Hoofdcategorieën
Home » Antic Cafe » NL goes to Japan (saved by the bell) » hoofdstuk 5
NL goes to Japan (saved by the bell)
hoofdstuk 5
Ik zie een leuke kleding winkel en loop er in. 'O nee.' Kreun ik van elende als ik dat meisje weer zie. Ik ga maar aan de andere kant van de kledingwinkel in de rekken kijken. 'Mike, is het echt niet te zwaar voor je? Geef anders ook maar een paar tassen hoor.' Zeg ik tegen hem, hij heeft aangeboden om alle tassen te dragen. 'Nee het gaat echt wel hoor.' Zegt Mike. 'Weet je het zeker? Moet ik echt niet..?' Voordat ik mijn zin af kan maken onderbreekt hij me al. 'Neehee, hoe vaak moet ik dat nog zeggen. Je bent lief, maar ook wel irritant.' Hij lacht. Ik lach mee en kijk verder. Later loop ik met 3 broeken, 5 shirtjes en een paar sieraden naar de toonbank. Kanon staat voor mij in de rij. 'Did you find something that you liked?' Vraagt hij. 'Yes! I love this shop. You can find everything here.' Zeg ik vrolijk. Kanon straald. 'It's my favorite shop. I come here all the time'. Zegt hij vrolijk. Ik knik. Kanon is al aan de beurt. Als hij klaar is met afrekenen leg ik alles op de toonbank. De vrouw achter de kassa scant alle kleding en ik haal mijn pinpas er door. Ik toets de code in en pak daarna het tasje met de kleding. 'Bye!' Zegt Kanon en loopt terug naar de rest van An Cafe. 'Bye!' Roep ik hem na en zwaai hem even uit. Ik loop weer naar Mike terug en neem een paar tassen van hem over. We lopen de winkel uit en gaan door naar de volgende winkels.
Als we terug bij het hotel zijn hebben Mike en ik allebei zo'n beetje een nieuwe kledingkast vol kleding gekocht voor onszelf. Plus allebei een waaier en andere leuke souveniertjes. We droppen de spullen in onze kamers. Ik kleed me om in een tweekwartbroek en een T-shirt. Ik pak een van mijn 3 nieuwe zonnebrillen en zet die op. Ik loop naar beneden waar Mike al staat te wachten. 'Nice!' Zegt hij als hij me ziet. 'Jij ook! Zie je wel dat je die schoenen had moeten kopen! Ze zijn harstikke leuk.' Zeg ik. We lopen naar de lounge. We gaan op een bank zitten en kijken een beetje TV. Natuurlijk is dat alleen maar Japanse TV, maar die comedy programma's zijn toch wel geweldig om te zien. Ik sta op en strek me uit. 'Hoe laat is het?' Vraag ik. Mike kijkt op zijn horloge. 'Bijna half 4. We gaan maar eens naar de bus toe.' Zegt hij en staat ook op.
Reacties:
Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.