FanFic.nl

Bill's gift, his gift from the gods.

Part 3.

'Kijk..jij weet niet, dat, als ik haar langer dan een minuut in leven laat..' Begin ik.
'Wat dan, Bill?' 'Dan, sterft iemand anders..En ik wil in geen geval dat jij dat bent'
Daar is Tom even stil van.
Starend naar Esther worden we gestoord door een voorbijganger.
'Jongens toch! Hebben jullie al een ambulance gebeld? Wat is er gebeurd? Leeft ze nog?'
Er schiet me een idee te binnen!
'Ja, ze komen over een aantal minuten. Wacht u even hier?' Antwoord ik hem. Met een raar gezicht volgt Tom het gesprek. Ik geef hem een klopje op zijn schouder.
'Je ziet wel..' Fluister ik tegen hem als ik denk dat meneer het niet hoort.
Ik ga rechtstaan en hurk naast Esther neer.
'Tom kom er even bij.'
'Sorry hoor Bill, maar waar slaagt dit op?' Vraagt Tom me verontwaardigt.
'Je moet gewoon zorgen dat ze mij niet aanraakt.'Zeg ik hem serieus.
Terwijl ik met een bibberende hand naar de hare ga, krijgt Tom het verhaal door.
'En meneer, zal hij dan..'Aarzelt Tom 'Ik ben zo goed als zeker dat hij zal sterven en niet jij. Wees niet bang.' Na lang aarzelen leg ik mijn hand in de hare en verstreng mijn vingers met de hare. Meteen opent ze haar ogen en Meneer is helemaal verbaasd als ze rechtop komt te zitten.

Ik laat haar hand zachtjes los.

'Het spijt me meneer..'Zeg ik wanneer de secondewijzer van mijn horloge bijna op 12 staat. En een seconde later ligt hij, die behulpzame voorbijganger, hier dood neer.
Esther wil uit verwarring mijn hand weer grijpen maar nog net op tijd trek ik hem weg.


Esther, je werd omvergereden door een brommer. Hij heeft je op één of andere manier zo erg geraakt dat je..dat..je dood was.. Je weet dat ik iemand weer tot leven kan wekken door een aanraking. Maar je weet ook dat je mij vanaf nu niet meer mag aanraken.
Met opengesperde ogen probeert ze het te vatten.

'En hij dan?' Ze wees met trillende arm naar het levenloze lichaam. Ik zucht. 'Hij is als een soort van..offer, zeg maar. Kijk, als ik iemand langer dan een minuut in leven laat, zal iemand anders' leven worden genomen. Ik had jullie dat nog niet verteld..' Leg ik zo rustig mogelijk uit.



'Maar..hoe,..Ik..Pff.' Kraamt Esther verslagen uit.

'Ik weet zeker dat het in orde komt.' En Tom legt een beschermende arm om haar rug heen.

Reacties: