FanFic.nl

You're my obsession.

-

-One week later-

"Voorzichtig lieverd".Ik loop voorzichtig aan Strify's arm naar buiten.Ik heb gevochten voor hem,en ik ben wakker geworden.Ik mag eindelijk het ziekenhuis uit en stap voorzichtig bij Strify in de auto."Gaat het lieverd?".Ik knik en Strify start de auto.Als we een tijdje onderweg zijn begint de stilte me te irriteren.Net als ik iets wil zeggen wil Strify ook wat zeggen.Hij glimlacht "Zeg jij maar eerst"."Toen ik in coma lag,zag ik beelden van jou met een ander meisje,en ik weet gewoon dat ik dat niet zomaar zie"."Dus je wilt zeggen dat je me niet vertrouwt,en dat ik iets met een ander meisje doe?" zegt hij lachend."Hmm ik weet het niet,het is niet zomaar dat ik zulke beelden binnenkrijg".Hij pakt mijn hand en drukt er een kus op."Je weet dat ik dat nooit zou doen".Ik glimlach flauwtjes en kijk naar buiten.We zijn bijna bij het appartement van de jongens.Madison moest vandaag iets anders doen dus konden we daar niet naar binnen bij haar.Het zit me nog steeds niet lekker dat ik die beelden binnenkreeg toen ik in coma lag,en ik snap al helemaal niet hoe Strify daar zo luchtig op kan reageren.Het begint me kwaad te maken en ik staar nors voor me uit.Als we aankomen bij het appartement stap ik gelijk de auto uit en sla kwaad de deur achter me dicht."Wat is er nou schat,en doe rustig aan je weet dat je niet snel moet lopen of wat dan ook vanwege je ademhaling".Ik weet dat hij gelijk heeft,maar trek me er niks van aan en loop stug door.Als ik bij de trap aankom voel ik dat ik adem te kort kom,maar ik heb geen zin in Strify's hulp en ren naar boven.Als ik boven ben zak ik op de grond en begin te hyperventileren.Strify komt op me af rennen en zakt voor me neer."Rustig nou,we praten zo wel,adem nou even rustig in en uit".Ik doe wat hij zegt en voel intussen de tranen over mn wangen,niet omdat ik kwaad of verdrietig ben,maar dit keer omdat ik gewoon geen lucht krijg.Ik probeer rustig te ademen en na een paar minuten kan ik weer gewoon ademen.Strify helpt me omhoog en ik hou mijn hoofd tegen zn borst gedrukt.Ik open mijn mond om iets te zeggen,maar hij drukt zijn vinger op mijn lippen."Stil nou maar,je hoeft niks te zeggen,we praten er straks wel over".Ik knik en samen lopen we het appartement binnen.

Reacties: