FanFic.nl

A new life

38) INTERVIEWS

Door de grote groep gillende meisjes aan de voorkant van het hotel waren we verplicht om de achteringang te gebruiken. Binnen zaten de jongens ons op te wachten in de zeteltjes bij het café. Bill begroette me met een kus en Lynn ging naast Tom zitten. “Je gaat je misschien beter even opfrissen.”� Zei Bill. “Huh? Wat scheelt er, Bill?”� “Het is niets hoor, maar door mijn stunt gisteren zijn we - jij en ik - nu wel verplicht om een paar interviews te geven. De mensen de hele waarheid vertellen voor er weer roddels opduiken.”� Bill zag waarschijnlijk aan mijn gezicht dat ik dit niet zo’n leuk vooruitzicht vond. Ik kon best leven met de bekendheid en interviews van de jongens, maar moest ik dat zelf ook allemaal meemaken? “Het spijt me schat, ik weet dat je dit niet graag doet maar het kan niet anders. David heeft het kunnen houden op 4 interviews met de belangrijkste bladen, dus zal het niet te lang duren.”� Ik knikte. “Ok, dan, het is het allemaal wel waard.”� Ik ging me snel douchen en kwam een kwartiertje later opgefrist weer beneden. Iedereen zat nog op dezelfde plaats als voordien, Bill stond op en leidde me naar de hoek waar we de interviews zouden geven. Er stonden net al daarnet zetels, maar nu zat er alleen een vrouw met een vriendelijke lach ons op te wachten. Een beetje onwennig ging ik naast Bill zitten, dit was allemaal zo nieuw voor mij en ik wist niet goed hoe ik me moest gedragen. Al snel bleek het dat dit eenvoudiger was al ik dacht, de vrouw stelde normale vragen zoals ‘waar hebben jullie elkaar leren kennen?’ en wij antwoorden gewoon. De verschillende interviewers stelden ongeveer de zelfde vragen tot de laatste. Dit was een man van een Duits blad, hij zag er al wat vreemd en niet echt vriendelijk uit en later bleek dat mijn mensenkennis klopte. Hij was onbeleefd en beledigde Tokio Hotel, Bill en mij zonder enig schuldgevoel. “En hoe ga je om met het feit dat een heleboel fans alles zouden doen om Nele uit de weg te krijgen zodat zij hier in haar plaats konden zitten?”� ik was helemaal uit het veld geslagen van deze verschrikkelijke vragen, maar Bill probeerde rustig te blijven en bleef positief antwoorden. “Ik geloof dat de fans genoeg om mij geven om mij en Nele dit geluk te gunnen. Ik weet dat veel meisjes in haar plaats zouden willen zijn, maar ik weet dat zij ooit ook iemand zullen vinden die evenveel van hen houd als ik van Nele.”� De interviewer liet zich niet doen door Bills vriendelijkheid en stelde steeds ergere vragen. “En hoe kunnen de fans er zeker van zijn dat dit geen stunt van je is om te laten zien dat je niet homo bent en daarom maar een actrice hebt ingehuurd?”� zei hij weer koel. “Ik verzeker u dat ik niet homo ben, dat Nele helemaal geen actrice is en dat ik oprecht van haar hou.”� De interviewer fluisterde iets van ‘Dat zal wel’ maar ging verder. “En hoe lang denken jullie dat deze prille relatie gaat duren? Je weet wel met al die publiciteit, paparazzi, pers, geen privacy... als ik eerlijk moet zijn denk ik niet dat jullie het lang volhouden, niet persoonlijk opnemen natuurlijk, maar jullie hebben niet echt een grote kans dat deze relatie slaagt.”� Dit was de druppel geweest. Bill sprong op en ik volgde zijn voorbeeld. “Meneer ik denk dat dit het einde is van dit interview, hopelijk zien we u niet snel weer terug, daar is de deur.”� Met een zelfvoldane blik liep de man naar buiten. Bill draaide zich naar me toe. “Het spijt me... ik wil je even verzekeren dat ik echt van je hou met heel mijn hart en er alles ga aan doen om deze relatie te laten werken ook met mijn job.”� Ik kuste hem. “Het is ok Bill, ik overleef dit wel hoor.”� Zei ik lachend, hoewel het niet helemaal ok was. De interviewer had me aan het denken gezet. Wat als hij inderdaad gelijk had, wat als onze relatie niet sterk genoeg was om dit wereldje te overleven? Ik moest toegeven dat het me soms irriteerde, al die fotograven rond ons, elke dag weer optredens, de interviews, gillende fans,... maar al dit woog niet op tegen mijn liefde voor Bill. Ik zag hoeveel plezier Bill had in wat hij deed, ik wou hem dit niet afnemen, dus ik zou net zoals hij er alles aandoen om dit te laten werken. *** Bill stond op het podium en deed zijn ding, ik keek bewonderend toe en zag hoe hij zich uitleefde en alle emoties in zijn liedjes legde. Door elk concert bij te wonen zag ik dat hij sommige liedjes elke keer een beetje anders zong, een heel klein beetje anders zo dat niemand het zou opmerken, maar ik deed dat wel. Hij zong aan de hand van zijn stemming en gevoelens. De Belgische fans gilden ondertussen de lucht uit hun longen voor hun idolen.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.