Hoofdcategorien
Home » Tokio Hotel » Können wir das machen?*TC* » ~21~ I'm gonna hate that beautiful girl! And myself..
Können wir das machen?*TC*
Geschreven door:
Onderdeel van:
Laatst bijgewerkt:
25 aug 2009 - 20:47
Aantal woorden:
808
Aantal reacties:
1
Aantal keer gelezen:
289
~21~ I'm gonna hate that beautiful girl! And myself..
Veel plezier(K)!
Als ik te snel ga zeg je het maar<3!
Tom POV*
Samen met Gustav, Georg, David en twee bodyguards zit ik aan de bar in een patatzaak. Ik drink een cola'tje, in eten heb ik even geen trek. Mijn maag zit al vol genoeg van problemen, waar ik zo gauw mogelijk van af wil! Helaas is Bill nu aan het shoppen. Ik mis mijn mooie uitzicht op hem, zoals ik dat altijd heb tijdens het eten. Het liefst was ik met hem mee gegaan, zodat ik als een slaafje achter hem aan kon huppelen met zijn zware tassen in mijn handen, terwijl ik ondertussen lekker naar zijn kont kan staren. Natuurlijk heb ik niet eens gevraagt of ik mee mocht, aan zijn afstandelijke gedrag kan ik merken dat hij me liever een tijdje uit zijn buurt heeft. En om eerlijk te zijn, begrijp ik dat best wel.
- 30 Min. later -
"Goverdomme, is Bill er nou nog niet?" gromt David die kwaad op zijn horloge kijkt. Ja, want tijd is geld, volgens hem. "Hé hallo, daar ben ik weer!" hoor ik de opgewekte stem van Bill ons begroeten. Ik draai me meteen naar hem om, maar zie tot mijn verbazing dat hij niet alleen is. "Hé Bill, wie heb je nou weer mee gebracht?" vraagt Georg hem aardig. Wat heeft hij toch met hem? Hij behandeld hem opeens zo poes-lief! "Dit is Taylor, we kwamen elkaar tegen in de stad. We houden van precies dezelfde winkels, en spreken beide elkaars taal!" stelt hij het meisje naast zich vrolijk voor. Ze is best wel knap... Haar haren zijn lang blond gekrult, haar ogen zijn stralend blauw. Ze ziet er erg verzorgt uit. En precies zoals Bill al vertelde hebben ze de zelfde smaak, aan haar kleren te zien. Ondanks dat ze een mooi gezelschap is heb ik toch liever dat ze opdondert. Ik durf te wedden dat ze zoveel met hem gemeen zal hebben, dat ze tot de conclusie gaan komen dat ze van elkaar houden. Waar door ik Bill dus nooit meer kan krijgen! En haar ook niet! Niet dat het zoveel boeit dat ik haar niet kan krijgen... Maar het zou wel zonde zijn om haar te laten gaan... Ach, laat ook maar. Vanaf nu zal ik alleen nog maar fantaseren over Bill, en over niemand anders! "Oké leuk, maar ik vrees dat jullie al weer afscheid kunnen gaan nemen nu, want we gaan. We hebben al lang genoeg op jou gewacht!" zegt David streng. Allebei de vrolijke lachjes worden weggeschoven voor een teleurgesteld gezicht. Jezus, ze vinden elkaar écht leuk hè? Damn wat haat ik Frankrijk! Elke keer als we hier touren worden ik en Bill verliefd. Dan maken we altijd ruzie om wie haar mag hebben, en tegen de tijd dat we daar uit zijn moeten we al weer weg naar het volgende land, en zijn we bijna de hele tour boos op elkaar! íltijd in Frankrijk! "Ah, ja hoor we zijn weer in Frankrijk!" merkt Gustav droog op. Allemaal kijken ze naar mij. Waarschijnlijk omdat ze willen weten of ik haar toevallig ook leuk vind. Dan speelt hetzelfde liedje zoals altijd zich weer af hier.
"Hé wacht eens, wat bedoel je daar mee Gustav? Dat ik Homo ben?" vraagt hij een beetje beledigd. We kijken hem raar aan. Alleen Taylor lijkt hem te begrijpen. "Wat is dat nou weer voor reactie op mijn opmerking?" vraagt Gustav met zijn wenkbrauw opgetrokken. "Jij bedoelde er mee te zeggen dat ik verliefd ben op Taylor, en Tom waarschijnlijk ook. Maar nee, dat heb je mis! Alhoewel ik Tom wel de hele tijd zie staren..." zegt Bill terwijl hij me met een soort dreigende blik aan kijkt. "Ja, ik mag toch best staren? Ik bedoel, ze is niet lelijk. Best wel knap eigenlijk." geef ik eerlijk toe, en kijk naar Taylor. Ze begint lief naar me te glimlachen. Dan schud ze haar hoofd. "Wat Bill dus eigenlijk probeert te zeggen is.. Ik ben geen meisje, maar een jongen net als jij." Met grote ogen kijk ik verbaasd op, en voel hoe mijn adem voor even stopt. Wat?! Zal het echt een jongen zijn? Net als ik is iedereen opeens stil.
"Zo Tom, afgang jongen!" spot Georg meteen weer. "Ja wat, wist ik veel!" schiet ik mezelf in verdedeging. "Tom!" roept Bill, "doe eens normaal! Je hoeft niet altijd zo gemeen tegen Georg te doen hoor. En ook tegen over Taylor, hoe denk je dat hij zich nu voelt? Je ziet toch duidelijk dat het een jongen is!
Als je mij niet had gekent had je dus waarschijnlijk ook gedacht dat ik een wijf was?!" krijst hij me boos toe. Wow.. Die zag ik niet aan komen.
"Ehm.. Ik denk het?" praat ik mijn mond voorbij, en zie het vuur in zijn ogen opstijgen. Alvast een goed begin van het oplossen van oze problemen, erg goed gedaan hoor Tom!
Samen met Gustav, Georg, David en twee bodyguards zit ik aan de bar in een patatzaak. Ik drink een cola'tje, in eten heb ik even geen trek. Mijn maag zit al vol genoeg van problemen, waar ik zo gauw mogelijk van af wil! Helaas is Bill nu aan het shoppen. Ik mis mijn mooie uitzicht op hem, zoals ik dat altijd heb tijdens het eten. Het liefst was ik met hem mee gegaan, zodat ik als een slaafje achter hem aan kon huppelen met zijn zware tassen in mijn handen, terwijl ik ondertussen lekker naar zijn kont kan staren. Natuurlijk heb ik niet eens gevraagt of ik mee mocht, aan zijn afstandelijke gedrag kan ik merken dat hij me liever een tijdje uit zijn buurt heeft. En om eerlijk te zijn, begrijp ik dat best wel.
- 30 Min. later -
"Goverdomme, is Bill er nou nog niet?" gromt David die kwaad op zijn horloge kijkt. Ja, want tijd is geld, volgens hem. "Hé hallo, daar ben ik weer!" hoor ik de opgewekte stem van Bill ons begroeten. Ik draai me meteen naar hem om, maar zie tot mijn verbazing dat hij niet alleen is. "Hé Bill, wie heb je nou weer mee gebracht?" vraagt Georg hem aardig. Wat heeft hij toch met hem? Hij behandeld hem opeens zo poes-lief! "Dit is Taylor, we kwamen elkaar tegen in de stad. We houden van precies dezelfde winkels, en spreken beide elkaars taal!" stelt hij het meisje naast zich vrolijk voor. Ze is best wel knap... Haar haren zijn lang blond gekrult, haar ogen zijn stralend blauw. Ze ziet er erg verzorgt uit. En precies zoals Bill al vertelde hebben ze de zelfde smaak, aan haar kleren te zien. Ondanks dat ze een mooi gezelschap is heb ik toch liever dat ze opdondert. Ik durf te wedden dat ze zoveel met hem gemeen zal hebben, dat ze tot de conclusie gaan komen dat ze van elkaar houden. Waar door ik Bill dus nooit meer kan krijgen! En haar ook niet! Niet dat het zoveel boeit dat ik haar niet kan krijgen... Maar het zou wel zonde zijn om haar te laten gaan... Ach, laat ook maar. Vanaf nu zal ik alleen nog maar fantaseren over Bill, en over niemand anders! "Oké leuk, maar ik vrees dat jullie al weer afscheid kunnen gaan nemen nu, want we gaan. We hebben al lang genoeg op jou gewacht!" zegt David streng. Allebei de vrolijke lachjes worden weggeschoven voor een teleurgesteld gezicht. Jezus, ze vinden elkaar écht leuk hè? Damn wat haat ik Frankrijk! Elke keer als we hier touren worden ik en Bill verliefd. Dan maken we altijd ruzie om wie haar mag hebben, en tegen de tijd dat we daar uit zijn moeten we al weer weg naar het volgende land, en zijn we bijna de hele tour boos op elkaar! íltijd in Frankrijk! "Ah, ja hoor we zijn weer in Frankrijk!" merkt Gustav droog op. Allemaal kijken ze naar mij. Waarschijnlijk omdat ze willen weten of ik haar toevallig ook leuk vind. Dan speelt hetzelfde liedje zoals altijd zich weer af hier.
"Hé wacht eens, wat bedoel je daar mee Gustav? Dat ik Homo ben?" vraagt hij een beetje beledigd. We kijken hem raar aan. Alleen Taylor lijkt hem te begrijpen. "Wat is dat nou weer voor reactie op mijn opmerking?" vraagt Gustav met zijn wenkbrauw opgetrokken. "Jij bedoelde er mee te zeggen dat ik verliefd ben op Taylor, en Tom waarschijnlijk ook. Maar nee, dat heb je mis! Alhoewel ik Tom wel de hele tijd zie staren..." zegt Bill terwijl hij me met een soort dreigende blik aan kijkt. "Ja, ik mag toch best staren? Ik bedoel, ze is niet lelijk. Best wel knap eigenlijk." geef ik eerlijk toe, en kijk naar Taylor. Ze begint lief naar me te glimlachen. Dan schud ze haar hoofd. "Wat Bill dus eigenlijk probeert te zeggen is.. Ik ben geen meisje, maar een jongen net als jij." Met grote ogen kijk ik verbaasd op, en voel hoe mijn adem voor even stopt. Wat?! Zal het echt een jongen zijn? Net als ik is iedereen opeens stil.
"Zo Tom, afgang jongen!" spot Georg meteen weer. "Ja wat, wist ik veel!" schiet ik mezelf in verdedeging. "Tom!" roept Bill, "doe eens normaal! Je hoeft niet altijd zo gemeen tegen Georg te doen hoor. En ook tegen over Taylor, hoe denk je dat hij zich nu voelt? Je ziet toch duidelijk dat het een jongen is!
Als je mij niet had gekent had je dus waarschijnlijk ook gedacht dat ik een wijf was?!" krijst hij me boos toe. Wow.. Die zag ik niet aan komen.
"Ehm.. Ik denk het?" praat ik mijn mond voorbij, en zie het vuur in zijn ogen opstijgen. Alvast een goed begin van het oplossen van oze problemen, erg goed gedaan hoor Tom!
snel verderxxxxxxxxxxxxxxxxx