Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Tokio Hotel » You will be always in my heart - » Deel 1 #

You will be always in my heart -

20 aug 2009 - 18:45

416

0

213



Deel 1 #

'Oh, dat is zo lief van Tila!' zeg ik tegen Jason die me aan het filmen is. 'Wat zei ze?' vroeg hij terwijl hij op me inzoomde. 'Dat ze aan haar mogen komen, maar niet aan haar fans' zeg ik dan. Ik zet mijn laptop van mijn schoot en zet het terug op de tafel. 'Wat zou je doen als Tokio Hotel dat zei?' vroeg Jason dan terwijl hij me op de voet volgde. 'Daar zou ik het niet mee eens zijn! Ze moeten juist van hun afblijven. Met mij mogen ze doen wat ze willen, maar als ze ook maar aan Bill, of aan de rest van Tokio Hotel, komen zullen ze met mij te maken krijgen hoor' zeg ik vastberaden. 'Is die maand trouwens bijna om?' vraag ik dan. Het begint echt irritant te worden, die camera. 'Uh, nog een drie dagen denk ik'. 'Oké, maar ik ga naar buiten' 'Oké, is het goed als ik overschakel naar de verborgen camera's buiten?' vroeg hij dan nog. 'Ja, best' zeg ik en ga naar de voordeur. 'Daag!' zeg ik nog en doe de deur achter me dicht. Nu zullen jullie je wel afvragen waarom Jason me overal filmt. Wel hij heeft daar een hele stomme reden voor, het ging om een weddenschap. Als ik won, moest Jason een week leven als een meisje. En als hij won, mocht hij me een maand filmen. Overal. Hij had dus gewonnen, dus kan heel de wereld me live zien. Ach ja, de maand is bijna om en het viel nog best mee. Geen enkel persoon kijkt hier naar, alleen als ze geen leven hebben en niets anders te doen hebben.

'Hé, kijk wie we hier hebben! Het zelfmoord meisje!' roept plots een jongen naar één van de andere. Expres luid, zodat ik het zeker kon horen. 'Tokio Hotel - creep!' schreeuwde een andere naar me toen ze dichter kwamen. 'Ja, en?' zei ik vastberaden terug. 'Slaag me dan. Wat kan mij het schelen?' zei ik weer zelfverzekerd terug, hopend dat ze gingen weg gaan. Maar helaas, ze gingen helemaal niet weggaan. 'Oké' zei één van de vier jongens en gaf me een boks in mijn gezicht. 'Nu blij, emo?!' riep nog iemand. Ik ben niet eens een emo, sukkel. Dacht ik bij mezelf, gelukkig zei ik het niet hardop. Opeens bokste 2 van de vier jongens tegelijk in mijn maag. Ow fuck, dat deed wel heel veel pijn. Ik viel op de grond en ze kwamen meteen rond me staan.


Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.