FanFic.nl

NL goes to Japan (saved by the bell)

hoofdstuk 1.

Ik zit in het vliegtuig opweg naar Japan! Zenuwachtig ben ik wel, maar ik weet wat ik daar moet doen. Ik pak mijn Iphone er bij en zet een muziekje op. Dir en Grey met Tsumi Tu Batsu. Ik zing vrolijk mee. Wat ik kan zingen dan, want ik ben echt slecht in Japans! Het enige wat ik weet is Konnichuwa en nog een paar woordjes. Als het liedje is afgelopen komt er een hele lange rij van Green Day. Daarmee kan ik tenminste wel mee zingen. Een stuwardess vraagt op ik iets wil drinken. Ik vraag om een glas champagne. Ik strek mijn benen uit en doe mijn stoel helemaal naar achteren. Eerste klas vliegen is niet slecht, maar ik ben beter gewend. Na een uur of 11 land het vliegtuig. Ik stap uit het vliegtuig en wordt opgewacht door mijn manager en nog een paar andere mensen die al in Japan waren. Ik zeg ze gedag, haal mijn koffers op en ga weer bij ze staan. 'Wij hebben een Tourbus geregeld. Groot genoeg voor ons allemaal' Zegt Mike, mijn manager. Ik knik. 'Goede vlucht gehad?' Vraagt Mike. 'Ja hoor. Met mijn Iphone overleefde ik het wel. Je weet dat ik niet gek ben op vliegen, en vooral niet zo lang.' Zeg ik. 'Je moet wel.' Zegt Mike. 'I know. I know.' Zeg ik. Ik pak de handvaten van mijn koffers en rij ermee naar de eerste de beste taxibus die we zien. Mike en de andere mensen stappen ook in. We rijden naar het 5 sterren hotel in Tokyo en stappen uit de taxi. Ik geef hem wat geld en loop met mijn koffers het hotel in. 'Ik heb al een kamer voor je. Hier is de sleutel.' Mike geeft me de sleutel van mijn kamer. 'Je hebt kamer 59 op de 5e verdieping. Dat is dus helemaal boven aan.' Zegt Mike. 'Oke.' Zeg ik en loop naar de lift. Ik stap in en druk op het knopje van de 5e verdieping. Bij de 2e verdieping stopt de lift en stappen 5 jongens in. ''O my god O my god! Dat is An Cafe!'' Denk ik met een grote glimlach op mijn gezicht. Ik kijk met grote ogen naar Kanon. Kanon kijkt met grote ogen terug. Takuya drukt op het knopje van de begaande grond. 'Do I know you from something?' Vraagt Miku. 'Uhm, I think so.' Zeg ik verlegen. 'No I really know you! I saw you on a picture from Kanon.' Zegt Miku. Ik kijk naar Kanon die naar de grond kijkt. 'Oké. Uhm' Ping, dat was het belletje van de liftdeuren die open schuiven. Saved by the bell. Ik pak mijn koffers en loop de gang op. Ik loop naar mijn deur. 'See you by the concert!' Hoor ik Kanon achter mij roepen terwijl de lift deuren sluiten.

Reacties:

SachikoChan zei op 19 aug 2009 - 12:22:
Die is leuk *volgende hoofdstukje*