FanFic.nl

Goochelaars en Geesten [TH]

Je weet hoe ze zijn

‘Hij… hij leeft niet meer,’ zei ik. We stopten met rennen en keken hoe het lijk werd meegenomen door de wilde stroom. Omstanders keken verschrikt. Jesse was van de aardbodem verdwenen. Verslagen liepen we, dat wil zeggen ik, door de stad. Ik vroeg me af waarom Jesse gesprongen was. Ik vroeg me af wat hij hier überhaupt deed. Hopelijk was hij geen stalker geweest . Plots schoot me iets te binnen. We moest naar Bern, we zouden het nog kunnen redden. Stel dat dat bericht op Jesse had geslagen. Stel dat hij de goochelaar was geweest.
Ondertussen liepen Isa en Gustav door een heel ander deel van de stad. Hoewel alles er oud en vervallen uitzag, waren er toch overal feestjes. Ze waren al vele keren gevraagd mee te feesten. De geur van hasj in de straten en zij leken de enige te zijn die nuchter waren. Isa keek twijfelend de open huizen in. ‘Wil je feesten?’ vroeg Gustav verbaasd. Ze knikte en greep zijn hand. Zo trok ze hem een vervallen, groen huis in. Ze werden vrolijk begroet door een jongen en zijn whisky. De jongen trok Isa weg bij Gustav en gebaarde naar een paar meisjes achter hem. Blijkbaar mocht Gustav zich daarmee vermaken. Hij lachte en wreef nog net niet in zijn handen. Het was lang geleden dat hij een goede beurt had gehad.
Met mijn handen gleed ik over haar rug naar beneden. Ik was bij een feest terecht gekomen en stond nu intiem te dansen met een meisje. Dankjewel Gustav, dacht ik blij. Ze legde haar handen op mijn schouders en vleide zich nog dichter tegen mij aan. Mijn handen liet ik rusten op haar heupen en ik keek in haar ogen. Ze waren bruin, reebruin. Haar bruine haren waren in een staartje gebonden en ik moest toegeven: ze zag er niet verkeerd uit. We zoenden. Ik gleed verder met mijn handen naar beneden. Ze lachte en verplaatste haar handen naar mijn heupen. Hopelijk had de rest het ook zo naar hun zin. ‘What‘s your name?’ Ik kon het niet laten een zwoele ondertoon te gebruiken. ‘Anastacia. Just call me Anna,’ zei ze. ‘So Anna, would you like to have a little fun tonight?’ Mijn engels was waardeloos, maar ze begreep het. ’Yes I’d love to,’ zei ze. Ik grijnsde en sloeg mijn armen om haar heen. Ik voerde haar naar buiten, op zoek naar een rustig plekje. Zij was mijn drug, mijn drug om Amber te vergeten. Ik gebruikte haar. Ze mocht niet klagen. Ze ging sex hebben met een beroemde Duitser, hoewel ik niet zeker wist of ze me wel herkende. We vonden een verlaten struikje in een klein park. Perfect. Ik gooide haar op de grond. Even een paar minuten gedachteloos genieten. Haar handen gleden langs mijn borstkast omlaag en belandden uiteindelijk op mijn liezen. Ik zoende haar nogmaals en wierp haar shirt af. The rest is history.
Een schot klonk door de kille morgen. Ik schrok wakker. Anna rolde van me af, levenloos. Ik schoof haar lijk voorzichtig aan de kant en stond langzaam op. Wat was er gebeurt? Een jongen keek me kil aan. Zijn witte haren wapperden in de wind. Hij had het pistool nog niet opgeborgen. ‘Zo zo,’ lispelde hij. ‘Jij bent zeker nieuw hé? Anders had je wel geweten dat je niet met mijn vriendin moet fucken. Ze heeft het met de dood betaald. Welkom. Welkom op de straat.’ De jongen bukte over Anna heen en trok het elastiekje uit haar haar. Zijn eigen manen bond hij ermee vast. ‘Houd je aan de regels. Je kent ze, je weet hoe ze gaan. Alles zal dan goed komen. Iedereen zou je willen helpen.’ Hij stak zijn hand uit. Verbaasd schudde ik hem. ‘Aangenaam,’ zei hij. ‘Mij noemen ze The Ghost.’

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.