FanFic.nl

niet de juiste dood? <-- afgerond

collors and go home.

Tom:
ik keek in de verschrikte ogen van Kishu. de blauwgroene ogen met spikkeltjes paars. in het echt schitterender dan de getekende versies van Bill.
'T..Tom?' stotterde ze en ik liet rustig los. ik was vannacht half wakker geworden van gesnik. en ik voelde dat Bill niet meer in bed lag. ik hoorde gestotter vanaf de bank maar durfde me niet te verroeren. de woorden waren zacht. maar toch duidelijk te horen. maar de stem die Bill probeerde te sussen kende ik niet. de woorden die gesnikt werden brachten me van mijn stuk. ik hoorde ze maar vaag aangezien ik zo slaapdronken als wat was.
maar toen ik vanochtend in de badkamer stond en zij plots binnen kwam was ik me dood geschrokken. normaal zou ik niet zo snel schrikken van meiden in mijn kamer. dat gebeurde zo vaak. maar hiervan schrok ik wel. want dit was niet een meid waarvan ik niet eens goed had gekeken naar het gezicht. dit was geen meid die ik mee gebracht had voor haar lijf en het genot. nee, dit was een meid die ik niet hóórde te zien. en zo herkende van Bill's geklieder.

'hoe is dit mogelijk...' fluisterde ik zachtjes. Kishu schudde haar hoofd. 'werd ik gehoord? heeft de stem dit gedaan?' plots begon ze breedt te grijnzen en vloog me om de nek. 'ja! ik kan je gewoon aanraken, en en ik kan praten tegen je. ja toch? of hoor je me niet?' haar plotste uitbundigheid verbaasde me een beetje. ze liet me los en bloosde hevig. 'sorry, liet me evne gaan. je wilt niet weten hoe lang ik dat al heb willen doen.' mijn stem kwam eindelijk weer terug. 'eeuh... tja... ik eh... wilde je even onder 4 ogen spreken.' Kishu knikte en liep naar de bank en nam plaats. ik ging een eindje van haar vandaan zitten. 'hoe kan dit! ik schrok me wezeloos vanochtend!' Kishu rimpelde haar neus even. 'ik denk dat de stem dit gedaan heeft. andere mogelijkheden weet ik niet.' het viel me op hoe zuiver haar stem klonk. niet zo irritant met zo een glastikkel erin maar gewoon zuiver.

ik droomde een beetje weg en bekeek het geestenmeisje eens goed.
ze had een mooie egale huid. enthousiaste ogen, scheve grijns, rechte neus en grappig haar wat onder een rooie pet uit kwam.
ze droeg apparte kleding. ik vond het er wel leuk uitzien. eens wat anders dan korte rokjes. dit wekte bij mij veel meer nieuwsgierigheid op. wat zat er onder de broek?
ook haar voorgevel beviel me wel. niet extreem groot maar zeker niet mini klein. haar handen vielen me ook op. soepele slanke vingers met mooie ronde nagels.

'bevalt het uitzicht?' ik schrok op en keek beschamend naar mijn eigen handen. betrapt op staren... goed gedaan Kaulitz.
'ik euh... keek naar je handen.' mompelde ik. 'handen?' vroeg ze verbaasd en bestudeerde haar eigen handen. toen pakte ze mijn hand en bestudeerde die. 'handen!' riep ze daarna vrolijk. ik begon te lachen. 'mal kind!' zei ik en ik kreeg een scheve grijns toegelachen. plots kwam Bill binnen gestormt. 'Kishu waar ben je!?' riep hij en keek naar mij en Kishu op de bank. een diepe zucht verliet zijn lippen. 'ik schrik me rot! normaal volg je me overal en nu ben je plots foetsie! en mijn broer ook nog eens! wat is dit!' ik grinnik. 'relax Bill. ik was met Tom aan het praten.' zegt Kishu. 'ja Bill, we zijn gewoon aan het praten. geen paniek dus.' Bill wilt al weer een woordenzee ratelen maar blijft hangen. 'wacht even. jullie praten?' ik rol met mijn ogen. 'de normaalste zaak van de wereld Bill.' Bill kijkt naar Kishu en begint daarna als een klein kind te klappen en knufeld haar. 'geweldig! ik ben zo blij voor je! en voor jou natuurlijk ook Tom.' zei hij en knuffelde mij ook plat. 'wohoo Bill, broertje, ik heb zoiets als waardigheid weet je.' Bill liet lachend los en klopte op mijn hoofd.
'weet je hoe fijn dit is!' zei hij en Kishu begon te giechelen. 'je bent alleen maar blij dat je geen postduif meer hoeft te spelen.' zei ze en Bill prikte haar in haar zij. 'dit word echt leuk. dat weet ik zeker.' zei hij vol zelfvertrouwen. ik begon te grijnzen en stond recht. 'lijkt het je een goed idee te gaan ontbijten?' vroeg ik en Bill knikte. 'ga je mee Kish?' ze knikte en sprong op. 'zorg nu wel dat je alleen met haar praat als of niemand het hoort of als we alleen zijn ofzo oké snugger?' ik knikte braaf naar mijn kleine broertje.

na het ontbijt moesten we van David, zoals Bill voorspeld had, met een noodgang onze koffers pakken en zélf mee naar beneden slepen. je kunt al begrijpen dat zoiets met Bill erg vertragend is.
David joeg ons daarna ook bijna de tourbus in.
Georg en Gustav installeerde zich gelijk achter de tv. die gingen de gehele weg gamen. gelukkig was het niet al te ver weg naar huis. ik en Bill gingen naar de zitgedeeltes en plofte op de tweezitters. Kishu ging tegenover ons zitten. we raakte aan de praat en kletste aan een stuk door. het ging gewoon over normale onderwerpen waar we het normaal ook over hadden. en er werd dus ook flink wat gelachen. nooit gedacht te zeggen maar, een geest bij je is best gezellig.

Reacties: