FanFic.nl

NL goes to Japan (saved by the bell)

hoofdstuk 7

Een paar uur later staat alles klaar in het concert gebouw en ben ik al helemaal klaar. Na een paar meet & greet afgerond te hebben, begint het concert.

Na het concert zit ik uitgeput op de bank. Ik sta op en loop naar de kleedkamer. Ik kleed me om en plof daarna weer neer op de bank. Mijn ogen vallen dicht en ik zak weg in een diepe slaap, waar ik een paar minuten later weer ruw uit verwekt wordt door Mike. 'Wat is er?' Vraag ik nog met mijn ogen dicht. 'Dat we naar de bus gaan.' Zegt hij en trekt me van de bank af. 'Het is maar een kwartier van het hotel af. Daar kun je lekker slapen.' Ik zucht diep en loop met hem mee. In de bus val ik weer in slaap. Voor mijn gevoel een paar seconde later word ik weer gewekt door Mike. 'We zijn er hoor.' Zegt hij en trekt me weer overeind. Ik pak mijn gitaar. De rest laten we in de bus staan. We lopen het hotel binnen, lopen naar de lift en drukken op het knopje met het pijltje omhoog. De liftdeuren schuiven open en we stappen naar binnen. Mike drukt op een knopje en de liftdeuren gaan weer dicht. 'Het ging goed hoor vanavond. Je hoefde je nergens zorgen over te maken, zoals ik al zei.' Zegt Mike. 'Klopt, maar het zijn denk ik gewoon de zenuwen vooraf. Ik geef niet elke dag een concert in Tokyo, vooral niet waar An Cafe bij is.' Zeg ik. 'Maar toch is het super gegaan. Anders kun je het niet noemen.' Zegt Mike. Ik knik. De liftdeuren gaan weer open en ik loop naar mijn kamer. 'Weltrusten Mike.' Zeg ik. 'Weltrusten Fenna.' Zegt Mike en loopt zijn kamer in. Ik loop mijn kamer ook in, zet mijn gitaar naast mijn bed, schiet in mijn piyama en plof neer op bed. Ik sla de dekens om me heen en val gelijk in slaap.

BIEP.. BIEP.. BIEP. Wat is dat? BIEP.. BIEP.. BIEP. Nee, niet weer die wekker. Laat me slapen! BIEP.. BIEP.. BIEP.. BIEP.. BIEP. Hou op! Laat iemand dat ding uit zetten! BIEP.. BIEP.. BIEP.. BIEP.. BIEP.. BIEP. Oké oké, ik ga al! BIEP.. BIEP.. BIEP. Ik til mijn arm op en ram in één keer de wekker uit. Ik draai me om en probeer weer te slapen, maar dat lukt niet meer. 'Bedankt, stomme wekker.' Mompel ik en sta op. Ik loop naar de badkamer en stap onder de douche. Na het douchen kleed ik me aan, doe mijn make-up en haar en loop naar de ontbijtzaal. De ontbijtzaal is nog leeg. ''Hoe laat is het dan?'' Denk ik. Ik kijk op mijn mobiel. 'HALF 9?' Roep ik. De bakker van de broodjes schrikt op. 'Is something wrong?' Vraagt hij. 'It's so early!' Zeg ik en sla mezelf voor mijn hoofd. Waarom heb ik een wekker gezet? Ik besluit maar om een paar broodjes te pakken en te ontbijten. Ik pak een anime blad en blader er war in om de tijd te doden. 'Morgen, wat doe jij hier zo vroeg?' Vraagt Mike. 'Stomme wekker. Hij stond op 7 uur. Dat had ik niet eens door.' Grom ik. Ja, ik had last van een ochtendhumeur. Nee, daar kom ik niet snel vanaf, niet voor 12 uur dan. 'Beter op je wekker kijken dan.' Zegt Mike. 'Ik had mijn wekker trouwens helemaal niet gezet. Misschien stond hij nog zo ingesteld van de vorige mensen.' Zeg ik als dat me te binnen schiet. 'Dat is zo irritant! Ik ken het. Mijn wekker ging om half 9 af.' Zegt Mike. 'Mazzelaar, jij kon anderhalf uur langer slapen dan mij.' Zeg ik. Mike lacht, waardoor ik ook wel een beetje moest lachen.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.