FanFic.nl

crazy little thing called love CB (gestopt)

36 we had a fight... again

jason pov
ik hoor een irritant gepiep waar ik wakker van word. danm, nieuwe wekker! de vorige had jasper kapot geslagen omdat hij niet wou opstaan. dat ding lag toen zelfs aan de andere kant van de kamer! ik zucht en kijk naar jasper. eerst was ik het die door de wekker heen sliep maar hoe kan je nou door dit irritante geluid heen slapen! ik schud hem zachtjes heen en weer maar hij draait zich gewoon om en slaapt door.
''jasper wakker worden!'' zeg ik schor. hij reageert niet eens. ik zucht en geef hem een kus. er verschijnt een glimlach op zijn gezicht waar ik uit op maak dat hij wel wakker is.
''jas we spelen niet in doornroosje dus ik ga je echt niet wakker zoenen!''
''lekker aardig! doe ik wel altijd bij jou!'' ik krijg een grijns op mijn gezicht en druk dan toch een zoen op zijn lippen. ik verbreek de kus en hij kijkt me aan met een pruillipje.
''ik mis de puppyogen lieveschat!''
''ik wil gewoon een lieve, lange, heerlijke tongzoen! en die wil ik nu!'' zegt hij met een schatige ochtent stem en ik doe maar wat hij vraagt. jasper is echt geweldig, hij maakt me echt compleet. ik verbreek de zoen en we gaan recht zitten. dan sla ik mijn armen om hem heen en hij doet het zelfde.
''je bent echt alles voor me! dat weet je toch he?'' fluister ik in zijn oor.
''jij bent ook echt alles voor mij!'' fluistert hij terug en hij geeft me een kus.
''kom we moeten naar school!'' roep ik dan en trek hem het bed uit. we kleden ons aan en gaan naar beneden waar tot onze verbazing Kiro en Shin al zitten.
''wat zijn jullie vroeg wakker!'' merkt jasper op.
''strify snurkt!'' zegt shin droog en we schieten in de lach.
''wat is jou ecxuus?'' vraag ik dan aan Kiro.
''Yu ging boven op me liggen tot drie keer toe en ik hoef echt geen extra deken! hij heeft me zo wat geplet!'' roept hij geirriteert. en ik en jasper liggen nu echt strijk. dan horen we luminor de trap af komen. hij komt de keuken in, pakt een beker koffie en zet zich schagreinig naast Kiro neer.
''wat is er met jou?'' vraag ik dan nog na lachend.
''Romeo lag allemaal te praten in zijn slaap, echt heel irritant!'' ik en jasper schieten voor de 3de keer in de lach en de jongens zijn er niet echt blij mee.
''moeten jullie niet naar school?'' vraagt shin dan.
''pas over 1 uur hoeven we te vertrekken.''
''oh dus er is nog tijd voor een vlugge wip!'' roept luminor en we schieten met z'n 5en in de lach. ik en jasper nemen wat brood als ontbeit en maken ook wat klaar voor de lunch. ik en jasper lopen daarna de deur uit.
''wacht even! ik vergeet iets!'' roept hij dan.
''hoezo, wat vergeet je?''
''als ik dat wist zou ik het niet vergeten!''
''oh ja, wat heb je allemaal, mobiel, tas, boeken die je niet gebruikt? schoenen!'' roep ik dan. hij kijkt naar zijn voeten en ja hoor hij heeft geen schoenen aan gedaan. hij rent terug naar binnen en ik blijf lachend achter. dit word nog een mooie dag. 5 lachbuien in een ochtend! jasper komt weer aan rennen en duwt mijn mobiel in mijn handen.
''dat was jij vergeten!'' ik grijns en druk een kus op zijn lippen. we lopen de lift in en hij duwt me tegen de 'muur' aan. hij begint me wilt te zoenen wanneer de lift deuren weer dicht gaan. dan voelen we dat we stoppen.
''fijn, gezelschap.'' moppert hij en ik druk nog een vlugge kus op zijn wang. martin en zac komen de lift in gestapt en kijken ons aan.
''geen zin in gezelschap zeker?'' lacht zac als hij het gezicht van jasper ziet.
''ZAC! hier komen!'' horen we ineens een vrouwen stem roepen.
''snel! deuren dicht! deuren dicht!'' hij drukt in paniek op het knopje en (voor hem) gaan net optijd de deuren dicht.
''wat was dat?'' vragen ik en jasper te gelijk.
''moeder!'' zuchten zac an martin tegelijk.
''wat heb je nu weer geflikt?'' vraagt jasper lachend.
''ik heb gisteren met laila gezoend! maar onze ouders vinden haar een snol!''
''ai! en nu? 3 jaar dwang arbeit?''
''of 6 jaar celstraf!'' lacht martin.
''als ik geluk heb beide!'' lacht zac dan en de deuren gaan weer open.
''wie moet er nou nog meer bij!'' roept jasper geirriteert.
''WOW! ochtend humeur?'' roepen martin en zac tegelijk.
''hij is boos omdat ik hem niet wakker wilde zoenen!'' lach in dan.
''yeh right! en martin is stiekem ook homo!'' zegt hij sarcastiesch en ik en zac schieten in de lach. martin kan er op een of andere manier niet om lachen maar ik en zac houden al snel op wanneer er een meisje van zo'n 16/17 jaar de lift in stapt. zeh heeft lang blond haar en een bang met een grote zwarte strik. ze heeft een shirt van 30 seconds to mars aan en een zwart met roze plooienrokje met veel been warmers en sokken. ook draagt ze rode all stars en ze heeft veel armbanden en kettingen om. ze heeft een wenkbrauw, lip en neus piercing en parel witte tanden.
''goeie morgen!'' zegt ze spontaan.
''morgen!'' roepen we allemaal te gelijk maar bij jasper is de vreugde er van af.
''weten jullie misschien waar de nieuwste school is?''
''tuurlijk, op die school zitten wij!'' roept Zac dan.
''kan ik dan met jullie mee lopen, ik weet hier niet zo goed de weg. ik ben Yalee.''
''tuurlijk kan dat! ik ben jason en dit is jasper.''
''ik ben Zac en dit is mijn tweeling broer martin.''
''aangenaam! en zijn jullie ook broers?'' vraagt ze en ze wijst naar mij en jasper. ik kijk jasper aan met een grijns.
''lijken we zo veel op elkaar dan?'' vraag ik.
''ja best wel!''
''nee we, ehm... hebben verkering...'' zegt jasper droog.
''oke! vandaar dat jullie net zo schattig naar elkaar keken!'' lacht ze.
''hmmm, schattig!'' mompelt jasper zo zacht dat ik het net kan horen.
''wat heb jij ineens? net was je vrolijk en nu ineens zo, zo...''
''zo wat? irritant, schagreinig, vervelend?''
''schagreinig! én vervelend! wat is er?''
''ik denk dat ik iets vergeten ben!''
''alweer? ik ga niet terug naar boven hoor!'' roep ik.
''nee laat maar, is vast niet belangrijk! waar is mijn mobiel trouwens?''
''vergeten?'' vraag ik geirriteert en de rest schiet in de lach.
''als ik wist of ik hem vergeten was, was ik hem niet kwijt!''
''maar wat ben je dan WEL vergeten?''
''als ik dat wist was ik het niet vergeten!''
''danm! ik word moe van jou!''
''niet op de manier van gister avond, dat zeker!'' lacht martin en nu schieten jasper en ik ook in de lach. zac en yalee kijken ons raar aan.
''niks laat maar!'' lach ik.
''ik weet wat ik vergeten ben!'' roept jasper dan ineens en hij stuiter druk op en neer als of hij ADHD heeft.
''je ADHD pilletje?'' vraag ik sarcastiesch.
''nou, ja eigenlijk wel!'' roept hij druk en als de lift deuren open gaan sprint hij naar buiten. we lopen hem langzaam achter na en komen het gebouw pas uit als hij al een het einde van de straat staat te wachten.
''ik wist niet eens dat hij ADHD heeft!'' zeg ik verbaast.
''wij ook niet!'' zeggen martin en zac tegelijk. jasper rent heen en weer door de straat en van kijken wordt ik al moe. als hij nog een keer langs rent vat ik hem bij zijn kraag.
''rustig doen man! ik wordt al moe als ik er naar kijk!!'' roep ik dan uit.
''jij wilde niet terug naar boven!''
''ik zou zeggen, ren naar boven!'' hij zucht en probeert dan toch rustig te doen.

we lopen de eerste les in. Yale zit bij ons in de klas dus kan ze met ons mee lopen. natuurlijk staat jasper als eerste bij het lokaal en iedereen kijkt van hem naar mij. jasper springt hyper heen en weer en ik slaak een diepe zucht.
''irritant jong!'' roep ik dan en geef hem een zet.
''wie wilde niet terug naar boven?'' wijst hij mij er voor de zoveelste keer op.
''weet ik veel dat jij zo hyper heen en weer springt alsof je op een stuiterbal zit!'' roep ik dan terug.
''dat is meestal als iemand ADHD heeft he!''
''ik wordt echt nu al gek van jou!''
''nu al? ah! zielig! misschien zal ik de volgende keer wel een overdossis nemen voor dat ik ga slapen dan hoef ik het 's morgens niet te vergeten!'' roept hij boos terug. nu wordt ik echt woedent.
''als jij gewoon gezegt had dat je ADHD hebt dan had je ze niet vergeten! want dingen vergeten doe je nogal vaak!''
''ach man rot toch op! ik ben een keer vergeten mijn medischijnen te nemen en jij moet weer moeilijk doen jij lijkt echt zo veel op je broer!''
