Hoofdcategorieėn
Home » Darren Shan » The Vampire and his assistant » Chapter XXI
The Vampire and his assistant
Geschreven door:
Onderdeel van:
Laatst bijgewerkt:
21 aug 2009 - 0:54
Aantal woorden:
484
Aantal reacties:
0
Aantal keer gelezen:
335
Chapter XXI
Chapter XXI:
De volgende ochtend toen we wakker waren zochten we in de kasten naar eten zodat we een ontbijt konden maken, maar dat vonden we niet dus we gingen maar wat zitten in de zetels..
-Tock-Tock-
“Binnen!”¯ Riep Dorien. De deur ging open.
“Hoi meisjes.”¯ Zei mevrouw Larg. “Ik wil jullie graag voorstellen aan de andere artiesten.”¯
“O, oké!”¯ Zei ik blij.
“Volg me.”¯ Zei ze en we liepen samen met haar naar buiten. De artiesten zaten rond een lange tafel vol eten die er gisteren nog niet stond. We schoven ook aan tafel en de artiesten vroegen ons of we ons wouden voorstellen.
Ik knikte en vertelde hen was basis dingen over mezelf. Toen ik klaar was ging ik zitten en deed Dorien hetzelfde als ik. De artiesten stelden zich ook één voor één voor en toen vielen we het eten aan. Het smaakte geweldig lekker en toen ik even rondkeek kwam ik erachter dat alles anders stond.
“Waarom is alles zo veranderd?”¯ Vroeg ik.
“We rijden 's nachts naar nieuwe plaatsen.”¯ Zei Vesha, de dikste man ter wereld die zowat de hele tafel bijna leeg at.
“O, waar zijn we nu dan?”¯ Vroeg ik.
“100 kilometer vandaan jouw geboorteplaats.”¯ Zei mevrouw Larg.
“O,”¯ Zei ik stomverbaasd. “Naar het westen?”¯
“Jep, de zee.”¯ Zei mevrouw Larg bevestigend.
“Super!”¯ Zei ik blij. “Straks gaan we naar het strand, hé Dorien!”¯
Dorien knikte hyper en keek naar de lucht. Het was een prachtige ochtend en het zag er zo naar uit dat het warm werd!
Toen we het eten ophadden en uitgepraat waren gingen we terug naar onze woonwagen. Ik deed mijn bikini onder mijn kleren aan en Dorien deed hetzelfde, maar dan met haar badpak. We stapten uit de woonwagen, deden de deur op slot en liepen af het terrein. We zaten langs de kant van enkele landwegen die ik onmiddellijk herkende! We zaten in de badstad waar ik vroeger met mijn ouders elk weekend heen ging! We liepen naar het dorp en kwamen uit aan het toeristenoord van het dorpje.
“Ken je het?”¯ Vroeg ik aan Dorien die nog niets door had.
Ze keek aandachtig rond en knikte toen. “Ik ben hier samen met jou en je ouders geweest.”¯
“Uhu.”¯ Zei ik. We liepen richting de brug die ons naar het strand leidde en toen we er waren zochten we ons een plek op het strand, zette daar onze zak met handdoeken neer. We deden onze kleren uit en deden die ook in de zak.
“Om ter eerst in het water?”¯ Schreeuwde ik vragend.
“START!”¯ Gilde Dorien plots en we begonnen te lopen. Ik liep Dorien met gemak voorbij en kwam als eerste aan in het water.
“Dat is vals!”¯ Zei ze toen ze ook in het water aankwam. “Jij bent sneller omdat je een Vampier bent!”¯
“Ohja.”¯ Zei ik droog. “Toch heb ik gewonnen!”¯
Dorien stak haar tong uit en we doken de vuile, zoute zee in.
Ik merkte dat ik dubbelzolang als Dorien onder water kon blijven.
Wat was een Vampier zijn toch handig!
Ik he
De volgende ochtend toen we wakker waren zochten we in de kasten naar eten zodat we een ontbijt konden maken, maar dat vonden we niet dus we gingen maar wat zitten in de zetels..
-Tock-Tock-
“Binnen!”¯ Riep Dorien. De deur ging open.
“Hoi meisjes.”¯ Zei mevrouw Larg. “Ik wil jullie graag voorstellen aan de andere artiesten.”¯
“O, oké!”¯ Zei ik blij.
“Volg me.”¯ Zei ze en we liepen samen met haar naar buiten. De artiesten zaten rond een lange tafel vol eten die er gisteren nog niet stond. We schoven ook aan tafel en de artiesten vroegen ons of we ons wouden voorstellen.
Ik knikte en vertelde hen was basis dingen over mezelf. Toen ik klaar was ging ik zitten en deed Dorien hetzelfde als ik. De artiesten stelden zich ook één voor één voor en toen vielen we het eten aan. Het smaakte geweldig lekker en toen ik even rondkeek kwam ik erachter dat alles anders stond.
“Waarom is alles zo veranderd?”¯ Vroeg ik.
“We rijden 's nachts naar nieuwe plaatsen.”¯ Zei Vesha, de dikste man ter wereld die zowat de hele tafel bijna leeg at.
“O, waar zijn we nu dan?”¯ Vroeg ik.
“100 kilometer vandaan jouw geboorteplaats.”¯ Zei mevrouw Larg.
“O,”¯ Zei ik stomverbaasd. “Naar het westen?”¯
“Jep, de zee.”¯ Zei mevrouw Larg bevestigend.
“Super!”¯ Zei ik blij. “Straks gaan we naar het strand, hé Dorien!”¯
Dorien knikte hyper en keek naar de lucht. Het was een prachtige ochtend en het zag er zo naar uit dat het warm werd!
Toen we het eten ophadden en uitgepraat waren gingen we terug naar onze woonwagen. Ik deed mijn bikini onder mijn kleren aan en Dorien deed hetzelfde, maar dan met haar badpak. We stapten uit de woonwagen, deden de deur op slot en liepen af het terrein. We zaten langs de kant van enkele landwegen die ik onmiddellijk herkende! We zaten in de badstad waar ik vroeger met mijn ouders elk weekend heen ging! We liepen naar het dorp en kwamen uit aan het toeristenoord van het dorpje.
“Ken je het?”¯ Vroeg ik aan Dorien die nog niets door had.
Ze keek aandachtig rond en knikte toen. “Ik ben hier samen met jou en je ouders geweest.”¯
“Uhu.”¯ Zei ik. We liepen richting de brug die ons naar het strand leidde en toen we er waren zochten we ons een plek op het strand, zette daar onze zak met handdoeken neer. We deden onze kleren uit en deden die ook in de zak.
“Om ter eerst in het water?”¯ Schreeuwde ik vragend.
“START!”¯ Gilde Dorien plots en we begonnen te lopen. Ik liep Dorien met gemak voorbij en kwam als eerste aan in het water.
“Dat is vals!”¯ Zei ze toen ze ook in het water aankwam. “Jij bent sneller omdat je een Vampier bent!”¯
“Ohja.”¯ Zei ik droog. “Toch heb ik gewonnen!”¯
Dorien stak haar tong uit en we doken de vuile, zoute zee in.
Ik merkte dat ik dubbelzolang als Dorien onder water kon blijven.
Wat was een Vampier zijn toch handig!
Ik he
Reacties:
Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.