FanFic.nl

Drawn <-- afgerond

25

Gustav:
Het was hier enorm! Naar wat te drinken zoeken duurde dus langer dan ik gedacht had. Ik liep maar wat door gangen in gedachte verzonken. Tot ik tegen iemand opliep. ‘hé kijk uit!’ riepen ik en degene waar ik tegen opbotste tegelijk. We lagen nu beide op de grond en ik krabbelde overeind om de ander ook overeind te helpen. Plots zag ik dat het Mayi was. Haar make-up was uitgelopen en ze bloedde in haar gezicht. Ik schrok me rot! ‘wat is er met jou gebeurt?!’ riep ik zowat. Mayi kon het niet meer aan om hierop een grote mond terug te geven en barste in snikken uit. Ik trok haar overeind en loodste haar een kleedkamer in die dichtbij was. Daar gingen we samen op de bank zitten die er stond en haalde ik een zakdoek tevoorschijn. ‘hier droog je tranen en vertel me eens wat er gebeurt is. Het kan me niets schelen of je ons haat ja of nee maar het gaat nu om jou. Ik ga niet weg voordat je verteld wat er gebeurt is.’ Ze leek even overdonderd e pakte toen het zakdoekje aan en veegde haar gezicht af. ‘ik werd door dat rotjoch geslagen omdat ik niet deed wat hij vroeg.’ Zei ze. ‘en verder? Dit is lang niet het hele verhaal en welke aanleiding had hij om jou te slaan!’ vroeg ik. Ze draaide koppig haar hoofd weg. ‘als je niets zegt zit je hier wel heel lang hoor want ik ben niet van plan je weg te laten gaan.’ Zei ik. ‘ROT ALSJEBLIEFT OP! Je bent gewoon zo een stom Tokio hotel joch meer niet! Dankzij jullie is deze ellende begonnen!’ riep ze. ‘leg dan uit! Waarom haat je ons dan?! Denk je dat mij het ook maar iets kan schelen dat jij ons niet mag? Ik wil weten wat er met jou gebeurt is en waarom! Jouw gezondheid is belangrijker dan je mening over ons hoor!’ wierp ik terug en ze werd even stil. ‘misschien ben jij niet helemaal zoals ik dacht.’ Zei ze. ‘fijn dat je dat door hebt! Maar ik ben niet alleen maar zoals ze in de bladen beweren hoor. Vertel nu gewoon. Ik wil je alleen maar helpen als Gustav. Niet als Gustav van Tokio hotel oké?’ ze haalde diep adem en keek voor haar uit. Tranen liepen weer langs haar wangen en ik sloeg een arm om haar schouders. Ik suste haar gerust en ze werd kalmer. ‘oké ik vertel het maar het moet geheim blijven oké?’ ik knikte en liet haar los. Ze haalde nog eens diep adem en begon te vertellen. ‘in het begin had ik wel verkering met hem. Josh. Mijn vader wilde dat omdat Josh zijn vader en mijn vader dan de zaken bijeen konden voegen en winst maken. Maar Josh is gewoon een zak. Ik moest alles doen wat hij wilde en mijn mening gold niet. Als ik iets deed wat hem niet beviel dan werd hij kwaad en sloeg hij me. Mijn vader nam het zelfs op voor hem! Ik was niet echt zijn dochter maar meer zijn winst makertje. Mijn moeder is gewoon zijn jaknikster dus daar had ik ook niet veel aan. Toentertijd luisterde ik heel veel naar jullie muziek en was ik optimaal fan. Voor zover ik me kan herinneren is alle ellende begonnen toen ik jullie muziek begon te luisteren daarom heb ik nu zo een hekel aan Tokio hotel. Uiteindelijk heb ik genoeg moed gehad om Josh te dumpen maar helaas speelt hij nog gewoon de baas over me. Mijn vader eist dat ik weer met hem neem maar ik blijf koppig nee zeggen. Aangezien ik nog maar zeventien ben heb ik nog geen recht op eigen leven. En Josh dreigt me telkens met dat hij mijn vader anders in schakelt en dan ben ik echt alles kwijt. Ik heb dan geen geld geen huis geen identiteit niets! Josh is er nu gewoon op uit om me in een hoek te drijven. Ik kan kiezen. Of alles kwijt of hem. Maar ik wil dat helemaal niet! En net toen ik die Tom ramde en weg liep had Josh het gezien en kreeg ik de wind van voren. Hij schold me voor van alles uit maar dat was ik al gewend. Helaas had hij weer losse handjes en kreeg ik dit keer meer klappen. Hij gaat nu mijn vader halen en dus ben ik er zo geweest.’ Ze keek met een lege blik voor zich uit. Ik voelde de pijn die ze met zich mee droeg. Het hele verhaal lang had ik naar haar gekeken. Naar de bewegingen die ze maakte. Haar ogen, haar mooie haar, haar gevoelens. Ik wist een ding zeker. Ik zou haar gaan helpen! Ik voelde meer voor haar. En dat moest ik zien te tonen. Ze moest inzien dat Tokio hotel helemaal niet stom is. ‘wat erg allemaal. Maar je gaat er dapper mee om vind ik.’ Zei ik en ik knuffelde haar. ‘ik wil je helpen. En dat zal ik doen ook. Dat zweer ik bij het feit dat ik Gustav heet.’ Haar ogen keken me aan en vulde zich met vreugde tranen. ‘wil je dat echt doen? Ook al ben ik een verschrikkelijk kind? Ik wil niemand in de weg zitten.’ Ik knikte en zei dat ik haar gewoon zou helpen. Die Josh zou met mij te maken krijgen als hij haar maar één haar krenkte! Ze veegde haar tranen weg. ‘ Je bent de eerste die mijn verhaal hoort en gewoon luistert.’ Zei ze. ‘je bent echt niet zoals ik gedacht had.’ Ik lachte. ‘alle Tokio hotel leden zijn niet zoals beweerd word. Ze zijn veel aardiger en leuker. Bladen verkopen alleen maar onzin.’ Nu glimlachte ze. ‘ik denk dat ik dan maar beter mijn excuses kan maken bij Tom. Ik wil vrienden van jou geen pijn doen en ik beschouw jou als een vriend dus vrienden van vrienden mag je zeker niets aandoen!’ ik trok haar overeind van de bank en knuffelde haar teder. ‘ik mag hopen dat je mij als vriend ziet want dat zou ik heel graag willen.’ Ik kon mezelf wel voor mijn hoofd slaan met deze dubbelzinnige zin. Nu leek het net of ik me opdrong aan haar dat ik haar echt leuk vond ook al kende ik haar pas net. En ik wilde niet gelijk ruzie! Gelukkig vatte ze de goede kant op. ‘misschien ga ik Tokio hotel wel niet meer haten. Maar dan alleen omdat jij erin zit en omdat ik de mensen wil leren kennen.’

