FanFic.nl

NL goes to Japan (saved by the bell)

hoofdstuk 18

"Wat!, o my god!" Hikari springt op en trekt mij overeind. "Wat cool!"
Ik kijk haar lachend aan. "Ja..." zeg ik en kijk dromerig naar de ring.
"Wanneer gaan jullie trouwen!"
"haha, dat weten we nog niet, we moeten nog een datum prikken."
"O...." Ze gaat weer zitten, maar springt gelijk weer op. "ik mag toch wel komen hè!"
"Natuurlijk gek!" Ik ga zitten en pak mijn glas met thee en neem een slokje, maar verbrand mijn tong om dat het nog te heet is en zet hem gelijk weer terug op tafel.
"We moeten een bruidsjurk uitzoeken!" roept ze en trekt me weer overeind. Ik kijk haar met grote ogen aan. "We weten nog niet eens een datum!"
"O....dan niet.." en ze gaat weer gewoon op de bank zitten.
plots schiet me te binnen dat ik mijn ouders nog moet bellen. "moet even bellen!"zeg ik. Ik loop naar de telefoon die op de eettafel ligt en toest het nummer van mijn ouders in.
"tuuuut.....tuuut.....tuuuut....tuuuut....Saskia!" Hoor ik mijn moeder plots zeggen.
"Hé mam!"
"Wat is er gebeurd, je klinkt zo vrolijk"
"Takuya heeft me ten huwlijk gevraagd!" roep ik en spring op en neer.
"jan!" hoor ik mijn moeder mijn vader roepen en dan wat gemompel wat ik niet kan verstaan.
"Hé lieverd!" hoor ik mijn vader oppeens zeggen in het nederlands. "Wat hoor ik nou gaat mijn kleine meid trouwen!"
"Jaa! het was zo romatisch!"
"Haha ik hoor het al het was fantastisch, ofniet"
"ja...echt wel"
Ik voel een hand op mijn schouder en zie Hikari staan. "Momentje" zeg ik in de telefoon en leg mijn hand op de telefoon.
"Wat?"
"waar hebben jullie het over?"
Ik zucht en draai met mijn ogen. "Over dat ik ga trouwen, en laat me even zo vertel ik wel"
Hikari knikt en gat weer op de bank zitten.
"Ben ik weer." ga ik verder in het nederlands.
"Zullen we een keer langskomen? dan zien we Hikari ook weer eens, maar Takuya is er zeker niet?"
"nee.." zeg ik spijtig. "maar leuk, kom maar een keer langs. Wanneer?"
"Morgen middag, dan ben je wel thuis toch?"
"Ja morgen gaat wel lukken."
"Oké, maar ik moet gaan. Doe de groeten aan Hikari, Takuya en de rest."
"Ja zal ik doen, doei. tot morgen"
"Tot morgen"
Ik druk op het rode telefoontje. Nu nog takuya, ze zullen wel allemaal bij elkaar zijn, ze hadden een concert vanavond.
Ik toets zijn nummer in. "tuuuuut.....tuuuuuut......tuuuuut.....tuuuut......tuuuuut......tuuuuuut......tuuuuut.....tuuuuuut....dit is de voicemail van..." Ik druk op het rode telefoontje. Die is vast nog met het concert bezig, die belt wel terug. Ik leg de telefoon weer op de eettafel en loop naar de bank en plof naast Hiraki neer. "Wat kijk je?" vraag ik als ik zie dat ze tv aan het kijken is.
"Een film" zegt ze kortaf.
"Welke?"
"weet de naam niet meer, maar het is een horror"
"O...oké...leuk" Ik zak wat achterover en probeer de film te volgen.

triiiiing.....triiiiing......triiiiing....
Dat zal Takuya wel zijn. Ik sta op en loop naar de telefoon. En zo als ik al dacht. Takuya.
"Hé lieverd!" zeg ik.
"Hé schat" hoor ik Takuya zeggen.
"Hoe ging het concert?"
"Goed alleen na het concert kwam fenna, het lift meisje oppeens naar binnen getrokken door een hyperende Kanon toen we aan het omkleden waren."
"whaha! echt?!"
"Jup" zegt een wat minder vrolijke takuya waardoor ik nog harder moet lachen.
"Fijn dat je medelijden toot met mij."
"g...graa...graag....ge.gedaan" zeg ik hikkend van het lachen"
"hmpf"

(...)

"Hèhè" zeg ik als ik bij gekomen ben van het lachen.
"klaar met lachen?"
"Jup"
"Hoe was de rit naar huis?"
"saai"
"waarom?"
"Jij was er niet bij"
"Aaaw...ik mis jou ook hoor"
"Ik ook!!" hoor ik Kanon roepen.
"haha Ik jullie ook hoor jongens" Nadat gezecht te hebben is het oppeens een rumoer aan de andere kant van de lijn.
"ow ik moet hangen, we gaan naar terug naar de bus" zegt takuya
"Okee...nou doei dan en ik maak een kus geluidje. takuya doet hetzelfde en hangt op.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.