FanFic.nl

NL goes to Japan (saved by the bell)

hoofdstuk 25

Als we een drankje hebben besteld, en als die er zijn, kijkt Kanon me eer bezorgt aan. 'Tell me, what's wrong?' Vraagt hij. 'Nothing.' Zeg ik, het begint me een beetje te irriteren. 'Oké, if you say so.' Zegt hij. 'Hé Kanon, Fenna. We go back to our home. We have to do a lot of stuff. So Fenna, I hope we'll see you again soon.' Zegt Miku als ze hun drankje op hebben en Teruki en Miku staan op. 'Bye Miku, Bye Teruki.' Zeg ik. 'Bye Fenna.' Zegt Teruki. Ze lopen weg. 'Can we walk a bit?' Vraagt Kanon zodra ze weg zijn. 'Yes, sure.' Zeg ik. Wij drinken ook ons drankje op, betalen en lopen weg. 'I want to say something, but it's difficult to say. I like you a lot, Fenna.' Zegt hij. Het komt er moeilijk uti bij hem. Dat gaat altijd moeilijk bij Japanners, ze zijn best bescheiden. 'I like you too, Kanon.' Zeg ik. 'No, you don't understand. I like you, very much. I love you.' Zegt Kanon en kijkt verlegen naar beneden. 'Kanon, I love you too.' Zeg ik, til zijn hoofd op en zoen hem voorzichtig. Hij zoend me terug. Er gaat een gevoel door me heen dat ervoor zorgt dat ik even geen adem kan halen. Ik sla mijn armen om hem heen en hij zijn armen om mij. 'That wasn't bad to do at all.' Zegt Kanon lachend. Ik zucht opgelucht. Zo goed heb ik me niet meer gevoeld sinds mijn eerste 10 jaren. Hand in hand lopen we verder. 'Do you like to see our Tourbus?' Vraag ik als we er bijna zijn. 'Yes!' Zegt hij. We lopen naar de bus en ik klop op de deur. Niemand doet open. 'That's odd. Nobody's home. Even Mike.' Zeg ik en zoek in mijn broekzakken voor een sleutel. Als ik die heb gevonden open ik de deur en laat Kanon binnen. 'Nice.' Zegt hij als hij alles heeft gezien. 'But I know something what's even nicer.' Zegt Kanon en zoend me weer. 'You really get used to it.' Zeg ik lachend en zoen hem. Hij tikt met zijn tong op mijn lippen en gehoorzaam open ik mijn mond. 'O, stoor ik?' Hoor ik Mike opeens zeggen. Ik draai mijn hoofd weg. 'Eigenlijk wel.' Zeg ik. 'Lekker geslapen trouwens?' Vraagt hij. 'Mwa.' Zeg ik. 'Gaku dacht dat er iemand in de bus was omdat je schreeuwend wakker werd.' Zegt Mike. 'Oké, het was weer eens een rot nacht.' Geef ik toe. 'Where are you talking about?' Vraagt Kanon. 'That Gaku, one of my bodyguards, thought that someone was in the bus tomorrow because I had a nightmare.' Zeg ik. 'O. Not a scary nightmare, I hope?' Vraagt Kanon. 'I'll tell you the story later, honey.' Zeg ik en geef hem nog een zoen. 'Waar was jij eigenlijk?' Vraag ik aan Mike. 'Boodschappen doen.' Zegt hij. 'De hele dag al? En waar zijn die boodschappen dan?' Vraag ik. 'Buiten. Ja, ik kwam veel mensen tegen.' Zegt hij. 'Hier, in Japan.' Zeg ik ongelovig. 'Yep, zelfs hier kennen mensen me.' Zegt hij en ik zie zijn ogen glinsteren. 'Dat is mooi dan.' Zeg ik lachend. 'Can you please help me with the grocery?' Vraagt Mike. Kanon laat me los en loopt naar buiten, en komt even later met 2 zware tassen terug. 'Kanon! that's too heavy!' Zeg ik en neem snel een tas over die ik in het keukentje zet. 'How much thinks do you need? Afraid that you don't have enought food?' Vraag Kanon lachend. Ik loop ook naar buiten en zie nog 3 volle boodschappentassen staan. 'Whow! Mike! This is not normal!' Zeg ik en til er ook 1 naar binnen. Als alles binnen staat en opgeruimd is, pak ik 2 blikjes cola en 2 rietjes voor ons, Mike hoefde niets te drinken en ging er weer snel vandoor. Ik plof naast Kanon neer en geef hem een blikje. Hij zet de zijne neer en pakt de andere uit mijn hand. Die maakt hij open en doet de reitjes er in. 'We have to celebrate it. That we're togheter, I mean.' Zegt hij. 'Chears!' Zeg ik. Hij pakt het andere cola blikje erbij. 'Chears.' Zegt hij en stoot het 2e blikje tegen de andere aan. Daarna zet hij de dichte weer neer, pakt een rietje en neemt een slok. Ik pak het andere rietje en neem ook een slok. Daarna zetten we het cola blikje neer en verdiepen ons in een lange, maar godelijke zoensessie.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.