We liepen samen naar de anderen in zaal achttien. Toen Tom zag dat ik Mayi bij me had werden zijn ogen groot. Hij kromp een beetje ineen en ik moest moeite doen om niet te gaan lachen. Mayi ging voor Tom staan die nu zo ver mogelijk de stoel waarop hij zat wilde inkruipen. Mayi boog haar hoofd beschaamd naar beneden en werd een beetje rood. ‘Tom, ik wil zeggen dat het me spijt dat ik je gestompt heb. Het was niet mijn bedoeling maar ik had mezelf niet onder controle.’ Tom fronste zijn wenkbrauwen en wist even niets te zeggen. ‘ nou… eh dat is al goed hoor. Gelukkig kan ik wel tegen een stootje.’ Hij probeerde een glimlach op zijn gezicht te toveren maar dat lukte niet helemaal. Debio stond op en liep naar Mayi. ‘we hebben ons nog niet helemaal voorgesteld zoals het hoort. Ik ben Debio.’ Ze stak haar hand uit en Mayi pakte die aan. Zo stelde iedereen zich voor. ‘maar wat zie je eruit!’ riep Debio. ‘je lip ligt open en je hebt fikse plekken in je gezicht. En iets zegt me had je hand gekneusd is zoals je hem nu houd.’ Debio rommelde wat in haar tas en haalde er wat spulletjes uit. ‘kom maar hier ik verzorg het wel.’ Zei ze. Mayi sputterde niet tegen en liet zich door Debio behandelen. ‘dit lijken me geen wonden die je kunt op lopen door je ergens aan te stoten.’ Zei Debio en even keek Mayi in paniek naar mij. Ik knikte dat ze het gewoon kon vertellen. Ik zou haar beschermen en ik wist wel heel zeker dat de groep haar zou steunen. Ze begon met horten en storten te vertellen en ze ratelde alles enorm snel achter elkaar. Toen ze klaar was leek dat groot gebekte meisje wat Tom had gemept ineens heel weerloos en klein. Debio verbond de hand van Mayi en hield daarna haar handen vast. ‘en je vader en die Josh kunnen nu elk moment komen?’ vroeg ze. Mayi knikte en schudde met haar hoofd om de tranen weg te slikken. ‘Ik wil niet met die griezel! Ik wil mijn eigen leven kunnen bepalen!’ Ik knikte.

