FanFic.nl

NL goes to Japan (saved by the bell)

Hoofdstuk 8

IK word wakker en gelijk schiet mijn gedachte naar gister avond. Hij meende het wel. Van de 2 weken iets leuks maken. Ik grinnik even om mijn eigen gedachte. Ik draai me om en zie Takuya nog lief slapen. Ik aai hem zachtjes over zijn wang en doe een lok haar achter zijn oor. Ik geef hem een kus op zijn lippen en sta op uit bed. Plots pakt Takuya mijn arm vast. "Wat ga je doen?" komt er schor uit uit keel.
"naar de wc. En hoe lang ben jij al wakker?"
"net een paar seconden" En dat word bestigd door een grote gaap.
Takuya laat me los en draait zich weer om in bed. Ik loop naar de badkamer.

Als ik terug kom zie ik Takuya nog steeds in de zelfde houding in bed liggen. Ik kijk even vertederd hoe Takuya daar ligt de slapen, maar duik er ook weer snel in als ik een koude rilling over mijn rug voel gaan. Ik ga dicht tegen hem aan liggen en niet veel later en ik weer naar dromenland vertrokken.

"Wakker worden, het is al laat." Hoor ik zachtjes in mijn oor en ik word heen een weer geschud.
"Hu?....wat?"
"kom er uit. je moet je nog omkleden en we gaan over een half uurtje weg."
"Waarheen?"
"naar huis."
"echt? zo vroeg?"
"Het is half 1"
"wat!?" en ik zit gelijk recht op in bed.
"die moet ik vaker gebruiken." hoor ik Takuya zacht zeggen.
"Dat hoode ik."
"Nou schiet op. Ik heb je koffers al in gepakt voor je."
"Dat is lief."
"Ik ben lief"
"echt?"
"Ja"
"Nooit geweten"
"Schiet nou op!"
"Jahaa....rustig!"
"AAAAH Takuya laat me los!" Hij tilt op mij op en loopt met mij naar de badkamer. "Nee niet weer!"
Hij zet me onder de douche en zet de koude kraan aan. "en nu op schieten we moeten zo weg" en hij loopt de badkamer uit.

Precies een half uur later kom ik de badkamer uit.
"Zo we kunnen!" zeg ik en gooi de laatste make-up spullen in mijn koffer en pak ze op.
"eindelijk" zegt Takuya zuchtend en loopt de kamer uit met zijn koffers.
"Als ik niet mijn handen vol spullen had had je een klap gekregen!"
"Houd je handen maar vol dan" zegt Takuya laggend.
"als ik de kamer uit ben staat hij al in de lift met zijn voet op de rails van de liftdeuren.
"Waarom ben jij zo snel vandaag?"
"Wil naar huis!"
"Klein kind"
"Kleine kinderen hebben geen eigen huizen"
"jawel, poppenhuizen"
"Wijsneus"
Ik stap de lift in en de deuren sluiten zich achter mij.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.