Hoofdcategorieën
Home » Antic Cafe » NL goes to Japan (saved by the bell) » hoofdstuk 13
NL goes to Japan (saved by the bell)
hoofdstuk 13
De hele rit lang staar ik uit het raam en denk ik aleen maar aan het concert van vanavond. 'Is er iets?' Vraagt Mike. 'Mwa.' Mompel ik. Mike zucht. Ik ben alweer in gedachten verzonken.
Ik schrik op doordat we plotseling remmen en dat ik van de bank af donder. 'What the..' Ik klim weer op de bank. 'Sorry!' Roept de chauffeur naar achter. Ik grom iets. Mike stormt naar voren. 'Wat is er? Wat is er?' Vraagt hij. 'Niets, alleen zo'n tiener die net zijn auto rijbewijs heeft en die zijn auto er voor wilde proppen. Ik hoor Mike zuchten. 'Wegpiraten.' Zegt hij en strompeld weer naar achteren. Waarschijnlijk lag hij in zijn bed.
Na 1 uurtje rijden zijn we er. Ik stap gelijk uit de bus en rek me uit. Ik kijk om het hoekje van de straat en zie het concertgebouw staan, waar al een heel lange rij voor staat. Daar moet ik zometeen tussen staan, nou echt niet! Ik loop weer terug naar de bus. 'Er staat een lange rij.' Zeg ik droog. 'O, maar gelukkig hebben wij backstage pasjes.' Zegt Mike en geeft mij een pasje die je om je nek kan hangen. Ik grinnik. 'Na het concert kunnen we zo naar binnen lopen.' Zegt Mike. Ik glimlach en knuffel hem. 'Hoe heb je dat kunnen regelen dan? Dat is toch onmogelijk te doen?' Vraag ik. 'Nee hoor. Een van die jongens deed ook een goed woordje voor ons.' Zegt hij. 'Je bent geweldig!' Zeg ik blij.
Reacties:
Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.