FanFic.nl

Onbereikbare liefde (gestopt)

Hoofdstuk 3: Verdwaald.

Ik ijsbeer door mijn slaapkamer en zet mijn handen in mijn haar. Er komt luid gelach uit de woonkamer vandaan. Ik zucht diep en plof neer op mijn bed. Er wordt op mijn deur geklopt, die daarna gelijk open gaat. Kiro loopt naar binnen en gaat naast me op bed zitten. 'Waarom ben jij niet in de woonkamer te vinden?' Vraagt Kiro. 'Ik heb geen idee. Ik snap het niet.' Mompel ik. 'Wat snap je niet?' Vraagt Kiro. 'Mezelf.' Mompel ik. 'Oké, dat snap ik weer niet.' Zegt kiro verward. 'Nee natuurlijk niet, hoe kan jij het nou snappen als ik het al niet eens snap?' Snauw ik. 'Oké, ik ga al!' Zegt Kiro boos en staat op. 'Sorry. Ik weet het gewoon even niet.' Zeg ik snel. Kiro gaat weer zitten. 'Weet je ook niet een klein beetje?' Vraagt hij. 'Ik..' Ik denk na. Dat is een goede vraag. 'Kom anders mee naar de woonkamer, misschien weet je het dan wel.' Zegt Kiro, pakt mijn hand en trekt me mee. 'Maar..' Zeg ik maar voor ik het weet sta ik al in de woonkamer. 'Hallo verloren huisgenoot. Lang niet gezien! Wat was je naam ook alweer? Andreas toch? Of was het iets anders?' Grapt Yu en geeft me een por in mijn zij. Ik kijk naar beneden. 'Wat is er, Andreas? Sipjes omdat je geen nieuw vriendinnetje kunt vinden? Je komt haar echt wel tegen hoor.' Zegt Yu en geeft me nog een por in mijn zij. 'Yu, hou op.' Zeg ik zacht. 'Wat zeg je? Hou vooral niet op? Oké dan, als jij dat zegt.' Zegt Yu en geeft me nog een por in mijn zij. 'Hou op, Yu.' Zeg ik nu harder en kijk hem woedend aan. 'Kan Strifywijfy niet tegen een geintje?' Zegt Yu plagend en schomeld een beetje heen en weer. Hij komt dichterbij met zijn hoofd. Een alcohol walm komt op me af. 'Yu, rot op.' Zeg ik nog harder. 'Wil je ook een biertje? O nee, dat lust je niet. Weet je Strify, als je geen bier drinkt, ben je ook geen echte man.' Zegt Yu en dauwt een blikje bier in mijn handen. 'Weet je wat Yu?' Zeg ik, maak het blikje open en giet het leeg over zijn hoofd. 'Ga jij dan maar onder een bier douche, vind je vast heerlijk.' Zeg ik boos en loop naar de voordeur. Ik loop naar buiten en gooi de deur hard achter me dicht.

Na een tijdje gelopen te hebben, en mijn gedachtes een beetje op een rijdje te hebben gezet, loop ik weer terug naar huis. Ik kijk op en merk dat ik deze buurt niet herken. Mijn mobiel gaat op dat moment af. Ik kijk op het schermpje en zie dat het Romeo is. Ik neem op.

'Hello, met Strify.'
'Hallo Strify, met Romeo.'
'Wat is er?' vraag ik.
'Laat je alsjeblieft niet boos maken door Yu en kom naar huis. Het is al laat en je weet hoe Yu is als hij straalbezopen is.'
'Ja dat wil ik wel, maar ik weet niet waar ik ben.'
'Dat is niet zo handig. Waar ben je precies?'
'Dat weet ik ook niet.'
'Leg eens uit. Wat staat dichtbij je?'
'Een soort park. Het is best ver van huis. Bij het park zit een riviertje en een, even kijken hoor. O ja, nog iets nuttigs. Een oude boom met een groot het er om heen.'
'Got it. Ik weet al waar je bent. Loop het grote hek uit en dan de hele tijd rechtdoor. Dan kom je bij een straat die je wel herkend. Als je het dan nog niet weet, moet je maar even bellen.'
'Tot hoever moet ik door lopen?'
Hm, ik ken de weg niet goed genoeg om dat te weten. Volgens mij moet je dan de 4e of 5e afslag naar rechts. Maar ik kan het ook fout hebben. Als ik het fout heb, bel dan alsjeblieft even. Dan kom ik je wel zoeken. Ik wil niet dat je s'avonds zo alleen buiten loopt.'
'Yup, doe ik. Tot zo, hoop ik.'

