FanFic.nl

crazy little thing called love CB (gestopt)

34 meet my new look!

jason pov.
ik kijk naar jasper. hij heeft een compleet andere stijl. het is wel echt gaaf! ik loop naar hem toe en druk een kus op zijn mond. hij zoend gewoon terug alsof niemand kijkt. heel de klas begint te fluiten en er komt nog een klas binnen. de ene helft begint te lachen en de anderen helft te lachen of te joelen. ik verbreek de zoen en kijk hem aan.
''t ziet er wel echt gaaf uit!'' zeg ik met een grijns.
''ik heb ook twee tatoe's kijk maar.'' hij laat een ster zien op zijn boven arm en mater en pater op zijn pols. latijns voor moeder en vader.
''mooi! deed het geen pijn?''
''nee helemaal niet.''
''oke, en je piercings?''
''ook niet maar ze zeiden dat ik er morgen wel last van kon hebben.''
''haha, dan is het eindelijk een keer rustig!'' lacht Yu en ik schiet ook in de lach.
''niet grappig!'' roept jasper nep boos.
''sorry punky!'' roep ik droog en yu ligt letterlijk van zijn stoel.
''zeg yu ik krijg nog een gitaar van jou!'' roept jasper dan.
''oh ja!'' roept hij en is meteen uitgelachen.''dan zullen wij maar weer eens gaan! kom je mabel?'' ik en jaser geven elkaar nog een kus en als ze naar buiten lopen loopt jasper expres hard tegen de schouder van nigel aan.
''kijk uit vieze homo!'' roept hij boos. jasper draait zich om en kijkt hem aan.
''aan gezien ik vandaag vrij ben kan ik dit doen!'' roep hij en geeft nigel een hoek op zijn neus.
''tot morgen he!'' roept hij droog en loopt de ijssalon uit.

jasper pov
we lopen de winkel uit naar de auto. ik heb een geel met witte gitaar zoals billy joe van green day ook heeft en Yu heeft de zelfde met rood. we rijden nu naar huis toe. ik zoek tussen zijn CD's en vind er een van hun zelf. ik stop hem in de spreler en lovesongs they kill me begint te spelen.
''moet dat nou?''
''wat?''
''ik heb nu niet zo'n zin in deze muziek zet green day maar op. daar luistert kiro ook altijd naar.'' ik zucht en neem een cd van greenday en doe hem in de speler. do you know your enemy begint te spelen en ik begin droog mee te zingen. volgens mij klinkt het fucking vals maar Yu heeft er geen last van. als het liedje af gelopen is kijkt hij me even aan.
''wat is er?'' vraag ik wat ongeduldig.
''je kunt goed zingen, nou ja beter dan strify!''
''tuurlijk! strify is een supper goede zanger! alsof ik ooit zo goed zou kunnen zingen!''
''nou eigenlijk wel ja!'' ik rol met mijn ogen en kijk uit het raam. we rijden de parkeerplaats op en Yu zet de moter af. we stappen uit en nemen de vele tassen uit de kofferbak. ik zie jason aan komen samen met martin.
''kom maar ik help wel!'' roept martin.
''oke, als je dat wilt. jason help jij ook even anders moet ik nog 2 keer lopen''
''hoe veel hebben jullie wel niet gekocht?''
''zo'n 30 tassen en 2 gitaren.'' zeg ik alsof het niks is en Yu schiet in de lach. hij sluit de auto af en we lopen het gebouw binnen. als we in de lift staan is het heel stil.
''dus martin, wat brengt jou hier?'' vraag ik dan maar.
''ik woon op de 7de verdieping.'' zegt hij dan.
''sirieus! nooit geweten!''
''pas sinds 2 weken hoor, ik ben net verhuist.''
''oke, toevallig!''
''ja heel toevallig.''
''toeval bestaat niet!'' bemoeit jason zich er mee.
''tuurlijk wel waarom niet?''
''omdat alles met een reden gebeurt!''
''dat hoeft toch niet perse!''
''ja wel! alles gebeurt met een reden!''
''oke noem eens iets dat met een reden had moeten gebeuren!''
''nou, jij voelde je 2 weken geleden best kut en bent gaan stappen, we hebben elkaar dronken gevoert en de volgende ochtend hadden we verkering!''
''maar dat was geluk bij een ongeluk!''
''dat ook maar het zal vast wel een reden gehad hebben! anders had Yu ons wel aan elkaar voorgesteld en zou het misschien ook gebeurt zijn, vroeg of laat...''
''jij moet ook altijd gelijk hebben!''
''nee niet waar! ik heb gewoon altijd gelijk!''
''oke alles gebeurt met een reden dan weet ik nou de reden waarom ik die lip piercings heb! want ze doen nu al verrekkes zeer!'' roep ik droog terug en martin en Yu schieten in de lach.
''zeg martin waar is zac eigenlijk?''
''oh die heeft met Laila af gesproken.''
''blonde laila of sexynerd laila?''
''sexy nerd laila! hij is helemaal verliefd op haar, alleen hij geeft het niet toe!''
''weet je zeker dat jij niet op haar zusje bent?'' lach ik. hij kijkt me even aan en begint dan te blozen.
''misschien...'' zegt hij zachtjes. ik schud lachend mijn hoofd en dan gaan de lift deuren open. er stapt een grote man naar binnen en martin zet een glimlach op.
''hoi pap!'' zegt martin vrolijk.
''goh martin, goed dat ik je nu zie, ik en mama zijn vanavond weg en zac belde over een meisje waar hij bij bleef eten, dus jij bent alleen, er ligt geld klaar als je iets wilt halen en anders ligt er nog pizza in de vriezer.''
''oh maar hij kan ook bij ons blijven eten als hij wil hoor!'' roept Yu dan.
''jij woont toch op de bovenste verdieping?''
''ja klopt! ik ben de pleegvader van jasper.'' zegt Yu en hij kijkt naar mij. de vader van martin kijkt mij aan.
''jasper gimbrere? wat ben jij verandert de laatste keer toen ik je zag had je een net pak aan op het feest van je ouders. gecondoleert trouwens!''
''ja klopt en dank u.''
''wow! jij in een pak? ik had veel van je vewacht maar een pak!'' spot jason.
''ze waren 25 jaar getrouwd!'' zeg ik geirriteert. ik en jason beginnen wat te ruzieën.
''jongens kappen nu ik krijg er kop pijn van!'' roept Yu boos.
''bij ons gaat dat heel anders, bij ons is het de koppen tegen elkaar.'' zegt martin dan.
''ja maar als ik dat doe dan gaat jason huilen bij onze ouders!'' en Yu kijkt naar jason.
''helemaal niet! jij was het die dat altijd deed!''
''niet waar, dat doet samantha altijd! ik gooide altijd wormen in jou bed!''
''echt niet! dat was samantha!''
''niet waar die haalde ze altijd weg omdat jij er bang voor was!''
''ik ben niet bang voor wormen!''
''welles!''
''nietes!''
''welles!''
''nietes!''
''jongens!'' roep ik er tussen door.
''wat?'' roepen ze tegelijk.
''wat ben ik blij dat er tussen mij en mijn broers en zussen minstens 8 jaar zit!'' zucht ik. jason en Yu blijven door ruzieën en ik ga er niet meer tegen in. dan gaan de lift deuren open en ik loop met martin naar buiten hoewel de andere twee ruzieënt blijven staan.
''JONGENS!'' roep ik nu boos. ze kijken op en lopen nog steeds ruzieënt de lift uit.
''tot vanavond pap!'' roept martin en de deuren gaan weer dicht. ik open de deur van het appartement en jason en Yu houden nog steeds niet op met hun ruzie. ik plof zuchtend neer op de bank en strify en shin kijken me aan.
''nieuwe look?''
''yup!''
''cool!'' zegt strify en concentreert zich weer op de TV.
''waar lopen die twee nu weer ruzie over te maken?''
''iets over als ze vroeger ruzie hadden toen Yu nog thuis woonde.''
''ik heb soms totaal geen vat op ze!''
''ik ook niet!'' martin komt de woonkamer binnen en komt naast me op de bank zitten.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.