Op dat moment stoof een jongen naar binnen op Mayi af. Het was de jongen waarmee Mayi in het begin ruzie had lopen maken. Een forse man waggelde achter hem aan. ‘Mayi! Wat heeft dit te betekenen! Je moet luisteren naar Josh! Hij weet wat goed voor je is!’ riep hij. Mayi kromp ineen. De forse man, die de vader van Mayi bleek te zijn vervolgde. ‘Ik wil het beste voor jou dus je hebt maar te luisteren! En Josh slaan heeft ook geen nut! Kijk die arme jongen nu! Jij gaat nu mee naar huis en dan krijg je eens flink op je donder jonge dame!’ Nu had Mayi haar tong weer terug gekregen en werd woedend. ‘IK ZOU HEM HEBBEN GESLAGEN?! DAT MONSTER HEEFT MIJ GESLAGEN BEDOELT HIJ! ZIE JE BIJ HEM ENIGE VERWONDINGEN? NEE HÉ? NOU BIJ MIJ IS DAT ANDERS HOOR! MAAR DAT BLIJKT JE NIET VEEL TE KUNNEN SCHELEN NIET?!’ Ze schreeuwde en een klap in haar gezicht volgde. ‘NOG LIEGEN OOK?! Jonge dame jij moet echt flink achter de oren gewassen worden. Je hebt geen keuze! Jij gaat later met onze lieve Josh hier trouwen en dan worden zijn vaders en mijn bedrijf grootst. Je hebt geen keuze.’ Josh kreeg een gemene glimlach rond zijn mond. ‘ja inderdaad. Of je wilt een leven zonder identiteit leven? Je kan anders nergens heen. Je hebt geen geld, geen onderdak, geen toekomst helemaal niets behalve een naam en een paspoort maar meer niet.’

Ik voelde me boos en stapte naar voren. ‘Mayi heeft wel een toekomst. Ze heeft zonet besloten dat ze met mij mee gaat en met de rest van de Tokio hotel groep.’ De groep keek elkaar even aan en ging toen achter Mayi en mij staan. ‘We kunnen haar nog geen nieuwe identiteit geven maar aangezien ze zeventien is heeft ze wel eigen recht op woning verblijf.’ Zei Bill. De vader van Mayi trok wit weg en het gezicht van Josh liep rood aan. ‘dat kreng zal bij mij blijven! Zonder haar zal ik nooit het fortuin krijgen! Wat maakt mij het uit of ze het nu wel of niet fijn heeft! Vroeg of laat zou ik haar toch dumpen of afmaken! Dat is al zo geplant vanaf haar geboorte!’ nu werd ik al helemaal boos. ‘WAT?! Ze is dus alleen maar op de wereld gezet om voor jullie fortuin te dienen? Alleen maar voor de nulletjes achter haar levensverzekering? Nu ben ik het zat!’ ik vloog Josh aan en we rolde al vechtend over de grond. De vader van Mayi mengde zich er ook in en Tom en Georg kwamen er ook bij. Henna was naar de ingang gerend om daar hulp in te schakelen en Bill probeerde Mayi en Debio kalm te houden. ‘Bill laat me er langs!’ gilde Debio. ‘dit moet stoppen!’ Bill kreeg een duw en viel op de grond. Nu mengde Debio zich ook in het gevecht en probeerde mij en Josh uit elkaar te krijgen. Mayi schoot naar Debio en probeerde ook te helpen. Ik probeerde Josh nog evengoed te grazen te nemen.

Even later grepen twee sterke armen mij van achter vast en trokken mij en Josh uit elkaar. Ik werd naar achter geduwd en Tom en Georg hielden mij voor de zekerheid nog vast. Dat was maar goed ook want mijn bloed kookte nog steeds. Hoe kunnen ouders zo harteloos zijn?! Josh had zich wel uit de armen van een bewaker weten te frutselen en greep Mayi nu hardhandig vast aan haar arm. Hij schreeuwde wat naar Mayi wat ik niet eens kon horen. Een vuist midden in het gezicht zorgde ervoor dat hij bewusteloos neerviel. ‘dat krijg je ervan!’ riep Debio. Ze schudde haar hand los en pakte Mayi vast. ‘Gustav heeft gelijk. Jij gaat gewoon met ons mee. Zo een vlerk verdient niemand.’ Bill was inmiddels allang overeind gekomen en stond Debio nu met open mond aan te gapen. Dat had hij niet verwacht van zijn liefje. Hij liep naar Debio toe en probeerde wat zinnigs te zeggen maar het zinnige deel lukte niet helemaal. ‘Ja had hij maar niet moeten zeggen. Ook ik kan boos worden hoor Bill!’ Bill sloot zijn mond weer en knikte nog een beetje ongelovig. Tom en Georg hadden mij inmiddels losgelaten en ik stoof naar Mayi. ‘isallesgoedmetjehebjeniets?’ ratelde ik. Mayi stond nog wat te trillen en omhelsde me. ‘ww…wil je me echt meenemen? i..ik was zo bang da…dat zze je wat a aan zouden doehoen…’ ze begon te snikken. Ik suste haar weer en haar vader kwam met een rood aangelopen hoofd aanlopen. ‘denk maar niet dat ik nog zo een dochter wil. Jij zult niets bereiken. Helemaal niets. Ik heb je al die jaren gezegd dat dat Tokio geval je einde zou worden zo gek als je er van was en kijk eens aan! Blijf nu maar lekker bij hun want mijn huis kom je niet meer in!’ Mayi slikte een paar keer en keek haar vader toen recht in de ogen aan. ‘nee pap, dat heb je helemaal fout. Zij zorgen niet voor mijn einde. Zij zorgde toen voor mijn enige troost! Ik had nooit naar jou moeten luisteren en ik wil ook niet meer naar jou luisteren. Ik wil mijn eigen leven en Tokio hotel schenkt mij die! Ik denk dat ik nog liever dood ga dan jouw toekomst te zijn. Ik heb inderdaad mijn eigen eind gemaakt. Als ik eenmaal achttien ben ga ik mijn naam veranderen en dan ben ik voorgoed een ander iemand! Ik blijf heel graag bij Gustav. En ik hoop jou nooit meer te zien en wat Josh betreft? Ik hoop dat die klap van Debio hem een levenslange beschadiging bezorgd! En verdwijn nu uit mijn ogen dan kan ik tenminste in rust vertrekken!’ hier had Mayi’s vader niets op in te brengen en hij draaide zich om. Hierna liep hij beledigd weg waarbij hij verschillende mensen boos aan de kant duwde.
Mayi draaide zich weer naar mij. ‘dat is dapper gezegd.’ Zei ik. Ze lachte. ‘dat was iets wat al héél lang op mijn lippen brandde. Maar je weet zeker dat ik mee kan? Ik bedoel, ik heb helemaal niets. Ik ben helemaal niets ik zal alleen maar in de weg staan.’ Henna sprong naar voren. ‘ben je gek?! Natuurlijk ben je geen blok aan ons been! En wat maakt het uit of je nu iets of niets hebt? Ik had ook niets en toch ben ik hier! En een extra meid in de groep kunnen we maar al te goed gebruiken dan hebben we weer een meiden stem meer! Nu niet moeilijk doen en ga pakken wat je nodig hebt! De rest krijg je wel maar schiet op ik wil hier weg!’ Henna was helemaal hyper aan het doen en Tom probeerde haar te kalmeren. ‘je hoort het. Je gaat gewoon mee geen gemaar.’ Zei ik en ik kreeg de warmste lach die ik ooit had gezien toegeschonken. Ik was gelukkig weer afgekoeld en liet me op een van de stoelen neerploffen die aanwezig was. De andere jongens namen ook plaats bij mij en een bewaker kwam even informatie vragen. Debio, Henna en Mayi liepen naar een kleedkamer waar Mayi wat spulletjes die ze daar had bijeen zou rapen.

Na een klein half uurtje stonden we voor de bus en stapte we een voor een in. Mayi keek geïnteresseerd om zich heen en zette haar tas bij die van Debio. ‘wat gaaf!’ zei ze. Georg kwam als laatste de bus in en klapte zijn mobiel dicht. ‘ik heb net de manager ingelicht over het incident en dat we dus nog een persoon mee hebben. Hij bleek er niet al te blij mee te zijn maar het is al goed. We zullen vrijdag helaas wel gewoon moeten optreden in het gebouw.’ Tom was wat sikkeneurig. ‘bel dan gelijk even of er niet nog een stuk of acht bodyguards bij kunnen. Dan kunnen die de meiden bewaken als wij optreden.’ Hij kreeg gelijk de drie meiden op zijn dak. ‘Tom! Wij kunnen ons heel goed verdedigen hoor!”� bedoel je ofzo dat we zwak zijn?”� wie was hier nu degene die een klap had gekregen van een meid!”� wat een onzinnige opmerking!’ Wij moesten hard lachen om Tom die nu helemaal ineen kroop van al het geklaag van de drie meiden. ‘sorry!’ mompelde hij.’het was allen maar voor jullie veiligheid bedoelt hoor!’ De meiden keken elkaar met een big smile aan en knepen hem alle drie tegelijk in zijn wang. ‘dat is dan weer schattig!’ riep Henna terwijl Tom nu helemaal verstrooit over zijn wangen wreef. ‘meiden ook!’ zei hij en weer kreeg hij een regen aan commentaar over zich heen. ‘ja ja ja !!! Ik ga al!’ riep hij en hij vluchtte de wc in. Wij kwamen ondertussen niet meer bij van het lachen en de meiden deden vrolijk mee. Ik keek naar Mayi. Ze zag er gelukkiger uit. Het leek nu al of ze al die tijd al mee was op tour. Het plaatje was bijna compleet.

Reacties: