FanFic.nl

The truth of our friendship

H1: Zon, zee en een schokkende ontdekking

[red][/red]H1: Zon, zee en een schokkende ontdekking

“Nessie, kom je? Straks is de zon weg voor we er zijn,”� riep Jacob onder aan de trap. Ik zuchtte, hij was toch ook altijd zo ongeduldig.
“Ja, nog 1minuutje, geduld!”� riep ik terug terwijl ik snel checkte of ik alles had wat ik moest hebben. Ik spoelde mijn tandenborstel nog snel uit en trok mijn kleedje recht. Ik had mijn bikini al aan. Hij was donkerbruin en paste perfect bij de kleur van mijn ogen. Ik had hem gekregen van Alice, dus dat zei veel. Het kleedje dat ik erover had gedaan was wit met een bruin randje onderaan. Aan mijn voeten droeg ik bijpassende teenslippers. Mijn haren had ik in een nonchalant dotje gedraaid, ervoor zorgend dat toch nog enkele krullen langs mijn gezicht naar beneden dansten. Ik propte nog snel mijn mobieltje in mijn strandtas en zwierde hem dan over mijn schouder. Jake stond onder aan de trap ongeduldig te wachten tot ik eindelijk klaar zou zijn. Ik huppelde naar beneden en gaf hem een knuffel
“Wow,”� mompelde hij
“Wat?”�
“Je ziet eruit om op te eten,”� bekende hij schaamteloos. Ik voelde mijn wangen rood worden. Jake gaf me al men hele leven complimentjes maar sinds enkele weken moest ik iedere keer blozen als hij zei hoe mooi ik er wel niet uitzag. Hij lachte en nam mijn tas over. We liepen samen naar zijn auto. Hij dumpte mijn tas op de achterbank en opende de deur aan de passagierskant voor mij. Ik stapte in en hij liep rond de auto om dan ook in te stappen.
“Je hebt je ouders toch verteld dat je weg was?”� vroeg Jacob om de ongemakkelijke stilte te verbreken.
“Ja,”� antwoordde ik kort. Er hing een onaangename spanning in de lucht. Jacob was duidelijk niet op zijn gemak of zenuwachtig. Hij pulkte de hele tijd aan zijn kleren, tikte met zijn voeten en beet op zijn lip. Ik vond het nogal raar, het was niet de eerste keer dat we samen iets gingen doen. We gingen ongeveer elke dag weg met ons tweetjes nu het vakantie was.
“Wat scheelt er,”� vroeg ik, niet in staat mijn nieuwsgierigheid te bedwingen.
“Niks.”�
“Jake, ik ken je net iets te goed om niet te merken dat je je ergens druk om maakt. Vertel op, je weet dat je me alles kan vertellen, daar zijn vrienden voor.”�
“Het is niet belangrijk. Ik vertel het je later nog wel,”� antwoordde hij zonder mij ook maar 1 keer aan te kijken. Hij parkeerde zijn auto op de parking aan het strand en ik sprong eruit om mijn tas te nemen. We liepen samen het strand op en zochten een mooi plekje. Toen onze handdoeken neerlagen deed Jake zijn T- shirt en broek uit.
Ik hapte naar adem. Wow. Hij was echt wel heel knap. Niet dat ik hem nog nooit zonder T-shirt had gezien -hij liep bijna altijd halfnaakt rond -maar het viel me de laatste tijd gewoon meer op. Nu zeker, de zon deed hem er nog mooier uitzien. Ik moest aan het staren geweest zijn want hij wuifde opeens met zijn hand voor mijn gezicht.
“Ga je met kleed en al zwemmen? Zonde van het kleed hoor.”�
“Euh, nee,”� stamelde ik en voelde het bloed naar mijn wangen stijgen. Ik keek snel naar de grond.
“Wel, waar wacht je op?”�
Toen ik mijn kleed wou uittrekken keek ik per ongeluk op en zag Jake zijn veel te gespierde bovenlijf. Ik wist opeens niet meer wat ik juist ging doen. Wat scheelde er met mij de laatste tijd?
“Nessie? Alles oké? Komaan.”�
“Euhm, wat?”� Ik voelde me zo stom. Jake lachte enkel en trok toen zelf mijn kleed uit. De plaatsen waar zijn warme handen mijn lichaam hadden geraakt bleven de hele dag tintelen.

“Kom, straks krijg je het nog koud,”� zei Jacob toen het duidelijk frisser begon te worden. We hadden bijna de hele dag gezwommen. Als we het water even beu waren speelden we badminton op het strand. Jake had ook nog een ijsje gegeten. Ik snapte niet wat hij daar zo lekker aan vond. Bevroren fruitsap, Lekker!
“Is het je nog niet opgevallen dat ik bijna even warm ben als jij? Aangezien jij nooit kou krijgt, ik ook niet.”�
“Oké, maar het is al laat. We moeten sowieso bijna door.”�
“Goed dan,”� antwoordde ik tegen mijn zin. Ik wilde niet naar huis gaan. We liepen samen terug naar het plekje waar onze handdoeken lagen. Na nog geen tien minuutjes in de zon gelegen te hebben, waren we beiden droog genoeg om onze kleren aan te doen. Jake nam net mijn tas van de grond toen er 2 giechelende meisjes op ons afkwamen. Ik had ze deze middag meerdere malen betrapt als ze naar Jacob aan het staren waren. Ik keek ze kwaad aan maar ze leken me niet te zien.
“Hey, we geven een feest deze avond, hier op het strand. Zin om te komen? We zoeken nog knappe jongens,”� zei 1 van de meisjes terwijl ze hem een knipoog gaf. Ze kwam zo zelfverzekerd over dat ik er misselijk van werd. Ik had zin om haar in duizend stukjes te scheuren. Wat een onschuldige gedachte zou zijn als ik niet 100 keer sterker was als zij en haar dus met gemak in meer dan duizend stukjes kon scheuren. Hoe durfde ze zo naar hem te kijken? Ik nam Jakes arm vast met beide handen om ervoor te zorgen dat ik haar niet per ongeluk in het ziekenhuis deed belanden.
“Sorry, ik heb andere plannen voor deze avond,”� zei hij vriendelijk tegen de meisjes.
“Kom ness, we gaan,”� zei hij, de meisjes volledig negerend. Ze dropen het teleurgesteld af. Het meisje dat daarnet het woord had gevoerd keek me nog een keer aan, haar blik dodelijk maar ik zag aan haar ogen dat ze voornamelijk jaloers was. Jaloers op mij. Ergens snapte ik het wel. Ik had de beste familie van de hele wereld, zag er helemaal niet slecht uit en ik had Jacob als beste vriend. Ik glimlachte dus maar eens vriendelijk terug. Ze keek alleen bozer terug en ik zag aan haar stappen dat ze twijfelde of ze zich zou omdraaien en me een mep komen geven. Ik lachte binnensmonds en plaatste mijn hand tegen Jake’s kaak. Hij lachte ook maar nam me toen bij mijn arm en trok me mee naar de auto.
“Ness, je moet toch wat beter leren omgaan met je leeftijdsgenoten als je volgende week mee wil gaan naar school,”� zei Jake toen we in de auto zaten. Ik was nog nooit naar school geweest en was er vorige week in geslaagd papa ervan te overtuigen dat ik er klaar voor was.
“Het was gewoon een bitch,”� constateerde ik.
“Ze misdeed niks hoor, je kent haar niet eens.”�
“Och laat maar, ik zal me wel gedragen op school.”� Jacob trok ongelovig zijn wenkbrauwen op maar zei niks.

“Slaapwel Jake,”� zei ik nadat hij had besloten dat het tijd was om naar huis te gaan.
“Slaapwel Nessie,”� fluisterde hij in mijn oor en knuffelde mij daarna bijna plat. Gelukkig kon ik mijn adem langer inhouden dan gewone mensen, anders was ik vast al eens gestikt in een van zijn knuffels. Ik besliste om ook maar te gaan slapen. Ik zei slaapwel tegen iedereen die thuis was en ging naar boven. De jongens waren een weekend weg om te jagen en Rose, Alice en ik gingen morgen schoolinkopen doen. Ik trok mijn pyjama aan en kroop onder de lakens. Ik dacht nog eens aan wat er vandaag allemaal was gebeurd. Het was opeens duidelijk waarom ik zo jaloers was en waarom ik in de war was. Ik was verliefd op Jacob. Ik schrok bij de gedachte maar het was waar. Gelukkig was papa hier nu niet, niemand mocht dit weten. Je kon niet verliefd worden op je beste vriend. Ik ging onze vriendschap niet verpesten en besloot mijn gevoelens te negeren. Het ging wel overgaan.
Mijn onderbewustzijn was duidelijk niet van plan mij te helpen want ik droomde die nacht van Jacob… op een wit paard.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.