jezus.”¯ zucht ik en pak een bruin met gele pet. “Die wil ik wel terug.”¯ zegt hij. Ik haal mijn staart door het gat en zet hem goed. “Ja, natuurlijk.”¯
Hand in hand staan Bill en ik aan de voet van het Vrijheidsbeeld. Ik heb in de laatste 2 maanden al meer gezien dan in heel mijn leven. Zuchtend kijk ik omhoog. “Ik ga niet mee naar binnen.”¯ Ik laat me vallen en ga in kleermakerszit tegen het steen zitten. Bill haalt zijn schouders op. “Ik ga. Vind je het erg om alleen te blijven?”¯ Ik schud mijn hoofd en kijk naar het water. Ik trek de pet ietsje over mijn ogen en kruis dan mijn armen. “Ik blijf ook beneden.”¯ Het is Tom. Hij ploft naast me neer. “Ineens bang?”¯ lacht Georg. “In de Eiffeltoren durfde je wel.”¯ lacht Bill, die het eigenlijk niet meer zo leuk vindt. “De Eiffeltoren was afgesloten. Daar kon je tenminste niet uitvallen.”¯ Georg rolt met zijn ogen en trekt dan Bill mee. “Hoe was het op de pooltafel?”¯ lach ik als de anderen eindelijk weg zijn. “Weet ik niet. Ik herinner me niets meer.”¯ Ik duw hem opzij en kijk hem dan aan. “Jij bent echt ongelofelijk.”¯ Hij haalt zijn schouders op en schuift zijn pet een beetje opzij. “Jij bent nog ongelofelijker.”¯ Ik tik Toms pet van zijn hoofd, die over de grond rolt en iets verder tot stilstand komt. “Halen en terug opzetten!”¯ zegt hij en kijkt me serieus aan. “Goed.”¯ Ik sta recht, pak de pet en kijk hem dan aan. “En wat als ik hem het water ingooi?”¯ “Dan zul je erachter aan moeten duiken.”¯ Ik houd de pet op armafstand richting het water. “Waag het.”¯
Ik kies om Toms pet toch terug te geven. Anders moest ik nog gaan duiken ook. Tom zet hem meteen weer goed en haalt dan zijn zonnebril uit zijn zak. Ik pak die af en zet die zelf op. “Nou, vooruit. Omdat jij het bent.”¯ zucht hij en staat recht. “Even benen strekken.”¯ zegt hij en geeft me weer zo’n typische Tom-lach. “Zoek jij je maar eens een vast lief, sulletje.”¯ Zijn lach verdwijnt en hij stapt rondjes voor mijn neus. “Ik word echt gek van jou.”¯ zucht ik en sta ook recht. Tom zet het op een lopen. Ik spurt achter hem aan. Ik haal hem bijna in en spring dan op zijn rug. “Af. Je weegt een ton.”¯ Ik laat hem mijn beugel zien en grom. “Wordt bang van mijn ijzerwinkel. Of ik bijt je!”¯ Tom grinnikt en loopt terug naar de ingang. Ik laat me eraf glijden. Als ik weer stevig op mijn voeten sta, grom ik nog eens naar Tom. Die pakt mijn elleboog en houdt me stevig vast. Hij kijkt me boos aan, maar dat veranderd al snel in een grijns. “Man, ik word die grijns van jou echt beu.”¯ Hij steekt zijn tong uit en laat me dan los. “Excuse me.”¯ Ik draai me om. Bill staat grijnzend te kijken. “Have you seen the most beautiful girl in the whole world?”¯ Ik glimlach even en woel dan door zijn haren. “Nee, niet gezien.”¯ Hij zet zijn handen in zijn zij. “Het is weer niet waar hé.”¯ Ik trek hem naar me toe en zet dan Toms zonnebril vooraan mijn neus. “Was je mij aan het zoeken?”¯ Hij knikt en drukt zijn lippen op die van mij. Mijn handen houden zijn hoofd stevig vast, zijn handen zoeken zich een weg naar mijn kont. “Stouterik.”¯ lach ik en steek mijn tong uit. Hij zet een pruillipje op. “Nou.”¯
Toms humeur slaat meteen om en dus wilt hij meteen naar huis. Geen zin om een taxi te roepen dus wandelen we heel het stuk. Dik tegen de zin van Tom natuurlijk. Die zeurt al na 2 straten of het nog ver is. Onderweg komen we een restaurantje tegen. Dan blijkt Tom dus honger te hebben dus gaan we daar maar naar binnen. Het zijn tafeltjes van 4 dus gaan Bill en ik alleen zitten. Ik bestel 2 zalm en 2 cola’s voor ons en ga dan terug zitten. Ik leg mijn handen op tafel, die Bill meteen vast neemt. “Ik zie je graag.”¯ zegt hij terwijl hij in mijn ogen kijkt. Meteen speelt er zich een liedje van Lady Gaga in mijn hoofd af: Brown Eyes. “Ik ook van jou.”¯ We leunen allebei een beetje naar voor om een kus te geven. “Waar dacht je aan?”¯ Ik ga weer goed zitten. “Een liedje. Brown Eyes.”¯ Bill glimlacht even en pakt dan zijn bord en zijn glas aan. “Enjoy your meal!”¯ Ik knik en pak ook mijn bord en glas aan. We tikken onze glazen tegen elkaar. “Cheers.”¯ Ik neem een slok cola en kijk dan naar mijn bord. Een lapje goedgebakken, roze zalm, een berg frieten en een bergje groene en paarse sla. Ik gooi een kwak mayonaise op mijn bord en kap zout op mijn frieten. Ik hoor de vorken en messen over de borden gaan en weet zo al dat het meeste lawaai van Tom komt. Ik prop enkele frieten in mijn mond en kijk opzij. Zoals ik al zei, heeft Tom het meeste lawaai. En ook heeft hij al het meest gegeten. Zijn bord is al bijna leeg. Ik kijk weer naar Bill, die ook naar Tom kijkt en lacht. “Jij lijkt echt in bijna niets op je broer hé?”¯ Hij knikt en schenkt al zijn aandacht aan zijn eten.
Reacties:
Wordt bang van mijn ijzerwinkel. Of ik bijt je!”¯
Is dat zoiets nieuws, in de plaats van: snoep of ik schiet? ^^
Dat moet ik eens gebruiken bij halloween... als ik dat nog eens ga vieren natuurlijk ^^
x
Bill is zo lief <3
Oehh, ik weet gewoon niks anders te zeggen!
Sommige stukjes lag ik echt dubbel bij, niet dat dat moeilijk is bij mij, maar dan nog, zo grappig!
En sommige stukjes waren gewoon echt kwijlmateriaal.
Love it <3
Superr