FanFic.nl

crazy little thing called love CB (gestopt)

31 its my foult!

jasper pov.
ik loop de kamer van de kernteambegelijders in. ik loop naar mev. engel.
''mevrouw voesenek had gebeld...''
''ja dat klopt, hier is de verwijdering vul hem maar in dan kun je naar huis.''
ik neem het formulier aan en vul het in. ik loop terug naar mev. engel en geef het aan haar.
''oke, ik zorg wel voor de rest. ga maar naar huis.''
''oke dank u.'' ik loop naar buiten en zie jason al met zijn mobiel staan.
''en?'' vraag ik aan hem.
''yu komt over een half uur.''
''een half uur? kan er niemand anders komen?''
''de enige die kon komen was romeo, hij is goed in koken maar auto rijden gaat hem te ver!''
''oke dan wachten we wel.'' we zetten ons op een bankje en steken een sigaret op. hij zit me een tijdje aan te staren.
''is er iets?'' vraag ik dan maar krijg geen reactie. ik zwaai met mijn hand voor zijn neus maar hij ziet het niet eens. ik zucht en druk mijn lippen op de zijne. dit keer reageert hij wel.
''dat deed je expres.'' grijns ik.
''waarom niet?'' lacht hij en hij zoent me weer. ik grinnik zachtjes en verbreek dan de zoen. we gaan net goed zitten en de bel gaat. ik zucht diep.
''wat is er?'' vraagt hij lief.
''niks hoor.'' zeg ik afwezig en zie yu al aankomen. hij stapt uit en loopt naar ons toe.
''er is gebeld dat jij hebt gevochten in de klas!'' zegt hij boos.
''danm! je lijkt me moeder wel! je hebt alleen een zwaardere stem en geen accent!'''
''heel leuk grapjas, mee komen. wie had jij geslagen.''
''een meisje...''
''wat? ben jij gek ofzo? je slaat toch geen meisjes!''
''waarom niet?''
''dat is het zelfde als dat ik strify zou slaan!''
''is strify een meisje?'' jason schiet in de lach en yu wordt alleen maar bozer.
''hey! jasper vet goed dat je sharona hebt geslagen man! dat had ze echt nodog!'' ik kijk yu aan met een zie-je-wel blik en hij rolt met zijn ogen.
''jij bied je excuses aan aan die sharona of je het nou meent of niet! NU!'' roep hij boos.
''ah kom op! Yu ze had het verdient, ze deed debiel over mijn ouders!''
''dat is geen reden om iemand te slaan!'' heel de klas komt om ons heen staan.
''weet je! ik moet dat omdat ik bij jullie zou wonen! weet je wat? ik woon helemaal nergens meer! ik ga el bij mijn broer op me knieen of ik bij hem in de achtertuin kan slapen!'' roep ik en ren weg.
''jasper!'' roept hij me nog na maar ik ren door. ik weet niet waar ik heen ga, niet naar het appartement, niet naar mijn broer of zus. maar aar dan heen. ik herinner me dat ik de sleutels nog heb van mijn oude huis en dat het nog niet eens te koop staat. ik ren er heen en ga via de achterdeur het huis binnen. ik laat me op de bank zakken en begin te huilen. ik loop dan naar boven naar mijn kamer. ik heb niet alles mee genomen naar het appartement. we zouden nog een keer terug komen. ik loop naar mijn kast en pak mijn gitaar. dat is iets dat niemand van me weet, niet meer, alleen mijn ouders wisten dat ikgitaar speelde. de rest van het gezin lachte me uit toen ik zei dat ik het wou leren, ze zeiden dat ik zo bewees dat ik een homo was en dat het iets voor mietjes is. het zal misschien zo zijn maar dat kan me niks schelen. ik ga op het bed zitten en begin te spelen. ik speel daydreamer van adelle. dat vind ik echt een mooi nummer. ik ben zelf ook wel een dagdromer. ik kijk meestal gewoon naar de lucht en voor ik het weet heeft mijn fantazie het al weer over genomen. ik speel de laatste noten en zucht.
''ik wist niet dat jij gitaar speelde!'' hoor ik de stem van jason. ik draai me om en kijk hem even aan.
''dat wisten alleen mijn ouders, verder niemand'' hij komt naar me toe en gaat naast me op het bed zitten. hij slaat een arm om mijn schouders.
''waar is yu?''
''nog op school hij wil het hele verhaal weten van mev. voesenek.'' ik zucht diep en druk een kus op zijn wang.
''sorry dat ik weg liep.''
''zo lang je maar me terug gaat.''
''ik neem de gitaar mee!''
''oke, is goed. maar eerst kusje!'' zegt hij. ik grijns en druk mijn lippen om de zijne. ik leg mijn gitaar op de grond en duw jason op het zijn rug. ik ga op hem zitten met een been aan elke kant en hou zijn handen boven zijn hoofd. ik druk mijn lippen op de zijne en hij kreunt zachtjes.
''ik heb zin in je!'' fluistert hij gijl.
''komt goed uit!'' ik trek zijn shirt uit en druk mijn lippen in zijn nek. ik kreunt zachtjes in mijn oor en drukt er een kuje op. hij trekt nu ook mijn shirt uit en glijd met zijn handen over mijn buik.

yu pov.
ik heb jason en jasper allebij al n paar ik gebelt nadat ik een gesprek met de leeraares op hun school heb gesproken. ze heeft me heel het verhaal uitgelegt . ik ben het er nog steeds niet mee eens dat hij dat meisje heeft geslagen dus dat mag hij zelf ook nog eens uit gaan leggen. ik ik zucht. toen ik het gebouw uit liep moesten echt veel mensen een handtekening hebben. ik heb ze die maar gegeven. ik parkeer de auto en ga het appartenmentencomplex binnen. ik loop het appartement binnen en laat me op de bank ploffen.
''waar kom jij vandaan?'' vraagt strify die binnen komt wandelen.
''jasper heeft en verwijdering gekregen omdat hij een meisje heeft geslagen.''
''waarom heeft hij dat gedaan.''
''dat meisje deed kut over zijn ouders en hij ging door het lint.''
''begrijpelijk.''
''wat? niet begrijpelijk! je gaat toch niemand slaan omdat ze over je ouders praten.''
''zou jij dat niet doen als je ouders net zijn omgekomen bij een ongeluk?''
''ik zou het negeren!''
''hij is pas zestien! ik zou het ook doen!''
''wat zou jij ook doen?'' vraagt kiro die net met romeo luminor en shin binnen komt.
''jasper heeft een meisje geslagen omdat ze over zijn ouders heeft gepraat.''
''begrijpelijk''
''logies!
''zou ik ook doen!'' zijn hun reacties.
''wat? jullie zijn gek! je gaat toch geen mensen slaan omdat ze over je ouders praten!''
''wel dus, Yu, die jongen heeft ze net verloren, is er net achter gekomen dat hij homo is en zijn broor en of zus willen niet voor hem zorgen! hij is verdrietig en boos, tuurlijk gaat hij door het lint als iemand dan iets debiels over zijn ouders zegt!''
''oke oke! dit keer praten we met hem en laten we het erbij maar de volgende keer komen er gevolgen!''
''goed zo, waar is hij eigenlijk?''
''uhm, tja, dat weet ik niet...''
''heb je hem al gebelt?''
''ja, jason ook en bijde nemen ze niet op.''
''dan zijn ze dus bij elkaar, laat ze even, als hij vanavond om 10 uur niet thuis is gaan we hem zoeken!''
''best...'' zeg ik afwezig en druk de tv aan. kiro komt naast me zitten en drukt een kusje op mijn wang. ik glimlach en zoen hem.

het is nu half 11 en jasper is er nog steeds niet. ik zoek zijn nummer en bel hem.
''wat moet je?'' hoor ik dan ineens.
''waar ben je! het is half 11 en je bent nog steeds niet thuis! we zijn supper ongerust!''
''ik ben in mijn oude huis. moet ik nu komen?''
''ik stuur wel iemand om je op te halen, wie moet er komen?''
''doe jij maar, jason is hier ook, is het goed al ik mijn gitaar mee neem?''
''tuurlijk! tot zo.'' ik sta op en ren naar beneden en stap in de auto. als ik bij het huis aan kom zie ik jasper en jason in de woonkamer zitten. als ik goed kijk zie ik dat jaser huilt. danm dit is echt mijn fout!

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.