''hou Yu hier buiten!''
''ah ga je anders huilen!'' roept hij spottent en voor ik het weet heb ik al uit gehaald. hij houd zijn hand tegen zijn lip aan en draait zich met zijn rug naar me toe.
''danm hij heeft je piercing eruit geslagen!'' roept yalee dan. iedereen kijkt me aan en jasper draait zich om. nu haalt hij uit maar ik hou hem tegen. dan slaat hij comleet onverwachts in mijn maag. ik haal dan ook nog eens uit en raak hem op zijn slaap. hij duizelt even en ik zet een stap achteruit. dan stapt hij weer op me af en net wanneer hij weer wil slaan komen er twee leraren tussen. ik kijk hem boos aan en dan word ik naar de directeur gebracht. ik leg heel het verhaal uit en dan moet jasper naar binnen. na zo'n 10 minuten zie ik strify en mijn ouders aan komen.
''wat is er gebeurt? sinds wanneer hebben jullie ruzie?'' vraagt strify geschrokken. ik kijk hem even aan en kijk dan woest naar beneden.
''jason? wat is er gebeurt?'' vraagt hij dan nog een keer.
''genoeg waar ik spijt van heb.'' net wanneer ik dat zeg gaat de deur open en komen de directeur en jasper naar buiten. ik kijk jasper even aan maar we draaien als snel weer weg. we worden naar een andere kamer gebracht en de directeur gaat met strify en mijn ouders praten. ik zit met jasper in de kamer. we zijn alleen en het is dood stil. ik kijk naar hem en zie dat zijn lip flink bloed.
''sorry, ik had niet zo debiel moeten doen. ik snap het echt als je me nu nooit meer aankijkt.'' zeg ik dan. hij kijkt me toch aan en zucht.
''ik moet gewoon beter opletten dat ik mijn medicijnen wel neem.''
''iedereen kan toch wel eens wat vergeten! ik had gewoon niet zo stom moeten reageren!''
''he! twee ruzie twee schuld!'' ik glimlach en ga op de stoel naast hem zitten.
''hoe is het met je lip?'' vraag ik dan.
''voel ik niks van, strify heeft goede pijnstillers.'' glimlacht hij. ik pak een doekje en veeg al het bloed weg. dan buigt hij ineens voor over en drukt zijn lippen op de mijne. ik zoen hem terug en leg mijn handen voorzichtig in zijn nek. dan trek ik hem op mijn schoot en hij geeft me een knuffel.
''het spijt me echt heel erg jason!'' fluistert hij dan in mijn oor.
''het spijt mij ook vereselijk jasper!'' fluiter ik terug. dan komen de directeur mijn ouders en strify binnen.
''ik zei toch dat ze het van zelf weer goed zouden maken!'' roept strify blij.
''heeft u net dan helemaal niet geluisterd? ze hebben gevochten! jasper heeft misschien wel voor de rest van zijn leven een litteken!''
''ah! het was gewoon zo'n ruzie die stelletjes wel vaker hebben! hebben ik en shin zo vaak! toch jasper!'' jasper knikt en glimlacht.
''je bent schatig als je zo lacht!'' merk ik dan op en hij drukt een kus op mijn lippen.
''jij bent bijna altijd schattig! wacht! altijd!'' lacht hij en ik krijg ook weer een lach op mijn gezicht.
''oke, ik begrijp dat het weer goed is maar ik moet jullie toch voor een week schorsen. zo zijn de regels!'' zegt de directeur dan.
''oke dan! he jasper dan kun je die tattoo laten zetten! je weet wel die vleugels die je wou!'' roept strify.
''en jij bent zijn pleegvader?'' roept de directeur dan.
''ja hoezo?'' roept strify even vrolijk.
''nou ik kende zijn ouders erg goed en ik weet zeker dat ze dit niet goed zouden vinden! eerst mocht die jongen zijn haar niet eens verven en jij laat hem gewoon een tattoo nemen?''
''dat wordt mijn derde al! nou ja eigenlijk vierde!'' roept jasper dan.
''hoe bedoel je?''
''nou dan heb ik deze twee op mijn pols en deze hier op mijn arm!'' roept hij dan en hij laat ze zien. de directeur loopt hoofdschuddend weg en ik druk weer een kus op jasper zijn lippen.
''ik hou van je!'' fluister ik tussen door en druk kleine kusjes op zijn mond. de directeur komt weer naar binnen toe en laat strify en mijn ouders een papier tekenen dat wij een week niet meer naar school mogen. niet dat we dat zo erg vinden! ik en jasper staan op en lopen naar onze kluisjes. we nemen de meest belangrijke spullen en dan lopen we de school uit. ik en jasper hebben elkaars handen vast en lopen gewoon de normale weg terug naar huis. strify duikt de stad in en mijn ouders gaan naar het nieuwe huis. ik zucht diep.
''wat is er?'' vraagt jasper dan.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.