FanFic.nl

Süchtig {Complete}

Deel 6 Pain – Jimmy Eat World

Robin:
Uitgeput kruip ik in bed. Vanochtend werd ik om tien uur gewekt door mijn wekker, die me vertelde dat ik maar beter zo snel mogelijk uit bed moest gaan anders zou ik te laat komen op mijn werk. Als een zombie ben ik toen begonnen aan mijn ochtendrituelen om vervolgens stipt twaalf uur in de Albert Heijn te zijn om braaf vakken te vullen. Stiekem droom ik dat ooit Bill Kaulitz met zijn band deze winkel in loopt maar, maar die kans is nog minder dan minuscuul.
Ik was pas kwart over acht weer thuis aangezien ik tot acht uur moest werken, iets wat volgens de wet nog niets een mag. Ik ben pas vijftien! Toen ik thuis was moest ik hard een mijn culturele en kunstzinnige vorming opdrachten beginnen. Ik kreun, ik was zo boos geworden toen ik bezig was. Een verslag maken van Fall out boy waar ik heen was geweest, daar verkrachte ik gewoon het hele concert mee!
Ik werd gewoon moedeloos van hoe onzinnig het was. Wat had ik hier aan? Wat de hel leerde ik hier van? Maar ik had het gemaakt en was daarna nog snel even onder de douche gesprongen. En nu, kwart over twaalf lig ik pas in bed. Terwijl ik morgen eerste uur een schriftelijk examen maatschappijleer heb waar ik door dat stomme CKV-verslag helemaal niet meer heb voor kunnen leren. Ik kreun en draai me nog eens om. Hoe moe mijn lichaam ook is, mijn hersens draaien nog op volle toeren. Ik probeer mij te bedenken hoelang het geleden is dat ik met Dana heb gepraat. Misschien wel twee weken geleden?
Ik voel me zo eenzaam zonder haar. Opeens komen er mooie zinnen mijn hoofd door rollen, snel grijp ik een potlood en begin ik te schrijven. Om kwart voor een heb ik mijn gedichtje af. Wonder boven wonder in Engels en waarschijnlijk niet eens helemaal correct, maar toch ben ik er trots op. Zachtjes begin ik het op te lezen waarna ik het blaadje weg leg en ik slap val.

‘The sun is shinning in the sky,
it looks restful and carefree,
But the warmth its shinning off
Seems not to wanna reach me.

I’m drowning in my world,
Where tears fall down like rain.
‘Cause there is no one to watch me,
And no one to explain.

Stars shine in the universe
But not one shines for me…
Its like a never ending curse,
And than I clearly see:

There is just no one to fit me…’

Reacties:

Vespertine zei op 19 aug 2009 - 14:47:
Ik vroeg me al af wanneer er een nieuw stukje kwam. (: En ik ben heel erg benieuwd naar het volgende stuk, aangezien die "there's no one to watch me" toch niet geheel klopt. Snel meer?