Hoofdcategorieėn
Home » Darren Shan » The Vampire and his assistant » Chapter XXII
The Vampire and his assistant
Geschreven door:
Onderdeel van:
Laatst bijgewerkt:
22 aug 2009 - 0:52
Aantal woorden:
444
Aantal reacties:
1
Aantal keer gelezen:
364
Chapter XXII
Het word een Darren Shan lovestory. ^^
Chapter XXII:
Toen we na een tijdje lol hadden gemaakt gingen we uit het water. We liepen naar onze tas en droogden ons af.
“Gaan we terug naar het circus?”¯ Vroeg Dorien na een tijdje.
“Uhu.”¯ Zei ik. “Het word al frisser.”¯
We kleedden ons aan en gingen weer naar het circus. Toen we daar aankwamen kropen we meteen in onze woonwagen, douchten ons om te beurt en gingen wat kletsen in de zetels.
Toen het begon te schemeren klopte ter iemand op de deur.
“Binnen!”¯ Riep ik. Iemand deed de deur open en stak zijn hoofd in het deurgat. Het was Skandar!
“Ellen, kom je mee?”¯ Vroeg hij.
Ik knikte en stond op.
“Tot straks.”¯ Zei ik tegen Dorien en ik liep de deur uit, samen met Skandar.
“Het word tijd dat ik je wat bijleer over Vampiers.”¯ Zei hij.
“Yeah, was ik blij dat ik geen school meer had, krijg ik nog steeds les van jou.
!”¯ Zei ik sarcastisch.
“Zonder die lessen kan je het niet overleven zonder mij.”¯ Zei hij. “Voel je je al niet zwakker dan toen je een mens was?”¯
“Nu je het zegt,”¯ Zei ik. “eigenlijk wel, ja.”¯
“Je hebt bloed nodig.”¯
“B-Bloed?”¯ Ik verstarde even. Ik had hier nog niet aan gedacht!
“Ja, en vanavond gaan we een slachtoffer zoeken.”¯
“Oké dan.”¯ Zei ik twijfelend. Ik vond de gedachte wel cool, maar ook ontzettend raar.
“Volg me.”¯ Zei Skandar. We liepen de landwegen weer uit, kwamen in het dorp aan en toen gingen we naar het toeristenoord van het dorp. We gingen een hotel binnen en liepen de balie -waar gelukkig niemand stond- voorbij.
We namen de trap en liepen de gang van de eerste verdieping op. Skandar luisterde aandachtig, ging voor een deur staan, hield zijn hand boven het slot dat klikte en de deur sprong open!
“Hoe deed je dat?”¯ Vroeg ik fluisterend en verwonderd.
“Leg ik je nog wel uit.”¯ Zei hij. “Kijk en leer!”¯ Hij liep de kamer binnen waar een vrouw alleen lag te ronken. Hij blies in haar gezicht, sneed een wondje in haar been met zijn nagel, zette zijn lippen erop en dronk er van!
BAH!
“Jouw beurt.”¯ Zei hij. Ik liep aarzelend naar de vrouw toe, zette mijn lippen op de wond en dronk. Ik voelde haar bloed in mijn mond stromen, slikte het door en vond het eigenlijk nog wel meevallen. Het was dik, romig en liet uren een nasmaak achter, maar het was refreshing.
“Dat is genoeg.”¯ Zei Skandar plots. Ik stopte en slikte het laatste bloed weg. Skandar kwam voor me staan, spuugde op de wond en het genas!
“Je kunt er wel weer voor een maand tegen!”¯ Zei hij grinnikend. “Hoe smaakte het?”¯
“Raar.”¯ Zei ik toen ik achter Skandar de deur wou uitlopen, maar iemand versperde de weg...
Toen we na een tijdje lol hadden gemaakt gingen we uit het water. We liepen naar onze tas en droogden ons af.
“Gaan we terug naar het circus?”¯ Vroeg Dorien na een tijdje.
“Uhu.”¯ Zei ik. “Het word al frisser.”¯
We kleedden ons aan en gingen weer naar het circus. Toen we daar aankwamen kropen we meteen in onze woonwagen, douchten ons om te beurt en gingen wat kletsen in de zetels.
Toen het begon te schemeren klopte ter iemand op de deur.
“Binnen!”¯ Riep ik. Iemand deed de deur open en stak zijn hoofd in het deurgat. Het was Skandar!
“Ellen, kom je mee?”¯ Vroeg hij.
Ik knikte en stond op.
“Tot straks.”¯ Zei ik tegen Dorien en ik liep de deur uit, samen met Skandar.
“Het word tijd dat ik je wat bijleer over Vampiers.”¯ Zei hij.
“Yeah, was ik blij dat ik geen school meer had, krijg ik nog steeds les van jou.
!”¯ Zei ik sarcastisch.
“Zonder die lessen kan je het niet overleven zonder mij.”¯ Zei hij. “Voel je je al niet zwakker dan toen je een mens was?”¯
“Nu je het zegt,”¯ Zei ik. “eigenlijk wel, ja.”¯
“Je hebt bloed nodig.”¯
“B-Bloed?”¯ Ik verstarde even. Ik had hier nog niet aan gedacht!
“Ja, en vanavond gaan we een slachtoffer zoeken.”¯
“Oké dan.”¯ Zei ik twijfelend. Ik vond de gedachte wel cool, maar ook ontzettend raar.
“Volg me.”¯ Zei Skandar. We liepen de landwegen weer uit, kwamen in het dorp aan en toen gingen we naar het toeristenoord van het dorp. We gingen een hotel binnen en liepen de balie -waar gelukkig niemand stond- voorbij.
We namen de trap en liepen de gang van de eerste verdieping op. Skandar luisterde aandachtig, ging voor een deur staan, hield zijn hand boven het slot dat klikte en de deur sprong open!
“Hoe deed je dat?”¯ Vroeg ik fluisterend en verwonderd.
“Leg ik je nog wel uit.”¯ Zei hij. “Kijk en leer!”¯ Hij liep de kamer binnen waar een vrouw alleen lag te ronken. Hij blies in haar gezicht, sneed een wondje in haar been met zijn nagel, zette zijn lippen erop en dronk er van!
BAH!
“Jouw beurt.”¯ Zei hij. Ik liep aarzelend naar de vrouw toe, zette mijn lippen op de wond en dronk. Ik voelde haar bloed in mijn mond stromen, slikte het door en vond het eigenlijk nog wel meevallen. Het was dik, romig en liet uren een nasmaak achter, maar het was refreshing.
“Dat is genoeg.”¯ Zei Skandar plots. Ik stopte en slikte het laatste bloed weg. Skandar kwam voor me staan, spuugde op de wond en het genas!
“Je kunt er wel weer voor een maand tegen!”¯ Zei hij grinnikend. “Hoe smaakte het?”¯
“Raar.”¯ Zei ik toen ik achter Skandar de deur wou uitlopen, maar iemand versperde de weg...
Lekker