Ik hang op en zucht. Wat is het toch een schat. Gaat hij zich zorgen om mij maken. Het komt wel op het goede moment trouwens.
Ik loop Door de grote hekken van het park en loop rechtdoor. Het 4e zijwegetje loop ik in. Ik loop een stukje door, maar dit herken ik niet. Als ik me om draai en verder loop, hoor ik voetstappen achter me. Ik begin sneller te lopen. De voetstappen achter me doen dan ook. Ik kijk om en zie niemand, maar ik hoor de voetstappen dichterbij komen. Ik begin te rennen en ren de volgende straat in. Het is de goede straat! Dit ken ik! Ik hoor nog steeds voetstappen achter me. Ik probeer sneller te rennen en duik een straat in die naar het appartement leid. Eindelijk sta ik voor de deur van het appartenmenten complex en druk driftig op het knopje van het goede huisnummer. 'Kom op, neem op!' Mompel ik en kijk achter me. De voetstappen zijn opgehouden. 'Hallo?' Hoor ik Romeo zeggen. 'Romeo! Doe open. Snel!' Zeg ik benauwd. De deur naast me gaat open. Ik draai me om en zie een stuk of 4 jongens onder een lantarenpaal staan. Ze kijken naar me. Ik loop snel het gebouw in en ren met 2 tredens tegelijk de trappen op totdat ik op de 5e verdieping kom. Uitgeput ren ik nog even tot de deur en bel een paar keer aan. Kiro doet open. Ik storm gelijk naar binnen en laat me dan uitgeput op de bank ploffen. 'Jeetje Strify, je liet ons wel schrikken hoor. Wat is er gebeurt?' Vraagt Romeo die net de woonkamer in komt lopen. 'Ik.. moet.. even.. op.. adem.. komen.' Zeg ik hijgend. 'Hier wat water.' Zegt Kiro die al uit de keuken komt gerend met een glas water. 'Dankje.' Ik pak het dankbaar aan en drink het in een keer op. 'Nou Strify, vertel eens. Je komt aan rennen als een gek.' Zegt Romeo ongerust en ploft naast me neer. 'Ik werd achtervolgt.. door een paar mensen.' Zeg ik nog steeds buiten adem. 'Hard gerend zeker? Het is te merken. Je moet het huis ook niet midden in de nacht verlaten. Het is Berlijn! Een grote stad! En in grote steden lopen nou eenmaal rare typetjes in de nacht rond. Wees blij dat ze je niet te pakken hadden.' Zegt Shin, die blijkbaar ook al een tijdje in de woonkamer stond. 'Jullie hebben gelijk, maar ik was gewoon zo boos op Yu! Waarom moet hij zichzelf altijd dronken voeren?' Zeg ik boos. 'Hij ging ook wel veel te ver. Hij staat nu trouwens onder de douche.' Zegt Romeo. 'O, Oké.' Zeg ik en staar recht voor me uit. In mijn ooghoek zie ik dat Romeo naar me kijkt. Ik kijk terug en krijg een raar gevoel in mijn maag dat me nog meer in de war brengt. 'Ik ga slapen.' Mompel ik en loop zonder op antwoord te wachten weg. Als ik in bed lig, kom ik niet eens in slaap door al mijn gedachtens. Ik heb nu eindelijk antwoord op mijn aller eerste vraag. Dat was, ben ik verliefd op Romeo? Het antwoord is dus blijkbaar: ja. Vertel ik dat hem? Het liefst zo snel mogelijk. Hoe? Geen idee. Wat hij van mij vindt? Geen idee, maar niet veel. Hij is hetero.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.